นั่นเป็ นเรื่องที่ผ่านมาเนิ่นนาน ยิ่งกว่านั้น ยิ่งอดีตทรงพลังมาก เท่าใดก็ยิ่งเป็ นไปไม่ได้ที่จะมีคนสามารถอนุมานมันได้
แม้แต่ยอดฝีมือขอบเขตเหนือสูงสุดก็ทาเช่นนี้ไม่ได้
ฉู่เซวียนสามารถอนุมานอดีตของยอดฝี มือขอบเขตเต๋าปฐม กาลได้จริงหรือ?
มันเป็ นไปไม่ได้เลย
เป็ นไปได้หรือไม่ว่าเขาไม่ใช่ผู้ฝึกยุทธ ์ขอบเขตเหนือสูงสุด แต่ เป็ นขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุด?
“ต าหนักภูเขาเมฆา? เทพธิดาชุนหลาน? เป็ นนางหรือ”
เลี่ยเทียนรู ้สึกประหลาดใจ ไม่น่าแปลกใจที่เขารู ้สึกว่ามันดู คุ้นเคย
“เจ้ารู้จักนาง?”
ฉู่เซวียนเลิกคิ้ว
เลี่ยเทียนพยักหน้า
“เราเคยเจอกันมาก่อน และถือเป็ นคนรู้จักแม้จะไม่ใช่สหายก็ ตาม”

“ผู้น าต าหนักภูเขาเมฆาเป็ นยอดฝีมือขอบเขตเหนือสูงสุด” เขา กล่าวพร ้อมกับขมวดคิ้ว
“นางเป็ นเช่นนี้ได้อย่างไร ตอนนั้นนางแข็งแกร่งกว่าข้าเสียด้วย ซ้า”
“ต าหนักภูเขาเมฆาถูกท าลายไปแล้ว”
ฉู่เซวียนถอนหายใจ
เขาตั้งใจมากยิ่งขึ้นที่จะเก็บตัวเงียบ ๆ หลังจากได้ยินว่าผู้นาวัง เป็ นยอดฝีมือขอบเขตเหนือสูงสุด
คนที่แข็งแกร่งเช่นนั้นกลับตายไปแล้ว
“ยอดฝีมือขอบเขตเหนือสูงสุด… กลายเป็ นเช่นนี้หรือ” เลี่ยเทียน ถอนหายใจ
เขาได้รวบรวมข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้
ขุมอ านาจต่าง ๆ ก็สูญสลายไปหมดแล้ว
พวกเขาซ่อนตัวอยู่ในความมืดมดหรือแม้กระทั่งจางหายจาก ประวัติศาสตร ์เช่นต าหนักภูเขาเมฆา
มหาสงครามในยุคนั้นน่าสะพรึงกว่าที่เขาคาดไว้มาก
ด้านนอกลานเล็ก ๆ บุปผาเริ่มบานสะพรั่งและควบแน่นกลายเป็ น วิญญาณศักดิ์สิทธิ์

เทพธิดาชุนหลานมองไปรอบ ๆ อย่างระมัดระวัง และทันใดนั้นก็ เห็นหัวของเลี่ยเทียนลอยอยู่ในอากาศ
ดวงตาของวิญญาณศักดิ์สิทธิ์นั้นเปิดกว้าง และใบหน้าของนาง ก็เผยว่าไม่เชื่อในสิ่งที่เห็น
นางขยี้ตาโดยไม่รู ้ตัว จากนั้นก็ลอยไปหาเลี่ยเทียน
“เลี่ยเทียน? ข้าไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเจ้าก็ตายอยู่ที่นี่เช่นกัน!”
เทพธิดาชุนหลานถอนหายใจ
“ข้าบอกเจ้าไปแล้วว่าอย่าหยิ่งผยองเกินไป มิฉะนั้น เจ้าจะถูกฆ่า แต่เจ้าก็ไม่เชื่อข้าเอง!”
เทพธิดาชุนหลานรู ้สึกเศร ้าเล็กน้อย
ผู้คนที่นางเคยคุ้นเคยต่างก็หายตัวไปหมดแล้ว
แม้แต่เลี่ยเทียนที่หยิ่งผยองก็ยังตายไปโดยไม่มีแม้แต่ซากศพ!
มันน่าเศร ้าเกินไป!
สีหน้าของฉู่เซวียนประหลาด เลี่ยเทียนเป็ นคนเช่นนี้หรือ!
ดูเหมือนว่าหน้าของเขาจะด้านขึ้นตามกาลเวลา
“ข้ายังไม่ตาย” ใบหน้าของเลี่ยเทียนมืดมนลงขณะที่เขาพูดด้วย ความโกรธ
เทพธิดาชุนหลานตกใจมาก

