คุณหลง อย่าหยิ่งยโสเกินไป - ตอนที่ 189 คนไหนจะเป็นตัวจริงของหลงเซียวล่ะ
ตอนที่ 189 คนไหนจะเป็นตัวจริงของหลงเซียวล่ะ
วันต่อมา อากาศแจ่มใส แสงอาทิตย์ส่องเข้ามาจากมุ้งลวดด้านหลัง สาดเข้ามากระทบบนใบหน้า ยิ่งขับให้เห็นความสวยงามของผู้หญิง บนใบหน้าขาวๆทว่าเต็มไปด้วยความกลัดกลุ้ม
เมื่อนึกถึงหลงเซียวเจ้าของคฤหาสน์แห่งนี้ แอนน่าก็ปวดหัว
นึกถึงเงื่อนไขที่เขาเสนอมาอีกครั้ง แอนน่าก็เจ็บปวดไปทั้งตัว
สวมชุดกีฬาวิ่งออกกำลังกาย ออกกำลังกายเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ ไม่คิดไม่นึกถึง หลงเซียวก็คือคนชั่ว อย่าจริงจังกับคนเลวจนเกินไป
ถึงแม้ว่าท่านเซียวจะอาศัยฤทธิ์ยาเพื่อให้หลับไป แต่คืนนี้เขาก็หลับลึกมาก หลับสบายอย่างมาก เปลี่ยนเป็นชุดออกกำลังกาย ท่านเซียวก็ขึ้นไปบนชั้นสาม
เปิดผ้าม่านออก ท่านเซียวก็ขึ้นไปวิ่งบนลู่วิ่ง มองออกไปทางหน้าต่างก็เห็นผู้หญิงที่วิ่งอยู่ในสวนอย่างพอดิบพอดี ยกแขนขึ้น ยืดหลังตรง สายตามองตรงไปข้างหน้า มองอารมณ์ความรู้สึกไม่ออก
ข้อเสนอของเธอกับเขา ถึงกับไม่แสดงอารมณ์ออกมาสักนิดเลยหรอ?
ท่านเซียวปรับความเร็วในการวิ่ง เพิ่มขึ้นทีละนิดทีละนิด แปดกิโลเมตร เก้ากิโลเมตร สิบกิโลเมตร
ฝีเท้ายิ่งเร็วขึ้นๆ เหงื่อออกจนเสื้อเปียกโชกอย่างรวดเร็ว เหงื่อเม็ดใหญ่ไหลจากหน้าผากลงมาที่หน้า หยดติ๋งติ๋งลงมาด้านล่าง สารโดพามีนที่เกิดจากการออกกำลังกายทำให้ผู้ชายรู้สึกคึกคักแปลกๆ
ที่น่าแปลกคือ เขาออกกำลังกายหลายครั้งขนาดนั้น ก็ไม่เคยเห็นจะตื่นเต้นคึกคักขนาดนี้
หรือว่าจะเป็นเพราะเธอ? ใบหน้าที่ไม่แสดงอารมณ์นี้ ผู้หญิงที่รอยยิ้มไม่จริงใจเลยแม้แต่น้อย?
ไม่มีทาง! ท่านเซียวในก้นบึ้งหัวใจไม่ยอมรับมัน
แอนน่าวิ่งกลับมา รีบอาบน้ำ ไปที่ห้องครัวเพื่อเตรียมอาหารเช้า
แปลกๆนะ วันนี้หลงเซียวไม่ลงมาเยาะเย้ยเธอ? หุ่นยนต์ก็มีนอนเกินเวลาด้วยหรอ?
แอนน่าเปิดตู้เย็น หยิบผลไม้สองสามอย่างออกมา แล้วก็ต้องตกตะลึงอีกครั้ง
ก็คือ เมื่อคืนเกรงว่าจะดื่มไปไม่น้อย ฉะนั้น คำพูดเมื่อคืนของเขา เป็นเพราะว่าเมาหรอ?
ล้างผลไม้สะอาดแล้ว ใส่ในเครื่องคั้นน้ำผลไม้ เครื่องส่งเสียงหึ่งออกมา แอนน่าเอนตัวพิงหน้าตู้เก็บของ ใจลอยอีกแล้ว
ตาทึ่ม! ดื่มเหล้าไม่ดีต่อโรคหัวใจ? โง่ไม่อยากมีชีวิตอยู่!
แป๊บนึง ทำไมเธอต้องเป็นห่วงว่าเขาจะดื่มหรือไม่ดื่มด้วย?
เขาสามารถทำในสิ่งที่เขาต้องการได้ แล้วเกี่ยวอะไรกับเธอล่ะ?
