คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - ตอนที่ 5
บทที่ 5
ผู้ที่กุมอำนาจทั้งหมดของตระกูลลินดันนั้นคือคุณย่า และเธอก็เอ็นดูวิลเลียมที่สุด ยิ่งไปกว่านั้น ความเจริญก้าวหน้าของวิลเลียมก็ยอดเยี่ยม เขามีสินทรัพย์ในครอบครองอย่างน้อย 30 ล้าน การคุกคามเขาไม่ว่าทางใดก็ตามจะต้องจบลงไม่สวยแน่
แม่ แม่ทำอะไรของแม่คะ? ลิลี่ถามในขณะที่เธอเดินเข้าไปดึงมือแม่ของเธอออกมา
แม้เธอจะชิงชังแดร์ริลก็ตาม แต่มันก็เป็นเพราะเขาที่ทำให้เธอรอดไปจากสถานการณ์เมื่อครู่ได้
แดร์ริลกุมใบหน้าของเขา รอยแดงๆบนแก้มของเขาปรากฏให้เห็นอย่างชัดเจน แต่แม้จะเป็นเช่นนั้น เขากลับเผยรอยยิ้มเล็กๆออกมาบนใบหน้า หลังจากสามปีเต็ม นี่เป็นครั้งแรกที่ลิลี่พูดเข้าข้างเขา แดร์ริลจึงหันหลังแล้วเดินจากไปโดยที่ยังมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้า
ไสหัวกลับมานี่เดี๋ยวนี้ ไอ้ขยะ! แม้ว่าเขาจะเดินออกมาไกลแล้ว แดร์ริลก็ยังได้ยินเสียงตะโกนของซาแมนธาอยู่
ในขณะที่ทุกคนกำลังดูฉากที่กำลังแสดงตรงหน้าอยู่ เสียงที่ดูมีอายุก็ดังขึ้นไม่ไกลออกไปนัก
เอะอะอะไรกันน่ะฮึ? คุณย่าลินดันกล่าวถามเมื่อเธอเดินขึ้นไปบนเวที ทำให้ทั้งห้องโถงพลันเงียบลงทันทีภายใต้สายตาของเธอ
เอาล่ะ เอาล่ะ ไม่ต้องมากพิธีการ นั่งลงได้ คุณย่าลินดันโบกมือ และด้วยความช่วยเหลือของบางคน เธอนั่งลงอย่างเชื่องช้าบนเก้าอี้ จากแหล่งข้อมูลที่เชื่อถือได้ของฉัน บริษัทแพลทินัมของเมืองตงไห่กำลังจะมีประธานบริษัทคนใหม่ในวันพรุ่งนี้
โว้ว!
ข่าวสำคัญจุดประเด็นการพูดคุยของคนทั้งโถงให้ร้อนแรงขึ้นทันที ตระกูลลินดันมีบริษัทด้านการโฆษณากว่าสิบบริษัทภายใต้พวกเขา ไม่กี่ปีที่ผ่านมา ตระกูลลินดันกระตือรือร้นที่จะเป็นหุ้นส่วนการค้ากับบริษัทที่ยอดเยี่ยมอย่างแพลทินัมด้วยเพราะพวกเขาเป็นบริษัทด้านการบันเทิงที่ใหญ่โตที่สุดในเมืองตงไห่ การร่วมหุ้นธุรกิจกับพวกเขาจะทำให้ตระกูลลินดันมีกำไรไม่ขาดสายโดยไม่มีทางขาดทุน
ยังไงก็ตาม เบื้องหลังของบริษัทแพลทินัมนั้นไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากตระกูลดาร์บี้ ตระกูลซึ่งมักจะดูถูกดูแคลนเหล่าลินดันอย่างพวกเขาเสมอ! ทุกๆคำขอร่วมหุ้นล้วนถูกพวกเขาปฏิเสธทั้งหมด ด้วยการมาถึงของประธานคนใหม่นี้ ตระกูลลินดันจำเป็นต้องลองเสี่ยง เพื่อให้ได้มาซึ่งการเป็นหุ้นส่วนทางธุรกิจ!
ผู้ใดต้องการไปเจรจาหุ้นส่วน? คุณย่าลินดันกล่าวถามช้าๆและมองไปรอบๆห้องโถง ใครก็ตามที่สามารถเจรจาสำเร็จและได้การร่วมหุ้นมา จะสามารถสร้างชื่อเสียงให้กับตระกูลเราได้อย่างใหญ่หลวง!
ผมจะไป!
คุณย่า ผมจะไปเอง!
ผมก็ด้วยครับ!
