เมื่อคิดว่าความเข้าใจของผู้นาตาหนักเกี่ยวกับขอบเขตเหนือ สูงสุดได้มาถึงระดับที่เขามีทฤษฎีของตนเองเกี่ยวกับขอบเขตเหนือ สูงสุดแล้ว
หากเขายังไม่ล้มลง เขาอาจจะบรรลุขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดได้
น่าเสียดาย!
ฉู่เซวียนถอนหายใจ สิ่งเหล่านี้เป็ นสิ่งที่ฉู่เซวียนรู ้โดยธรรมชาติ เช่นกัน
“ท่านอาจารย์กล่าวว่าขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดทุกคนจะออกจาก โลกตะวันสวรรค์หลังจากปีนขึ้นไปบนยอดเขา”
เมื่อนึกถึงอาจารย์ของนาง เทพธิดาชุนหลานก็รู ้สึกเศร ้าเล็กน้อย
“แน่นอน ทั้งหมดนี้เป็ นเพียงการคาดเดาของอาจารย์”
ฉู่เซวียนมั่นใจสิ่งหนึ่ง ผู้ปกครองความโกลาหลและผู้ปกครอง โลกตะวันสวรรค์ไม่ใช่ขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุด เพียงคนเดียว ยอด ฝี มือขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดคนอื่น ๆ อาจจะออกจากโลกตะวัน สวรรค์เพื่อสารวจอาณาเขตแห่งความว่างเปล่าเพื่อค้นหาเส้นทาง ของพวกเขา

อันที่จริง น่าจะมีพวกเขาจานวนหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับมหาสงคราม ในตอนนั้น
“จ้าวส านัก ท่านบรรลุขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดแล้วหรือไม่?” เลี่ย เทียนถามอย่างสงสัย
ฉู่เซวียนยิ้มอย่างลึกลับและกล่าวว่า “แม้แต่ตัวตนในขอบเขต จ้าวเหนือสูงสุดที่ไม่ระมัดระวังก็ยังกลายเป็ นหมากได้”
เลี่ยเทียนและชุนหลานตกตะลึง
ในเวลาเดียวกัน พวกเขาเชื่อว่าฉู่เซวียนได้บรรลุขอบเขตจ้าว เหนือสูงสุดแล้ว
เลี่ยเทียนยิ่งตกใจมากขึ้นเพราะเขารู ้ต้นกาเนิดและอายุของฉู่เซ วียน
เขาทะลวงเข้าสู่ขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดได้ในเวลาอันสั้นขนาดนี้ หรือ?
มันช่างเหลือเชื่อจริง ๆ
เลี่ยเทียนยังสงสัยว่าฉู่ เซวียนอาจเป็ นวิญญาณยอดฝี มือ ขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุด
ไม่เช่นนั้นเขาจะร ้ายกาจขนาดนี้ได้อย่างไร?
เขาอยู่เหนือจินตนาการอย่างแท้จริง

อย่างไรก็ตาม แม้แต่ขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดก็ยังกลายเป็ นเบี้ย ได้หรือ?
เป็ นไปได้หรือไม่ว่ามียอดฝี มือที่ก้าวข้ามขอบเขตจ้าวเหนือ สูงสุด?
“เลี่ยเทียน สานักเร ้นลับมีเป้ าหมายหรือไม่?” เทพธิดาชุนหลาน ถามเลี่ยเทียน
นางไม่รู ้อะไรมากเกี่ยวกับสานักสานักเร ้นลับ แต่ฉู่เซวียนทาให้ นางรู ้สึกว่าเขาไม่อาจหยั่งรู ้และคาดเดาไม่ได้
“ข้าเกรงว่ามหาสงครามในตอนนั้นยังไม่จบ เจ้าควรรู ้ว่ามี บางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับเรื่องนี้” เลี่ยเทียนกล่าวหลังจากเงียบไปครู่ หนึ่ง
“บางทีเป้ าหมายของสานักเร ้นลับคือการหลีกเลี่ยงการเข้าไปมี ส่วนร่วมและกลายเป็ นเบี้ยของผู้อื่น หรือบางทีจ้าวสานักอาจต้องการ เป็ นผู้เล่นเสียเอง”
ชุนหลานพยักหน้า
“เลี่ยเทียน เจ้ามีโอกาสบรรลุขอบเขตเหนือสูงสุดหรือไม่?”
เมื่อเลี่ยเทียนได้ยินสิ่งนี้ เขาก็ยิ้มแย้มแจ่มใสทันทีและพูดว่า “ตามการคานวณของข้า ตอนนี้ข้าอยู่ที่ผู้ฝึกยุทธ ์ขอบเขตเต๋าปฐม