น้ำผลไม้คั้น แอนน่าเทเป็นสองแก้ว ถือภาชนะด้วยความงุนงงอีกครั้ง ไม่ถูก เธอเป็นหมอประจำตัวของเขา ดังนั้นเธอไม่ต้องกังวลที่จะไปวิพากษ์วิจารณ์เขา
หากเขาจะดีหรือเลว เธอก็ถอนตัวจากความเกี่ยวข้องไม่ได้
ไม่ผิด ที่เป็นเช่นนี้
ดีมาก ในที่สุดก็เข้าใจความเป็นจริงแล้ว
“คุณหลง อรุณสวัสดิ์”
เดินออกจากครัวพร้อมอาหารเช้า เห็นหลงเซียวเดินลงมาชั้นล่างพอดี เขาใส่เสื้อเชิตสีขาวสะอาดที่รีดจนกลีบโง้ง ลงบันไดพลางดึงแขนเสื้อขึ้นไปที่ข้อพับ เผยให้เห็นแขนท่อนล่างที่แข็งแกร่ง
หื๊ม? หลงเซียวในวันนี้แตกต่างจากเมื่อวาน ท่าทางดูมีชีวิตชีวา
แอนน่ายืนอยู่ด้านหน้าโต๊ะ เสนออาหาร “คุณหลง น้ำผลไม้คั้นสด สเต็กเนื้อเม็กซิกันมีเดียม สลัดอกไก่อโวคาโด ซุปน้ำข้นอิตาลี่ ขนมปังโฮลวีทเบคอน ทานให้อร่อยนะคะ”
โต๊ะอาหารสองเมตรแบบตะวันตก ทั้งสองนั่งคนละมุม หลงเซียวมองไปที่จานอาหารค่ำลายครามสีขาวตรงหน้า มื้ออาหารวันนี้ ค่อนข้างจริงจังกับอาหารเช้า
ท่านเซียวหยิบมีดและส้อมขึ้นมา มองข้ามโต๊ะอาหารไปที่เธอ “นี่ดูเหมือนว่า คุณแอนน่าพัฒนาเร็วมาก”
แอนน่ากำลังหั่นสเต็ก “ขอบพระคุณคุณหลงที่ไม่ทิ้ง ฉันจะตอบแทนบุญคุณอย่างมหาศาลอย่างแน่นอน”
เธอไม่เพียงแต่ก้าวหน้าอย่างมากในการทำอาหารเท่านั้น ความรู้เกี่ยวกับวัฒนธรรมดั้งเดิมของจีนก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว หลงเซียววางหนังสือประเพณีโบราณไว้ที่ชั้นวางหนังสือด้านนอก เธอดูทุกวัน อ่านจนเพลิดเพลิน
หลงเซียวเท้าแขนบนโต๊ะอาหาร “ฉันจะรอการตอบแทนบุญคุณของคุณ”
แอนน่าแกล้งฟังไม่เข้าใจ แววตาเคลื่อนไปมาลังเลยากที่จะพูดอยู่ระหว่างจานอาหาร ทานข้าวอย่างเงียบๆ
กินไปครึ่งหนึ่ง แอนน่าไม่สามารถระงับมันได้ “คุณหลง วันนี้ฉันจำเป็นต้องไปพบผู้ช่วยของฉัน ฉันพูดว่า จำเป็น!”
หลงเซียวดื่มน้ำผลไม้หนึ่งที พยักหน้าอย่างอารมณ์ดี “ได้ ฉันจะให้ที่อยู่คุณ คุณไปเองนะ”
“จริงๆหรอ?” เธอแทบไม่เชื่อ โน้มตัวไปข้างหน้า เพื่อถาม
ท่านเซียวกำลังกินสเต็ก ค่อยๆเคี้ยว “เปลี่ยนเป็นหลอกก็ได้”
“ฉันเชื่อแล้ว! ขอบคุณมาก” สีหน้าเคร่งขรึมของแอนน่าก็สลายไปทันที ถ้าหิมะหยุดตก ก็เห็นทิวทัศน์ที่สดใส
หลงเซียวส่ายหัว ผู้หญิงคนนี้……ฉับพลันก็ทำให้เขาอยากจะยิ้มออกมา
รีบตรงไปยังที่อยู่ที่หลงเซียวให้มา ที่นี่ จริงๆแล้วเป็นคฤหาสน์สองชั้น มีบอดี้การ์ดชุดดำสองคนเฝ้าอยู่นอกประตู ดูเคร่งขรึมจริงจัง ใบหน้าไร้อารมณ์
เมื่อเห็นแอนน่าเข้ามา ประตูใหญ่คฤหาสน์ก็ถูกชายชุดดำเปิดออก กล่าวว่า “คุณแอนน่า เชิญครับ”
ดูเหมือนว่า หลงเซียวจะแจ้งไว้ล่วงหน้า
“แอนน่า!แอนน่าคุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม? คุณเป็นอย่างไรบ้าง? เขาทำร้ายคุณหรือเปล่า?”
