วันรุ่งขึ้น เมื่อซ่งอีนั่วตื่นขึ้นมาข้างนอกก็สว่างแล้วแสงอาทิตย์ส่องเข้ามาผ่านม่าน ดูแล้ววันนี้เป็นวันที่อากาศดีอีกวัน ซ่งอีนั่วที่กำลังนั่งอยู่ที่เตียง ถึงแม้เธอจะมีความโกรธอยู่ และไม่ว่าเธอจะเศร้าหรือว่าสิ้นหวังแค่ไหน ดวงอาทิตย์ก็ยังคงขึ้นจากทิศตะวันออกไปทางทิศตะวันตกและไม่มีวันขี้เกียจ

เธอเปิดผ้าห่มและกำลังจะลุกจากเตียง เศษชิ้นส่วนที่ถูกลืมบางส่วนก็พุ่งเข้ามาในความคิดของเธอ เธอตัวแข็งทื่อและมองไปที่โซฟาในห้องนั่งเล่นเหมือนเห็นผี เธอไม่อยากจะเชื่อว่าจะมีความกล้าแบบนี้

ผู้หญิงที่ไม่ได้ใส่เสื้อผ้า มือทั้งสองข้างของเธอโอบไปคอของชายคนนั้น และเธอก็นั่งลงบนตักของชายคนนั้น เธอพึมพำอยู่ในปากตลอดว่า:"เราก็นอกใจเหมือนกันเถอะ” ถึงตอนนั้น ถังโย่วหนานและซ่งจื่อจิงก็ต้องเรียกฉันว่าป้าคนที่สี่ แบบนี้ไม่ดีเท่าไหร่ ฉันว่าฉันไปหาคุณ… ดีกว่า"เธอกระซิบข้างหูชายคนนั้น

เธอตัวสั่นพร้อมกับเอามือปิดใบหน้าของเธอจนจะมุดลงดิน ทำยังไงดี อายคนไปทั่ว เธอพยายามคิดว่ามันเกิดอะไรขึ้น ดูเหมือนว่าเสิ่นฉวนชีเอามือปิดปากของเธอและทิ้งตัวเธอลงบนโซฟาพร้อมกับพูดว่า ซ่งอีนั่ว คุณจะเป็นแบบนี้ได้เฉพาะกับผมเท่านั้น

จากนี้……มันจะไม่มีอีกแล้ว เธอดื่มมากไปแล้ว”

มีเสียงกริ่งหนึ่งครั้ง จากนั้นก็มีคนเปิดประตูเข้ามา เขาเห็นเธอที่กำลังนั่งอยู่ที่เตียง เขาทำหน้าคิ้วขมวด แล้วเดินเข้ามาพร้อมกับชุดราตรี ตื่นแล้วเหรอ ไปล้างหน้าล้างตาให้สดชื่น เดี๋ยวเราลงไปกินข้าวกัน

ซ่งอีนั่วเธอมองเขาที่กำลังค่อยๆเดินเข้ามา ร่างกายเธอถูกล้อมรอบไปด้วยลมหายใจที่ชัดและสะอาดของเขา จากนั้นเธอมองไปที่หัวเข็มขัดของเขา ทันใดนั้นเธอรู้สึกร้อนและรับรู้ถึงความร้อนแรงของเขา

เธอเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าที่หล่อเหลา เธอส่ายหัวด้วยความตื่นตระหนก ไม่ เป็นไปไม่ได้ ตัวเขาเองบอกว่าเขาได้รับบาดเจ็บจากลูกแมว มันจะเป็นไปได้อย่างไร? เธอต้องมีอาการหลอนหลังจากดื่ม

เสิ่นฉวนชีมองไปที่เธอแล้วยิ้มมุมปาก แสดงให้เห็นว่าเขาอารมณ์ดีและด้วยน้ำเสียงที่ทุ้ม“ เกิดอะไรขึ้น ดื่หมจนเป็นบ้าแล้วหรอ?

ลมหายใจของเสิ่นฉวนชีใกล้เธอมาก มันทำให้หน้าของเธอแดงขึ้นเรื่อยๆ จากนั้นเธอก็รีบลงจากเตียง โยที่ไม่ได้ใส่รองเท้า จากนั้นเธอก็รีบเข้าที่ห้องน้ำ

หลังจากเธอก้าวไปได้สองก้าวเสิ่นฉวนชีก็คว้ามือ แล้วกดเธอจากด้านหลัง อุณหภูมิแบบนี้ทำให้เธอตัวสั่น จากนั้นเขาหยิบถุงเสื้อผ้าให้เธอ นี้เสื้อผ้าเธอ ฉันจะรออยู่ข้างนอก

ห้องน้ำเป็นกระจกใสและไม่มีม่านกั้นอาบน้ำ เสิ่นฉวนชีรู้สึกโล่งใจ แล้วมอบห้องให้เธอ

ซ่งอีนั่วแปรงฟันอย่างเหม่อลอยแม้ว่าเธอจะพยายามทุบศีรษะ แต่เธอก็จำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น เธอถอดเสื้อผ้ายืนอยู่ใต้ฝักบัวอาบน้ำและเดินเตร่ไปทั่วจนกระทั่ง …

"อ๊ะ เธอกรีดร้อง แล้วเธอก็มองไปที่ มองไปที่รอยนิ้วมือสีม่วงเข้ม นี่เกิดอะไรขึ้น?

"เกิดอะไรขึ้น เสิ่นฉวนชีเขาได้ยินเสียงกรีดร้องจากนอกประตู เขารีบเปิดประตูเขาไปในห้องน้ำโดยที่ไม่คิดอะไร ทันใดนั้นเขาก็เห็นเรืองร่างของหญิงสาว ตอนนั้น

ซ่งอีนั่วไม่คิดว่าเขาจะเข้ามา เธอกรีดร้องด้วยความตกใจ เธอทั้งกรีดร้องแล้วรีบหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาเพื่อมาห่มไม่ให้เขาเห็นเรืองร่างของเธอ เธอพูดด้วยความโกรธและความอายว่า ออกไป คุณออกไป

เสิ่นฉวนชี หันหลังแล้วเดินออกจากห้อง โดยไม่พูดอะไร ขณะที่ประตูกำลังปิด เขาหายใจเข้าอย่างแรงและแทบจะทนไม่ไหว….