“เลี่ยเทียน เจ้า…”
ทันใดนั้น นางเห็นฉู่เซวียนนั่งอยู่บนเก้าอี้ เช่นเดียวกับซูเซียน เอ๋อร ์ที่ยืนอยู่ด้านหลังฉู่เซวียนและกาลังนวดไหล่ของเขาอยู่
จากนั้นนางก็เห็นว่าตนอยู่ในลานเล็ก ๆ
จิตสานึกของนางถูกปลุกให้ตื่นขึ้นอย่างสมบูรณ์ในขณะนี้
เทพธิดาชุนหลานตื่นตัวในทันที ในขณะนี้ นางจาได้ว่านาง กลายเป็ นสมบัติจากสวรรค์
ทันใดนั้นนางก็ผละตัวออกจากเลี่ยเทียน
“ที่นี่คือที่ใด?”
เลี่ยเทียนกลอกตาแล้วพูดว่า “นี่คือสานักเร ้นลับ โชคชะตาของ เจ้านั้นไม่ธรรมดา เจ้าจึงได้ปรากฏตัวที่นี่”
เมื่อเขาเห็นการจ้องมองอย่างระมัดระวังของชุนหลาน เขาก็พูด อย่างไม่มีความสุขว่า “ชุนหลาน อย่าคิดมากจนเกินไป เจ้าคิดว่า ตนเองเป็ นสมบัติจริง ๆ หรือ”
ขณะที่เลี่ยเทียนพูดเต๋าสีแดงเลือดก็ปรากฏตัวขึ้นและล้อมรอบ เขา
“ข้าได้กลับคืนสู่ขอบเขตเต๋าปฐมกาลแล้ว อีกทั้งข้าก็แข็งแกร่ง ขึ้นเช่นกัน ข้าไม่สนใจสมบัติเช่นเจ้าอีกต่อไป”
จากนั้นเขาก็ถอนหายใจ

“เราเคยเป็ นคนรู ้จักกัน ผู้คนในยุคนั้นหายไปหมดแล้ว นับเป็ น โชคดีที่เราได้พบกันอีกครั้ง”
เทพธิดาชุนหลานตกใจมาก
เลี่ยเทียนเหลือเพียงหัวเท่านั้น แต่เขากลับเป็ นยอดฝีมือขอบเขต เต๋าปฐมกาล?
เขาฟื้นตัวได้อย่างไร?
สานักเร ้นลับลึกลับนี้คืออะไรกัน?
นางมองไปที่ฉู่เซวียน
“เขาเป็ นจ้าวสานักเร ้นลับ และเป็ นคนที่ช่วยให้ข้าฟื้นตัว” เลี่ย เทียนกล่าว
“ตอนนี้ข้าเป็ นผู้อาวุโสของสานักเร ้นลับ”
ฉู่เซวียนมองไปที่เทพธิดาชุนหลานแล้วพูดว่า “เป็ นโชคดีของ เจ้าที่ได้มาที่นี่ ข้าจะให้สองทางเลือกแก่เจ้า หนึ่งคือการเข้าร่วมสานัก เร ้นลับอีกอย่างคือการเข้าสู่สภาวะหลับไหล”
เทพธิดาชุนหลานนิ่งเงียบ
เลี่ยเทียนกล่าวว่า “ชุนหลาน สาวน้อย เนื่องจากเราเป็ นคนรู ้จัก กัน นี่เป็ นโอกาสของเจ้าแล้ว เข้าร่วมสานักเร ้นลับเถอะ”
เทพธิดาชุนหลานมองดูฉู่เซวียนและลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดนาง ก็กัดฟันและถามว่า “เจ้าเป็ นใครกันแน่ มหาสงครามครั้งนั้น…”