Lisaกอดแอนน่าแล้วลูบขึ้นลงหนึ่งครั้ง ตรวจสอบให้แน่ใจว่าไม่มีการบาดแผล
“ฉันไม่เป็นไร พวกคุณล่ะ? พวกเขาทำให้พวกคุณลำบากใจหรือเปล่า?”
Curretส่ายหัว “เปล่า แปลกมากเลย หลังจากที่พวกเราเข้ามา อาหารสามมื้อต่อวันจะถูกส่งตรงเวลา มีสิ่งอำนวยความสะดวกเพื่อความบันเทิงทุกอย่างในคฤหาสน์ ยกเว้นไม่สามารถออกไปได้ สวัสดิการอื่นๆก็ดีมาก!”
อะไรนะ?
Lisaดึงแขนแอนน่าไปที่ห้องอาหารเพื่อนำเสนอ “คุณดู นี่คืออาหารเช้าของวันนี้ อาหารจีนเลิศรส! อร่อยมาก! ฉันกินจนอ้วนหมดแล้ว”
อะไรกัน?!
วันนี้เธอทำอาหารตะวันตก
แอนน่าเข้าใจแล้ว คนชั่วอย่างหลงเซียวนี่ แต่ไหนแต่ไรมาก็ไม่ได้ให้เธอทำอาหารส่งให้Lisaเลย เขาจงใจ
ไอ้ทุเรศ สวะ
“ดังนั้น พวกคุณทั้งสองคนอยู่ที่นี่ ก็ได้รับสวัสดิการแบบแขกวีไอพีเลยหรอ?” แอนน่าขมวดคิ้วอย่างงุนงง เธอกระวนกระวายใจอยู่หนึ่งสัปดาห์ สุดท้ายก็ไม่เรื่องอะไรที่ต้องกังวลงั้นหรอ?
“แหะแหะ ก็ไม่เชิง ไม่ให้ออกไป ไม่มีเสรีภาพอย่างมาก”
แอนน่านวดหัวคิ้วของเธออย่างแรง “ฉันรู้แล้ว พวกคุณยังต้องอยู่ที่นี่ต่อไปแค่เพียงชั่วคราว ฉันสามารถคิดหาวิธีให้พวกคุณออกไปได้”
“คุณนะดูแลตนเองให้ดี พวกเราอยู่ที่นี่ไม่เป็นอะไรจริงๆ”
ออกมาจากคฤหาสน์ แอนน่านั่งอยู่ในรถ อารมณ์สับสนยุ่งเหยิงเล็กน้อย
หลงเซียว ไม่ได้เป็นคนเลวแบบนั้นอย่างที่เธอคิดไว้หรอ?
เวลานี้ ที่คฤหาสน์ตระกูลโม่
โม่หรูเฟยจับโทรศัพท์
“พี่ สิ่งที่คุณเพิ่งพูด เป็นจริงหรอ?”
“จริงแท้แน่นอน แอนน่าเป็นหมอประจำตัวของหลงเซียว แต่เสียงของผู้หญิงคนนี้เหมือนกับฉู่ลั่วหานทุกประการ ฉันกังวลว่าหลงเซียวจะคิดถึงฉู่ลั่วหานมากเกินไป ไม่ลังเลที่จะใช้ผู้หญิงคนนี้แทนที่เธอ หรูเฟย คุณต้องจับตาดูไว้”
มือโม่หรูเฟยบีบผ้าม่าน กัดฟันแน่น “ฉันปลีกตัวออกจากสังคมเพื่อเขา ละทิ้งกิจการ เขาก็ยังไม่พอใจหรอ?”