กาลขั้นกลาง นอกจากนี้ ข้าได้หลอมรวมหยินหยางสาเร็จแล้ว ดังนั้น จึงมีโอกาสที่ดีที่ข้าจะสามารถไปถึงบรรลุขอบเขตเหนือสูงสุดได้”
“ข้าเกรงว่าข้าไม่มีความหวังว่าจะทาเช่นนั้น” ชุนหลานถอน หายใจ
นางยังไม่สามารถหลอมรวมหยินหยางได้ และนางไม่สามารถ ออกจากโลกตะวันสวรรค์และเข้าสู่ความโกลาหลเพื่อทาเช่นนั้นได้
“ไม่ต้องรีบ จ้าวสานักอาจมีหนทาง” เลี่ยเทียนปลอบใจนาง
“ข้าหวังว่าอย่างนั้น…”
เทพธิดาชุนหลานไม่ได้ยืนกรานที่จะบรรลุขอบเขตเหนือสูงสุด
นางพอใจมากที่สามารถมีชีวิตรอดได้
ไม่ว่าในกรณีใด ยอดฝีมือขอบเขตเหนือสูงสุดก็ยังถูกฆ่าอย่าง ง่ายดายในตอนนั้นเช่นกัน
…
ผ่านไปอีกพันปี ฉู่เซวียนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ไม่มี ยอดฝีมือขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุด ปรากฏตัวในช่วงพันปีที่ผ่านมา
เมื่อเขาสังเกตเห็นโชคชะตาของโลกตะวันสวรรค์ เขาก็ค้นพบ ว่าลางสังหรณ์ของมหาสงครามนั้นชัดเจนยิ่งขึ้นและดูเหมือนว่าจะเริ่ม ก่อตัวขึ้น

ในศูนย์กลางของโลกตะวันสวรรค์ ในบ้านหินที่พังทลาย มีการ รวบรวมร่างมากกว่าหนึ่งโหล
พวกเขาทั้งหมดเป็ นสิ่งมีชีวิตในขอบเขตเต๋าปฐมกาล
เสียงอันบริสุทธิ์ดังมาจากบ้านหิน
“โลกตะวันสวรรค์ต้องมีกฎของตนเอง ไม่มีขุมอ านาจหลักหรือ ยอดฝีมือคนใดสามารถฆ่าอัจฉริยะได้”
“ตั้งแต่วันนี้เป็ นต้นไป ผู้อาวุโสไม่สามารถรังแกผู้อ่อนแอได้ และ อัจฉริยะจะต้องได้รับอนุญาตให้แข่งขันกันเอง”
“เราต้องสร ้างสภาพแวดล้อมให้พวกเขาเติบโต ใครก็ตามที่รังแก ผู้อ่อนแอในการต่อสู้ระหว่างอัจฉริยะจะต้องถูกฆ่าอย่างไร้ปรานี!”
เสียงเต็มไปด้วยเจตนาสังหาร
ยอดฝีมือขอบเขตเต๋าปฐมกาลหลายสิบคนรู้สึกราวกับว่ามีภูเขา ขนาดใหญ่กดทับพวกเขา พวกเขาก้มตัวลงและใบหน้าของพวกเขา ก็ซีดลงทันที
เจตนาสังหารเกิดขึ้นและหายไปอย่างกะทันหัน
“ตั้งแต่วันนี้เป็ นต้นไป พวกเจ้าทุกคนจะต้องรับผิดชอบในการ รักษากฎ เผยแพร่กฎไปทั่วโลก ใครก็ตามที่ฝ่ าฝืนกฎจะถูกฆ่าอย่าง ไร้ปรานี!”
“ขุมอานาจใด ๆ ที่ฝ่าฝืนกฎจะต้องถูกทาลาย!”