ฉู่เซวียนโบกมือของเขา
“ข้าไม่ใช่คนในยุคนั้น การต่อสู้ครั้งนั่นหรืออะไรก็ตามมันไม่ เกี่ยวข้องกับข้า”
เลี่ยเทียนบินไปรอบ ๆ เทพธิดาชุนหลานและพูดว่า “ข้าเกรงว่า เจ้าจะไม่สามารถฟื้นตัวได้ด้วยตนเอง”
“เชื่อข้าเถอะ ตอนนี้คนรู ้จักของข้าหายไปหมดแล้ว หายากที่จะ เจอคนรู้จักในอดีต ข้าไม่ได้จะท าร้ายเจ้า”
“ความจริงของมหาสงครามในตอนนั้นไม่ใช่สิ่งที่เจ้าและข้า สามารถสอดรู้สอดเห็นได้”
ทันใดนั้นเทพธิดาชุนหลานก็รู ้สึกหดหู่ใจเล็กน้อย
‘อาจารย์ของข้าตายไปแล้ว ต าหนักภูเขาเมฆาก็ถูกท าลาย เช่นกัน’
‘ข้าจะเข้าร่วมสานักเร ้นลับ อย่างน้อยข้าก็มีที่พักพิง!’
อาจารย์ของนางเป็ นยอดฝีมือขอบเขตเหนือสูงสุด แต่เขากลับ ต้องตาย
เพียงเห็นเหตุการณ์นั้น นางก็รู ้สึกเจ็บปวดอย่างที่ไม่เคยเกิด ขึ้นมาก่อน
ถึงตอนนี้ หัวใจเต๋าของนางยังคงเต็มไปด้วยรอยร้าว นางคงไม่ สามารถข้ามคอขวดนี้ไปได้ตลอดชีวิต

“เจ้าไม่ใช่ศิษย์ส่วนตัวของข้า คนนอกต้องยอมรับตราประทับ ของสานักเพื่อเข้าร่วมสานัก” ฉู่เซวียนกล่าว
เลี่ยเทียนอยู่ภายใต้การควบคุมของเขา
หากเขาไม่ปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างเท่าเทียม เลี่ยเทียนจะไม่รู ้สึก ว่ามันไม่ยุติธรรมหรือ?
ไม่ว่าในกรณีใดเขาจะต้องควบคุมนางเพื่อป้ องกันเหตุการณ์ไม่ คาดฝัน
เทพธิดาชุนหลานขมวดคิ้ว
แม้ว่านางจะยอมรับ แต่นางจะทนต่อการถูกควบคุมโดยคนอื่นได้ อย่างไร?
“โอกาสของเจ้ามาถึงแล้ว เจ้าคิดว่าตนเองยังคงเป็ นทายาทของ ต าหนักภูเขาเมฆาจริง ๆ หรือ? อาจารย์ของเจ้าและส านักของเจ้าก็ กลายเป็ นเถ้าถ่านไปแล้วไม่ใช่หรือ?”
เลี่ยเทียนยอมรับมันได้นานแล้ว
การทรมานที่ไม่มีวันจบสิ้นภายใต้ความโกลาหลทาให้จิตใจของ เขาสงบลง
การติดตามฉู่เซวียนเท่านั้นที่จะทาให้คนอย่างพวกเขามีอนาคต
สีหน้าของเทพธิดาชุนหลานรู ้สึกหดหู่ใจ หลังจากผ่านไปหลาย ปี ความภาคภูมิใจของนางก็เหลืออยู่ไม่มากนัก

