คุณหลง อย่าหยิ่งยโสเกินไป - ตอนที่ 1168 ใครเป็นผู้ชายของเธอ
ตอนที่ 1168 ใครเป็นผู้ชายของเธอ
เจ้าชายเจมส์เดินลงบนขั้นบันได แล้วมาคุมเชิงCres "ที่นี่ไม่มีMax ตกลงคุณคิดจะทำอะไรกันแน่?"
Cresทำปากมุ่ย แล้วหัวเราะอย่างเย็นชาขึ้น "เอาตัวเขาออกมา ไม่เช่นนั้นวันนี้พวกนายต้องถูกฝังศพเป็นเพื่อนเขาแน่"
เขายังคงข่มขู่จนแทบไม่เห็นเหล่าราชวงศ์อยู่ในสายตาเลย แถมยังเผชิญหน้าต่อทูตเมืองTronzaอีกด้วย แล้วแบบนี้จะให้คนของประเทศMเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?
ราชามีสีหน้าเคร่งเครียดมากแล้ว "องครักษ์! จับตัวพวกเขา!"
ปังปังปัง!
สิ้นสุดคำสั่งจับตัวของราชา องครักษ์ก็รีบลงมืออย่างรวดเร็ว ไม่ถึงครึ่งนาที องครักษ์ที่มีจำนวนมากก็เข้ามาห้อมล้อมคนของCres ขณะเดียวกันทั้งปืนกระบอกสั้นและปืนกระบอกยาวล้วนเล็งไปที่หัวของพวกเขา
Cresไม่คำนึงถึงชีวิตเลย เขาแทบไม่เอาการข่มขู่ประเภทนี้ไว้ในสายตาเลย ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่รับคำท้าทายของMaxมาที่นี่หรอก ในเมื่อมาแล้วก็ต้องวางแผนทุกอย่างรอบคอบ!
"คารวะราชา คุณทำแบบนี้ ดูเหมือนว่า…." เสียงยังไม่ทันสิ้นสุด Cresก็กระโจนเข้าไปเบื้องหน้า ในขณะที่ทุกคนยังไม่รู้เหตุการณ์เกิดขึ้นเป็นยังไงบ้างนั้น ในแขนของเขาก็มีคนเพิ่มหนึ่งคน!
อิสซา!
เขาเคลื่อนไหวรวดเร็วมาก เหมือนกับพายุหมุน เหมือนกับสายฟ้า จนเหล่าองครักษ์แทบไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง คิดไม่ถึงเขาจับตัวเจ้าหญิงไปแล้ว
จางหย่งรีบเดินผ่าเหล่าฝูงแขกอย่างรวดเร็วด้วยความรีบร้อนใจ เขากำหมัดทั้งสองมืออย่างแน่น "Cres! ปล่อยตัวเธอไปเถอะ!"
เจ้าชายของเมืองTronzaที่ยืนอยู่บนพรมแดงมึนงงทันที เมื่อกี้อิสซาอยู่เบื้องหน้าของเขา แต่เขากลับไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองเลย แค่รู้สึกเหมือนลมโชยมา แล้วเบื้องหน้าก็มืดชั่วขณะเท่านั้น ดังนั้นเขาเลยเดินถอยหลังไปหนึ่งก้าวตามสัญชาตญาณป้องกันตัวเอง
คนในงานล้วนเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดแล้ว แม้แต่ปฏิกิริยาตอบสนองเจ้าชายของเมืองTronzaก็หนีไม่พ้นจากสายตาของทุกคน
ไม่สงสัย การหลบหนีของเขาถือเป็นภาพความทรงจำที่ไม่ดีเลย
ไม่นาน จางหย่งก็เป็นคนแรกที่เดินออกมา สายตาของทุกคนจ้องมองเขาอย่างพร้อมเพรียง มีคนตกใจ มีบางคนถอนหายใจ มีบางคนเอามือปิดปาก
เมื่อกี้เจ้าชายเจมส์กระวนกระวายจนเกือบคิดเล็งปืนใส่Cresหนึ่งนัด แต่เมื่อเห็นความสามารถของเขา เขาก็ถึงกับอึ้งทึ่ง
แต่เมื่อเห็นจางหย่งที่มีความสามารถเทียบเท่ากับCresที่กำลังยืนอยู่บนพรมแดง ใบหน้ากังวลของเขาก็ค่อยๆเผยรอยยิ้มขึ้น
ตัวอย่างที่ดี พี่เขย!
Cresบิดเปิดสแตนเลสสลักประตูหัวเข็มขัดออกดัง"ตึก" ขณะเดียวกันก็เอาปืนอันหนาวเย็นเล็งที่ขมับของอิสซา พร้อมเงยหน้ามองด้วยความดูถูก "ฉันจำนายได้ นายคือหมาที่อยู่เคียงข้างหลงเซียวใช่ไหม?"
อิสซาถูกเขาจับคออย่างแน่น จนหายใจถี่เป็นเป็นจังหวะ "จางหย่ง นายถอยกลับไป นายบ้าไปแล้วหรอ!"