“ข้าก็ขอเตือนพวกเจ้าเช่นกันว่าอย่าท าอะไรบ้า ๆ บอ ๆ หากท า ผิดกฎข้าจะจัดการด้วยตนเอง เข้าใจหรือไม่”
ยอดฝีมือขอบเขตเต๋าปฐมกาลมีสีหน้าเคร่งขรึมขณะที่พวกเขา กล่าวว่า “พวกเราเข้าใจแล้ว!”
หนึ่งในนั้นกล่าวว่า “ท่านผู้สูงศักดิ์ เราเป็ นเพียงผู้ฝึ กยุทธ ์ ขอบเขตเต๋าปฐมกาลเท่านั้น เราควรทาอย่างไรหากยอดฝี มือที่ แข็งแกร่งกว่าฝ่าฝืนกฎ?”
“กฎนี้ถูกกาหนดโดยเราทุกคน และคนอื่น ๆ ก็จะรับรู ้กฎนี้ในไม่ ช ้า” เสียงกล่าวมาจากบ้านหิน
หลังจากที่เสียงพูดจบ ตราประทับมากกว่าหนึ่งโหลก็บินออกมา จากบ้านหิน
แต่ละตราประทับเปล่งประกายด้วยพลังพิเศษและเต๋าอวิ้น
“ตราประทับนี้แสดงถึงคาสั่งของเรา ใครก็ตามที่ไม่เชื่อฟังจะถูก ฆ่าอย่างไร ้ปรานี!”
ยอดฝีมือขอบเขตเต๋าปฐมกาลทุกคนรู ้สึกตื่นเต้นอย่างมาก
คาสั่งเหนือสูงสุด!
ตัวตนที่ไร ้เทียมทานเหล่านี้ได้ตัดสินใจแล้ว
พวกเขาทั้งหมดตระหนักดีว่าสถานการณ์ทั่วไปของโลกตะวัน สวรรค์กาลังจะเปลี่ยนแปลง

“อายุเท่าใดที่ถือว่าเป็ นอัจฉริยะ?”
ยอดฝีมือขอบเขตเต๋าปฐมกาลถามด้วยความเคารพ
“อายุต่ากว่า 500,000 ปี”
จากนั้นก็ไม่มีเสียงจากบ้านหินอีกต่อไป และกลุ่มยอดฝี มือ ขอบเขตเต๋าปฐมกาล ก็โค้งค านับและจากไป
500,000 ปี เป็ นช่วงเวลาที่ยาวนานเกินกว่าจะจินตนาการได้ สาหรับสิ่งมีชีวิตธรรมดา ๆ
ส าหรับผู้ฝึกยุทธ ์ 500,000 ปีถือว่าไม่นาน
หลังจากผ่านไป 500,000 ปี ผู้ฝึกยุทธ ์ส่วนใหญ่ยังไม่ได้บรรลุ ขอบเขตราชันนักบุญเต๋าด้วยซ้า
ราชันนักบุญเต๋าอายุ 500,000 ปีถือเป็ นอัจฉริยะแล้ว ในขณะที่ ราชันนักบุญเต๋าอายุล้านปีก็ถือเป็ นอัจฉริยะธรรมดา
ตัวอย่างเช่นอี้หลิงหลิง นางถือเป็ นอัจฉริยะที่น่าอัศจรรย์
หลังจากที่ยอดฝี มือขอบเขตเต๋าปฐมกาลออกไป เสียงถอน หายใจก็ดังออกมาจากบ้านหิน
นี่เป็ นสัญญาณของมหาสงคราม อัจฉริยะปรากฏตัวทีละคน
การแข่งขันระหว่างอัจฉริยะนั้นเข้มข้นกว่าที่เคย
อย่างไรก็ตาม สุดท้ายแล้ว พวกเขาก็แค่เบี้ยเท่านั้น