พวกเขาทั้งหมดแย่งชิงกันรับหน้าที่นี้ ยกเว้นแต่เพียงลิลี่ เธอรู้อยู่ลึกๆ ว่าจุดยืนของเธอในตระกูลนั้นค่อนข้างต่ำเตี้ย
ท่ามกลางความกระตือรือร้นของพวกเขา คุณย่าลินดันพยักหน้าลงด้วยความพอใจและยิ้มออกมา เธอชี้ไปที่วิลเลียมและกล่าว วิลเลี่ยม ทำไมหลานไปที่นั่นวันพรุ่งนี้แล้วลองดูเสียหน่อยล่ะ?
วิลเลียมเบิกตาโต เขายิ้มออกมาแล้วพยักหน้าด้วยความตื่นเต้น
แดร์ริลออกมาคนเดียวแล้วโบกแท็กซี่กลับบ้านไปนอน เขาต้องนอนเพื่อชดเชยคืนก่อน หลังจากไม่ได้นอนทั้งคืนเพราะตกใจในความโชคดีที่ตนเองได้รับ
แดร์ริลหลับสนิททีเดียวในคืนนั้น และเมื่อเช้าวันใหม่มาถึง เขาก็เดินทางไปที่บริษัทแพลทินัมทันทีหลังจากเตรียมมื้อเช้าเสร็จ
คุณลุงเดรคนั้นได้บอกเขาไว้ก่อนแล้วว่า เพิร์ล ฮาห์น ผู้เป็นเลขาประธาน จะรอเขาที่บริษัทอยู่ก่อนแล้ว
บริษัทแพลทินัมนั้นตั้งอยู่ใจกลางย่านธุรกิจอันคึกคักของเมืองตงไห่ ด้านหน้าทางเข้าของบริษัทนั้นเรียงรายไปด้วยรถหรูที่จอดอยู่เป็นทิวแถว จำนวนของมันค่อนข้างพอดีกับจำนวนของดารานักแสดงต่างๆที่ทำงานภายใต้บริษัทนี้
มันเป็นนโยบายของบริษัทที่ต้องให้ดาราทุกคนมารายงานตัวที่นี่ทุกวัน ถ้าหากมีเรื่องด่วน พวกเขาต้องขออนุญาตก่อนจะไป ดังนั้น รอบๆตึกบริษัทจึงเต็มไปด้วยบรรดาปาปารัสซี่ทั้งหลาย รอที่จะแอบถ่ายเหล่าดาราและนำรูปพวกนี้ไปขายทำเงิน หากพวกเขาสามารถเก็บภาพที่สามารถใช้ตีข่าวฉาวหรือซุบซิบดาราได้ล่ะก็ เงินจำนวนมากจะมาถึงมือพวกเขาทันที
‘เวรกรรม ขี่สกู๊ตเตอร์มาที่นี่ดูจะไม่เหมาะไปจริงๆ ฉันน่าจะซื้อรถได้แล้ว…’ แดร์ริลคิดขณะที่เขาจอดสกู๊ตเตอร์ที่ทางเข้าบริษัท
ทันใดนั้น เสียงคำรามของเครื่องยนต์ ที่ตามมาด้วยเสียง ‘ปัง’ ก็ดังขึ้น พร้อมกับทำให้ร่างของแดร์ริลแทบจะลอยขึ้นฟ้า
แดร์ริลหันกลับหลังไปและเห็นรถ Porsche Cayenne ชนเข้ากับสกู๊ตเตอร์ของเขา รถPorsche นั้นถึงกับมีรอยครูด แต่กลับกัน รถสกู๊ตเตอร์ของเขานั้นยุบไปแล้วเรียบร้อย
‘เ*ยเอ๊ย! สกู๊ตเตอร์ที่ฉันเพิ่งซื้อมา! พังอีกแล้วเหรอ?’ แดร์ริลคิด เขาถึงกับน้ำตาตกใน เขาสังเกตได้ว่ากลุ่มคนรอบๆเริ่มจับกลุ่มกัน นินทาต่อความวุ่นวายที่เกิดขึ้น
นายขับรถไม่เป็นรึไง? หญิงสาวผู้งดงามกล่าว ก่อนที่เธอจะก้าวลงมาจากรถ
ว้าว…
เสียงอุทานดังออกมาจากฝูงชน รูปลักษณ์ของหญิงสาวคนนี้ดึงดูดความสนใจของพวกเขา เธอสวมใส่เดรสเข้ารูปและรองเท้าส้นสูง รูปร่างของเธอนั้นน่าดึงดูดและได้รูป ผู้หญิงแบบเธอย่อมเป็นจุดสนใจในทุกๆที่ที่เธอไป
จีเซลล์? แดร์ริลอุทาน
จีเซลล์มาที่นี่เพื่อเซ็นสัญญา! แดร์ริลยิ้ม แม้ว่าเขาจะถูกเธอชนเข้าและทำสกู๊ตเตอร์เขาพัง แต่มันก็ยังดีที่ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ เขาไม่ต้องการที่จะสาวปัญหาให้ยาวไปกว่านี้ และต้องการที่จะเดินไปทักทายจีเซลล์ เมื่อเห็นว่าเธอรู้แล้วว่าเป็นเขา
นาย? แดร์ริล? นายมาทำอะไรที่นี่?