จางหย่งไม่ตอบเธอ แต่ค่อยๆเดินเข้ามาบนพรมแดงทีละก้าวทีละก้าว ทุกก้าวเดินของเขาเหยียบกลีบกุหลาบจนเละ "ปล่อยเธอไป ไม่เช่นนั้นวันนี้พวกเราต้องต่อสู้กันให้ตายทั้งสองฝ่ายไปเลย"
Cresหัวเราะฮ่าฮ่าอย่างบ้าคลั่ง ไม่นานสายตาอาฆาตก็เหลือบมองใบหน้าของอิสซาที่มีผ้าขาวโปร่งบางยุ่งเหยิง จนเผยใบหน้าสวยของเธอออกมา "ตายหรอ? ผู้หญิงสวยขนาดนี้ หากตายไปคงเสียดายแย่เลย ผู้หญิงคนนี้เป็นผู้หญิงของนายใช่ไหม?"
เมื่อได้ยินCresพูดแบบนี้ พ่อของอิสซาและเจ้าชายของเมืองTronzaก็เผยสีหน้ามืดครึ้มพร้อมกันทันที
แต่ทั้งสองคนไม่ได้มีการเคลื่อนไหวอะไรเลย
"Cres ยังไงนายก็พ่ายแพ้ต่อMaxตลอดชีวิต นายปล่อยผู้หญิงไปเถอะ แล้วพวกเรามาประลองอย่างลูกผู้ชายระหว่างกัน" จางหย่งเอามือข้างหนึ่งแกะกระดุมชุดสูทออก เพื่อเข้าร่วมงานแต่งงาน เจ้าชายเจมส์เตรียมชุดสูทให้กับเขา แต่นับตั้งแต่วินาทีที่เขาสวมก็รู้สึกไม่เป็นตัวเองเลย
ไม่นานชุดสูทและกระดุมก็ถูกปลดออก จางหย่งถกแขนเสื้อขึ้น แล้วโยนชุดสูทลงบนพื้นดัง"ฟุบ"
เจ้าชายเจมส์เม้มริมฝีปากด้วยความกังวลอยู่ไม่ไกล ขณะเดียวกันในใจก็ยกนิ้วชื่นชมจางหย่งหลายครั้ง เท่ระเบิดเลย!
ลูกผู้ชายตัวจริง!
Cresบิดคอเล็กน้อย จนได้ยินเสียงกระดูกดังแกรบ "ประลองหรอ? อย่างนายเนี่ยนะ?"
จางหย่งถกแขนเสื้อเชิ้ต แล้วหมุนขึ้น จนเผยแขนอันแข็งแรงขึ้น "อย่างผมนี่แหละ! กล้าหรือเปล่าล่ะ?"
Cresแลบลิ้นสีแดงเลียบนริมฝีปากของตัวเองเล็กน้อย แล้วใช้ปืนบังคับให้อิสซาเงยหน้าขึ้น "ตกลงคุณเป็นผู้หญิงของใครกันแน่หรอ?"
"อ๊าก!" อิสซาเงยหน้าด้วยความลำบาก พร้อมร้องพึมพำออกมา
จางหย่งรู้สึกโมโหมาก "Cres นายปล่อยเธอไปเถอะ!"
Cresหัวเราะอย่างดูถูกขึ้น แล้วค่อยๆหันหน้ามองเจ้าชายของเมืองTronzaที่สวมชุดเจ้าบ่าวทั้งตัว "เธอไม่ใช่ผู้หญิงของคุณหรอ?"
เจ้าชายของเมืองTronzaพยักหน้าอย่างตื่นตระหนก แล้วส่ายหน้า "ฉัน….คือ ฉัน…..คือ"
Cresค่อยๆพูดขึ้นว่า "ผู้หญิงของใคร ใครคนนั้นก็มาช่วยเอง"
สิ้นสุดเสียง ผู้ชายกายกำยำผิวสีดำสวมชุดดำสองคนก็เดินเข้ามา คนหนึ่งจ้องมองเจ้าชายของเมืองTronzaพลาง พร้อมจ้องมองด้วยสายตาอาฆาต โดยที่ไม่มีสายตาปรานี เหมือนกับเป็นหุ่นยนต์สังหาร
อิสซาขมวดคิ้ว ขณะเดียวกันก็ออกแรงดึงมือของCresออก "ปล่อย…..นะ……."