พวกเขาเป็ นยอดฝีมือขอบเขตเหนือสูงสุดแล้วอย่างไร?
พวกเขาก็ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องไหลไปตามกระแส
ยิ่งเข้าใจมากเพียงใดก็ยิ่งน่าสะพรึงกลัว
น้าของโลกตะวันสวรรค์นั้นลึกเกินไป
มันลึกมากจนแม้แต่ผู้ฝึกยุทธ ์ขอบเขตเหนือสูงสุดเช่นพวกเขาก็ ไม่สามารถเข้าใจได้
ความผิดพลาดที่ประมาทเพียงครั้งเดียว อาจทาให้พวกเขา เสียชีวิตได้อย่างง่ายดาย
ก่อนเกิดเหตุการณ์นั้น เมื่อไหร่ที่พวกเขาเคยมีความรู ้สึกเช่นนี้?
พวกเขาสูงส่งและทรงพลังอยู่เสมอ ดูถูกสิ่งมีชีวิตทั้งหมดและยืน อยู่ที่จุดสิ้นสุดของเส้นทางแห่งการฝึกฝน
จากนั้นเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น และมหาสงครามก็ เกิดขึ้น ผู้ปกครองความโกลาหลปิดกั้นเส้นทางการเข้าสู่โลกตะวัน สวรรค์
ในมหาสงครามนั้น แม้แต่ยอดฝีมือขอบเขตเหนือสูงสุดก็ล้มลง ราวกับมดปลวก
ทั้งหมดนี้ มีเพียงสิ่งมีชีวิตในตานานเท่านั้นที่สามารถหยุดยั้ง ผู้ปกครองความโกลาหลได้

เป็ นผลให้การต่อสู้รุนแรงยิ่งขึ้น และเกือบทุกคนที่อยู่เหนือ ขอบเขตเต๋าปฐมกาล ก็ถูกดึงดูดเข้ามาในสงคราม
การต่อสู้จบลงอย่างไรหรือ?
แม้แต่ผู้ฝึกยุทธ ์ขอบเขตเหนือสูงสุดเช่นพวกเขาก็ไม่รู ้
ความโกลาหลแตกสลาย และโลกตะวันสวรรค์ก็ถูกผนึกไว้
ดูเหมือนมันจะถูกพันธนาการด้วยโซ่ตรวนที่มองไม่เห็นและไม่ สามารถออกไปได้
พวกเขาต้องมีส่วนร่วมในการพัฒนาโชคชะตาที่มองไม่เห็น เพียงเพื่อที่พวกเขาจะได้ไม่จมอยู่กับการเปลี่ยนแปลงและถูกฆ่า นี่คือ ขอบเขตที่พวกเขาสามารถควบคุมโชคชะตาของตนเองได้
เมื่อเวลาผ่านไปหลายปี พวกเขารู ้สึกว่าตนเองเป็ นเพียง เครื่องมือ
หลังจากมหาสงคราม มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถเอาชีวิตรอดใน โลกตะวันสวรรค์ได้
อย่างไรก็ตาม มันเป็ นเพียงเพราะพวกเขาโชคดีและไม่ได้ตายไป จริง ๆ หรือ?
หรือมีอะไรอย่างอื่นที่ควบคุมพวกเขาให้มีชีวิตอยู่?

เมื่อเวลาผ่านไป พวกเขาทั้งหมดมีความรู ้สึกว่าโชคชะตาและ ภารกิจของพวกเขาได้ถูกจัดเตรียมไว้แล้ว และความรู ้สึกนั้นก็ แข็งแกร่งขึ้นตามกาลเวลาเท่านั้น
ในท้ายที่สุด มีเพียงไม่กี่คนที่จดจาตัวตนของพวกเขาในฐานะ ยอดฝี มือขอบเขตเหนือสูงสุดได้ก่อนมหาสงครามและค้นพบด้วย ความตกใจว่าพวกเขาทั้งหมดถูกมองว่าเป็ นผู้ที่อ่อนแอเท่านั้น
พวกเขาเป็ นคนที่ฝึ กฝนจนสุดทางอย่างแท้จริง และพบว่าเป็ น การยากที่จะก้าวต่อไป
ยิ่งพวกเขาเข้าใจก็ยิ่งเสียใจ ราวกับว่าโชคชะตาของพวกเขาได้ ถูกจัดเตรียมไว้แล้ว และพวกเขาไม่มีอานาจที่จะต้านทานได้เลย แม้แต่น้อย
การปลอบใจเพียงอย่างเดียวก็คือผู้ที่แข็งแกร่งกว่าพวกเขาและดู ถูกพวกเขาในอดีตได้เสียชีวิตในมหาสงครามในขณะที่พวกเขายังมี ชีวิตอยู