จีเซลล์ขมวดคิ้วลงและคิดว่าแดร์ริลต้องเป็นพนักงานรักษาความปลอดภัยของบริษัทแพลทินัมอย่างแน่นอน
นายตาบอดรึไง? นี่นายขับรถเป็นจริงๆรึเปล่า? จีเซลล์กล่าวด้วยความดูถูก รถของเธอเพิ่งซื้อมาได้ไม่ถึงอาทิตย์ ถึงแม้ว่ามันจะมีรอยขีดข่วนแค่นิดเดียว แต่มันก็ทำให้เธอเจ็บปวด
แต่เธอเป็นคนชนฉันเองนะ… แดร์ริลกล่าวอย่างช่วยไม่ได้ ทำไมเธอถึงโทษฉันเนี่ย…
เกิดอะไรขึ้นกัน? ทันใดนั้น เสียงของชายกลางคนก็ดังขึ้น เขาคือหัวหน้าพนักงานรักษาความปลอดภัย ผู้ซึ่งพารปภ.คนอื่นๆมาด้วย
หัวหน้าพนักงานรปภ.ถึงกับตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น รถ Porsche ชนเข้ากับสกู๊ตเตอร์? เขาอนุมานว่าหญิงสาวผู้งดงามคนนี้คงเป็นดารา และมาที่นี่เพื่อเซ็นสัญญา เธอต้องไม่ถูกคุกคามไม่ว่าในกรณีใดก็ตาม!
เมื่อคิดได้ดังนั้น หัวหน้าพนักงานรปภ.จึงชี้ไปที่แดร์ริลแล้วตะโกนใส่เขา แกคิดว่าแกกำลังทำอะไร? แกไม่รู้เหรอว่าบริษัทแพลทินัมมีกฏห้ามไม่ให้ขี่สกู๊ตเตอร์เข้ามา?
มีกฏแบบนี้ด้วยเหรอ? ใครเป็นคนตั้งมันขึ้นมา? แดร์ริลถามเสียงเย็น
ใครตั้งมัน? ฉันนี่แหละตั้งมันเอง! หัวหน้าพนักงานรปภ.เดินเข้ามาใกล้ ขอโทษคุณผู้หญิงคนนี้ เดี๋ยวนี้!
หลังจากได้ยินสิ่งที่หัวหน้าพนักงานรปภ.กล่าว จีเซลล์ก็แสยะยิ้มแล้วชี้ไปที่แดร์ริล เขาคงเป็นพนักงานใหม่สินะ?
หัวหน้าพนักงานรปภ.นิ่งอึ้งก่อนจะพยายามมองแดร์ริลดีๆอีกครั้ง เขาแต่งตัวเหมือนขอทานและขี่สกู๊ตเตอร์ เขาต้องมาที่นี่เพื่อรับตำแหน่งงานรปภ.แน่ๆ
ไม่ต้องห่วงครับคุณผู้หญิง ผมจะไม่จ้างมันแน่! หัวหน้าพนักงานรปภ.ตอบรับคำอย่างมั่นใจเขามองกลับไปที่แดร์ริลและกล่าว แกมาที่นี่เพื่อรับงานวันแรกใช่ไหม? งั้นฉันบอกได้เลยว่าแกถูกไล่ออกแล้ว
‘นี่ไม่ใช่การปฏิบัติที่ดีสำหรับบริษัทเลย’ แดร์ริลส่ายหน้า หัวหน้าพนักงานรปภ.คนนี้ช่างเสแสร้งจริงๆ
*************************************
ฉันอยากรู้จริงๆว่านายจะไล่ฉันยังไง แคร์รีลกล่าวอย่างช้าๆพร้อมด้วยรอยยิ้มที่แสยะขึ้น นายมีอํานาจอะไรมาไล่คนออก? แก หัวหน้าพนักงานรปภ.ชี้ไปที่แคร์ริล เจ้าเด็กเวรนีมันบ้าเหรอเปล่า? จริงอยู่ที่หัวหน้าพนักงานรปภ.ไม่มีอํานาจในการไล่ใครออก แต่ในเมื่อแดร์ริลมาที่นี่เพื่อรับงานรูปภ. ในฐานะที่เขาเป็นหัวหน้าพนักงานรปภ. เขาไม่มีทางปล่อยให้ชายคนนี้อยู่เป็นสุขแน่ แคร์ริล นายมันน่าระเกียจชะมัด จีเซลล์กระทืบเท้าลงต่อหน้าแดร์ริล สายตาเต็มไปด้วยการดูถูก ถ้าหัวหน้ารปภ.