เกาหยิ่งจือกล่าว “หรูเฟย ปลีกตัวออกจากสังคม……คุณต้องจัดการเรื่องนี้กับตัวหลงเซียวนะ ดูเหมือนว่าจะไม่ค่อยเหมาะสม”
โม่หรูเฟยเงียบสนิท เมื่อสองปีก่อน เธอแท้ง ฉู่ลั่วหานก็ตาย หลงเซียวจะเป็นจะตายหลายครั้งหลายหน ทุกอย่างเกิดขึ้นกะทันหันเกินไป เร็วเกินไป……
หลงเซียวอยู่ในสภาพกึ่งไม่ได้สติรู้เนื้อรู้ตัว หลงถิงมาหาเธอ ให้เธอหมั้นกับหลงเซียว แต่เงื่อนไขคือต้องลาออกจากวงการบันเทิง
พูดไปแล้ว หลงเซียวก็ไม่ได้รู้เนื้อรู้ตัว
“พี่ ในใจฉันโกรธ! เกลียด! ฉันฟังคำพูดของหลงถิง แต่ว่าตอนนี้ฉันได้อะไร? กิจการไม่มีแล้ว ความรักก็ไม่มี”
“เอาล่ะ บ่นไปจะได้อะไร? ต้องจัดการเรื่องสำคัญก่อน ต้องติดต่อกับแอนน่าผู้หญิงคนนี้ก่อน คุณต้องหาวิธีที่จะเป็นเพื่อนกับเธอ ให้เธอตัดความคิดที่จะอยู่กับหลงเซียวโดยสิ้นเชิง”
“ฉันจะไม่ยอมให้ใครหน้าไหนมาแย่งพี่เซียวไป! โดยเด็ดขาด!”
ภายในร้านกาแฟฝรั่งเศส แอนน่านั่งอยู่ข้างหน้าต่าง กำลังคนกาแฟ Blue Mountainในถ้วย
โม่หรูเฟยผลักประตูเข้ามา มองเห็นแอนน่า ปากก็ยกยิ้ม
“คุณแอนน่า คุณจริงๆใช่ไหม?”โม่หรูเฟยใส่ชุดเดรสสีเหลืองยืนอยู่ตรงข้าม ผมลอนยาวคลุมไหล่ ใบหน้าสะสวย แต่งหน้าอย่างละเมียดละไม กรีดอายไลเนอร์ ปากทาสีแดงเชอร์รี่ เป็นคนสวยมากจริงๆ
คนสวยคนนี้ ก็คือคู่หมั้นของหลงเซียว โม่หรูเฟยในคำพูดของทุกคน
แอนน่าพยักหน้า “สวัสดีค่ะ คุณโม่”
โม่หรูเฟยตกใจ น้ำเสียงนี้……เหมือนกันกับฉู่ลั่วหานจริงๆ! คล้ายกันเหลือเกิน! ไม่น่าแปลกใจที่หลงเซียวจะจิตใจเตลิดเปิดเปิง ถ้าไม่ใช่เพราะเกาหยิ่งจือบอกเธอล่วงหน้า โม่หรูเฟยต้องตกใจจนหัวใจวายตายอย่างแน่นอน
โม่หรูเฟยกดความกระวนกระวายใจเอาไว้ ฝืนยิ้มออกมา “คุณรู้จักฉันด้วยหรอ?”
แอนน่ายักไหล่ “คู่หมั้นของหลงเซียว จะไม่รู้จักได้อย่างไร ฉันสิต้องแปลกใจ ว่าคุณรู้จักฉันได้อย่างไร?”
โม่หรูเฟยนั่งลงตรงข้ามเธอทั้งที่ไม่ได้เชิญ “เหมือนกับที่คุณพูดนั่นแหละ คุณหมอประจำตัวของคู่หมั้นฉัน ฉันจะไม่รู้จักคุณได้อย่างไร?”
พูดจาอ้อมค้อม? ได้เลย
โม่หรูเฟยสั่ง Caramel Macchiato จากนั้นก็มองแอนน่า มองดูอย่างละเอียด รูปร่างหน้าตาต่างจากฉู่ลั่วหานอย่างมาก เธอสวยกว่า ร่างกายดูแข็งแรงสดใสกว่า
“คุณแอนน่า น่าจะรู้เรื่องราวของพี่เซียวบ้างแล้วใช่ไหม?”โม่หรูเฟยลองถาม
แอนน่าหยิบกาแฟรสขมมาจิบหนึ่งที “ฉันเป็นหมอของเขา เรื่องควรรู้ เป็นธรรมดาที่ฉันจะรู้ เรื่องไม่ควรรู้ ก็ไม่จำเป็นต้องรู้”
โม่หรูเฟยยกกาแฟขึ้นมา เธอถือแก้วกาแฟไว้ในมือ ยิ้มอย่างนุ่มนวลและอ่อนโยน “อย่างนั้น เกี่ยวกับอดีตภรรยาของพี่เซียว คุณรู้แค่ไหนล่ะ?”