Cresใช้ก้นกระบอกปืนทุบใส่มือของอิสซาอย่างแรง ชั่วพริบตานิ้วมือของอิสราก็มีเลือดสีแดงสดไหลออกมา
"นายหยุดอยู่ตรงนั่นแหละ! หากขยับตัวอีก ฉันบิดคอเธอตายแน่!" Cresพยายามข่มขู่ และบีบบังคับจางหย่ง
จางหย่งพยายามอดกลั้นความโกรธและความกังวลไว้ภายในใจ เลยต้องทำตามคำสั่งของเขา
จากนั้นCresก็กระทืบเท้าลงบนพื้น "คารวะราชา ผู้หญิงของคุณอยู่ในมือของผม มีความสามารถเอากลับไปไหม คงต้องดูความสามารถของคุณเองแล้วล่ะ"
มือสังหารทั้งสองคนขยับข้อมือและคอเตรียมตัว ต่อสู้ ขณะเดียวกันก็ได้ยินเสียงกระดูกดังกรอกแกรกต่อเนื่องหลายครั้ง ทำให้ราชาตกใจจนสีหน้าเขียวคล้ำ "คือฉัน…..ฉัน……" เขาหลบสายจามองราชาที่นั่งอยู่บนบัลลังก์ด้วยท่าทางเก้อเขิน
เมื่อเห็นสถานการณ์เบื้องหน้าเกินความควบคุม ราชาก็ตบมือบนที่รองมือดัง"ตึง"ขึ้น "ช่วยเจ้าหญิง!"
ทั้งสองมือสังหารเดินเข้าใกล้หนึ่ง และเตรียมตัวหักแขนหักขาราชาคนละข้าง
ราชานั่งลงบนพื้น พร้อมโบกมือปฏิเสธต่อเนื่อง "ไม่ใช่ ฉันไม่ใช่! ฉันไม่ใช่! พวกเรายังไม่เป็นสามีภรรยากันเลย พวกเราไม่ใช่!"
Cresพูดขึ้นว่า "แต่วันนี้เป็นวันแต่งงานของพวกคุณ ผมจำไม่ผิดใช่ไหม?"
เจ้าชายกลืนน้ำลาย แล้วพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเทาว่า "งานแต่งงาน….ถูกยกเลิก ยกเลิก……"
"ฮ่าฮ่า ฮ่าฮ่าฮ่า!"
จู่ๆเสียงหัวเราะอันประชดประชันก็ดังสนั่นขึ้นไปทั่วทั้งห้องโถง อิสซากระแอมอยู่หลายครั้ง จนสุดท้ายเอ่ยปากพูดขึ้นว่า "แด๊ดดี้ คุณลุง เห็นหรือยัง? เขา….ยกเลิกงานแต่งงานในงานฝ่ายเดียว พวกคุณเห็นหรือยัง? นี่เป็นสามีที่ดีที่พวกคุณมอบให้กับฉันหรอ!"
เจ้าชายเจมส์พูดขึ้นว่า "คารวะราชา ท่านแน่ใจหรือว่าจะไม่ลองประลองสักหน่อย? มือสังหารสองคนนี้ดูแล้วก็ไม่ได้น่ากลัวอะไรขนาดนั้นนะครับ"
ไม่น่ากลัวหรอ?
นายดูแขนที่กำยำอันน่าตกตะลึงของพวกเขาสิ แถมมีส่วนสูงสองเมตรด้วย คิดไม่ถึงว่านายจะพูดแบบนี้ออกมา?"
"ไม่….ไม่ต้องแล้ว….ฉัน….ฉันขอประกาศยกเลิกงานแต่งงาน"
เจ้าชายเจมส์หันหน้ามองพ่อด้วยสีหน้าประชดประชัน "พ่อ ท่านได้ยินไหม?"
พ่อที่นั่งบนบัลลังก์ราชาพูดด้วยน้ำเสียงโมโหว่า "Cres เจ้าหญิงอิสซาไม่มีสามี นายปล่อยเธอไปเถอะ"
"ฮ่าฮ่าฮ่า!" Creaจ้องมองจางหย่ง "ไม่มีผู้ชายหรอ? แล้วเขาไม่ใช่ผู้ชายหรอ?"
"เธอไม่ใช่สามีของอิสซา!"
พ่อของอิสราตะคอกออกมาด้วยความโมโห เขาไม่สามารถยอมรับลูกเขยคนธรรมดาได้ ไม่มีทาง!
Cresสอดนิ้วไปที่ตรงไกปืน "ในเมื่อไม่มีผู้ชายออกมาช่วยแทนเธอ เช่นนั้นผมคงต้องเหนี่ยวไก่เธอหนึ่งนัดแล้วล่ะ จากนั้นค่อยตามหาMax….."
เพียงไกปืนชั่วพริบตา ชีวิตของอิสซาก็จะดับไม่มีวันหวนกลับมาอีก วินาทีนี้ทำให้บรรยากาศในงานตึงเครียดมาก
"ฉันเอง!"
ในทะเลมรณะที่มีคลื่นทะเลซัดเข้ามาอย่างถาโถมนั้น จางหย่งเดินเข้ามาไม่กี่เมตรเพื่อบีบกดดันCres
อิสซาค่อยๆยิ้มมุมปากเล็กน้อยขึ้น ผู้ชายของเธอ…..นี่ถึงเป็นผู้ชายของเธอ
Cresทำปากมุ่ย "นายนะหรอ โอเค หากเอาชนะลูกน้องของฉันได้ ผู้หญิงมอบให้นาย แต่ถ้านายแพ้…..ชีวิตของนาย และของเธอเป็นของฉัน"