ไล่นายออกไม่ได้ แล้วรองผู้จัดการละ ไล่นายออกได้ไหม? สิ้นเสียงของเธอ จีเซลล์หยิบโทรศัพท์ของเธอขึ้นมาแล้วพิมพ์ข้อความบางอย่าง ครู่ต่อมา หญิงสาวในชุดพนักงานบริษัทก็เดินออกมาจากภายในอาคาร หญิงสาวคนนี้มีเสน่ห์ดึงดูด เธอสูงประมาณ 165 ซม. และอายุประมาณ 30 กว่า ๆ เธอสวมชุดพนักงานบริษัทและสวมรองเท้าส้นสูงสีดํา ขับเน้นให้เธอดูทั้งอ่อนหวานและเป็นผู้ใหญ่ คุณพีช เมื่อเห็นนักธุรกิจหญิงเดินมาถึง พนักงานและรปภ.ทั้งหมดก็พลันก้มหัวทําความเคารพเธอทีละคนๆ เธอคือรองผู้จัดก
จัดการของบริษัทแพลทินัม เพเนโลพี พืช น้าเพเนโลพี จีเซลล์กล่าว เธอเดินเข้าไปทักทายเพเนโลพี เพราะว่าเพเนโลพนั้นเป็นน้าของจิเซลล์ และเป็นเพราะเส้นสายของเธอในฐานะรองผู้จัดการ จีเซลล์จึงได้เซ็นสัญญากับบริษัทแพลทินัม เพเนโลพีพยักหน้าตอบ ก่อนจะหันความสนใจไปที่แดร์ริล แล้วกล่าวออกมา ขอโทษจีเซลล์ซะ อะไรนะ? แดร์ริลรู้สึกว่าเรื่องนี้มันน่าขําเกินไป เขาถาม ทําไมฉันต้องขอโทษ? แล้วเธอเป็นใคร? หมอนี้ต้องโดนทุบที่หัวมาแน่ๆ เขาจําไม่ได้แม้กระทั้งรองผู้จัดการ เสียงกระซิบกระซาบดังขึ้นในหมู่พนักงาน นั่นสิ นี่เขากําลังหาเรื่องใส่ตัวอยู่หรือเปล่า ถึงไม่ขอโทษน่ะ? เพเนโลพี่จ้องมองแคร์ริลด้วยสายตาเย็นชาก่อนจะขมวดคิ้ว เธอมาที่นี่เพื่อรับงานรปภ. ใช้ไหม? ใครเป็นคนจ้างเธอให้รับงานนี้? แต่มันไม่สําคัญอีกแล้ว ในเมื่อเธอไม่ยอมขอโทษ ในฐานะรองผู้จัดการ ด้วยเหตุนี้ฉันขอแจ้งว่าเธอถูกไล่ออกแล้ว ขึ้นรถสกู๊ตเตอร์ของเธอแล้วไปซะ ฉัน? ไล่ฉัน? แดร์ริลชีที่ตัวเองก่อนจะหัวเราะออกมา นีนายหูหนวกรียังไง? ไม่เข้าใจที่น้าฉันพูดเหรอ? จีเซลล์กล่าวเสียงเย็นผ่านไรฟันออกมา ฉันจะถือซะว่าวันนี้เป็นวันชงของฉันที่ต้องมาเจอแมลงวันแบบนาย ถึงรถฉันจะมีรอย แต่ฉันจะไม่เรียกร้องค่าเสียหาย ออกไปให้พ้นจากสายตาฉันเดียวนี้ ปืน ปืน ปืน ตอนนั้นเอง เสียงบีบแตรของรถ Bentley ที่กําลังจอดอยู่เบื้องหน้ากลุ่มคนก็ดังขึ้น หญิงสาวที่ดูอายุเกิน 20 มาเพียงเล็กน้อยก็เดินลงมาจากรถ เธอสวมชุดสูทสีดําและสวมแว่นตา ท่านประธาน ดิฉันต้องขออภัยที่มาสายค่ะ คุณเพิร์ลกล่าว หรือก็คือเลขาของเขา เธอรีบเดินเข้ามาหาแดร์ริลและก้มตัว 90 องศาให้เขา