หืม? หลงเซียวมีอดีตภรรยา? เธอยังไม่รู้จริงๆ เธอรู้ว่าหลงเซียวมีฐานะเป็นประธานของMBKเท่านั้น ส่วนความสัมพันธ์ส่วนตัว เธอไม่ได้สนใจ
“ไม่ทราบ”
โม่หรูเฟยหัวเราะ ใบหน้าขาวใสเคลื่อนไหวอย่างนุ่มนวล “ไม่รู้ก็ดี ผู้หญิงคนนั้นทำร้ายพี่เซียวอย่างมาก แล้วก็ทำร้ายฉันอย่างมาก เพียงแต่ว่า……เธอตายไปแล้ว ทั้งหมดทั้งสิ้นก็จบสิ้นกันไป”
โอ้?
แอนน่าคนกาแฟทีละนิดทีละนิด หลงเซียวมีภรรยาที่ตายไปแล้วหรอ?
“แล้วทำไมมาบอกสิ่งเหล่านี้กับฉันล่ะ?”
สัญชาตญาณบอกว่า โม่หรูเฟยมาพบเธอไม่ใช่เรื่องบังเอิญ คำที่พูด ก็ไม่ใช่ไม่มีเจตนา
โม่หรูเฟยดื่มกาแฟ แล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ “คุณแอนน่า ฉันกลัวว่าคุณจะเจ็บปวด ดังนั้นจึงอยากจะเตือนคุณสักหน่อย หึหึ คุณเป็นหมอดีที่หายาก ฉันไม่ต้องการให้มีเรื่องเล็กๆน้อยๆมาบังตาคุณ”
เธอตรวจสอบปฏิกิริยาตอบกลับของแอนน่า น่าเสียดายมาก แอนน่าไม่มีการตอบสนองใดๆ
“ฉันคิดว่า พี่เซียวขอให้เธอมาอยู่ข้างกายเขา อาจจะเป็นเพราะว่า น้ำเสียงของคุณกับภรรยาของเขาที่ตายไปแล้วเหมือนกันอย่างมาก ฉันพูดอย่างนี้ คุณเข้าใจแล้วใช่ไหม?”
หนึ่งประโยค ทำให้รู้ได้โดยทันที!
แอนน่าเข้าใจทั้งหมดแล้ว! หลงเซียวทำทุกวิถีทางเพื่อรักษาเธอไว้ เพียงแค่คิดว่าจะให้เธอกลายเป็นตัวแทนของใครอีกคน ปลอบใจตัวเองที่เจ็บปวดจากการสูญเสียภรรยาไปงั้นหรอ?
ถูกใช้เป็นเป้า
โม่หรูเฟยยื่นมือออกไป เตรียมจะจับมือของเธอ แต่ว่าแอนน่าหลบ เธอไม่ชอบการสัมผัสทางกาย
“ยังมีอะไรอีกไหม คุณพูดครั้งเดียวให้จบๆไปเลย” แอนน่าน้ำเสียงเย็นชา
โม่หรูเฟยลูบท้องของตัวเอง ทอดถอนหายใจ “สองปีก่อน ฉันท้องลูกของพี่เซียว แต่น่าเศร้าใจที่อดีตภรรยาเขาวางแผนทำร้าย ฉันเลยสูญเสียลูกไป ร่างกายยังไม่ฟื้นกลับคืนจนถึงตอนนี้ ใครทำให้ฉันรักพี่เซียวล่ะ? ก็แม้แต่เรื่องแบบนี้ ฉันก็ยกโทษให้หมด”
โอ้? เมื่อคืนป่วยไม่มาร่วมงานเลี้ยง ดูเหมือนจะเป็นจริง
“พูดเช่นนี้ คุณกับคุณหลงอยู่ด้วยกัน ภรรยาของเขาก็ยังมีชีวิตอยู่งั้นหรอ? และยังไม่ได้หย่ากันอีกด้วย?” แอนน่าถามแบบเลี่ยงๆ
“อืม? ถูก เป็นอย่างนี้ เพียงแต่ว่า ฉันกับพี่เซียวรักกันจริงๆ ต่อมาผู้หญิงคนนั้นใช้อุบายเพื่อให้พี่เซียวแต่งงานด้วย”
ไม่ได้สนใจว่าจะพูดว่า นี่คือการแต่งงานที่ไม่ถูกต้อง หลงเซียว ก็ยังเป็นคนเลวจริงๆ
โม่หรูเฟยยิ้มเล็กน้อย อย่างเป็นมิตรและอ่อนโยน “ขอบคุณคุณนะที่ช่วยดูอาการพี่เซียว ถ้าเป็นไปได้ ฉันหวังว่าเราจะกลายเป็นเพื่อนกันได้ ไม่รู้ว่าคุณจะยินยอมไหม?"