“หากเป็ นเช่นนั้นก็เริ่มกันเถอะ”
เทพธิดาชุนหลานถอนหายใจ
การมีชีวิตอยู่ในสภาพเช่นนี้ก็ถือเป็ นการทรมานอย่างหนึ่ง เช่นกัน
นางอยากรู ้เกี่ยวกับฉู่เซวียนมากจริง ๆ
คนที่สามารถทาให้เลี่ยเทียนยอมจานนจะต้องเป็ นผู้ฝึ กยุทธ ์ ขอบเขตเหนือสูงสุด
ฉู่เซวียนยกมือขึ้น และมีแสงส่องเข้ามาในร่างกายของนาง
ทันใดนั้น เทพธิดาชุนหลานก็รู ้สึกแปลกประหลาด
นางรู ้สึกโศกเศร ้า
ต าหนักภูเขาเมฆากลายเป็ นเพียงเรื่องในอดีต และนางไม่ใช่ เทพธิดาแห่งต าหนักภูเขาเมฆาอีกต่อไป
แต่นางเป็ นเพียงเบี้ยของคนผู้หนึ่ง
“ตั้งแต่นี้เป็ นต้นไป เจ้าเข้าร่วมสานักเร ้นลับแล้ว เจ้าจะเป็ นผู้ อาวุโสสานักเช่นเดียวกับเลี่ยเทียน”
ฉู่เซวียนโบกมือของเขาและเตาหลอมเต๋าปฐมกาลก็ปรากฏตัว ขึ้น

เนื่องจากชุนหลานได้เข้าร่วมสานักแล้ว นางจึงต้องฟื้นฟูความ แข็งแกร่งของตนเอง
อาการบาดเจ็บของนางรุนแรงกว่าของเลี่ยเทียนเสียอีก
แม้ว่าเต๋าของนางจะยังไม่พังทลายลงอย่างสมบูรณ์ แต่ต้นก าเนิด ของมันเกือบจะหมดสิ้นไปแล้ว
มีเพียงเศษเสี้ยวเต๋าของนางเท่านั้นที่ยังมีจิตส านึกและความทรง จ าของนาง
แม้แต่ยอดฝี มือขอบเขตเหนือสูงสุดก็พบว่าเป็ นเรื่องยากที่จะ จัดการกับสถานการณ์นี้ พวกเขาสามารถรักษาชีวิตของนางได้ เท่านั้น
หากเป็ นเหตุการณ์ปกติ นางจะกลายเป็ นคนพิการ
อย่างไรก็ตาม สาหรับฉู่เซวียน แม้ว่าอาการบาดเจ็บนี้จะเป็ น ปัญหา แต่การฟื้นตัวนั้นก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่โต
เขามีสมบัติมากมาย
เตาหลอมเต๋าปฐมกาลสามารถช่วยนางฟื้นเต๋าที่พังทลายของ นางได้
ด้วยความช่วยเหลือของสมบัติบางอย่าง มันคงไม่ใช่ปัญหา สาหรับนางที่จะฟื้นตัว

เมื่อเห็นฉู่เซวียนนาเตาหลอมออกมา จิตใจของเทพธิดาชุน หลานก็ดิ่งลง เขาเพิ่งควบคุมนาง และตอนนี้เขาต้องการขัดเกลานาง แล้วหรือ?
‘อาการบาดเจ็บของข้าสาหัสเกินไป แม้ว่าท่านอาจารย์จะยังมี ชีวิตอยู่ เขาอาจจะไม่สามารถช่วยข้าให้หายดีได้’
ฉู่เซวียนโยนสมบัติอีกสองสามชิ้นเข้าไปในเตาหลอมเต๋าปฐม กาล ดวงตาของเลี่ยเทียนเปลี่ยนเป็ นสีแดง เขาต้องการเข้าไปในเตา หลอมเต๋าปฐมกาล
มันน่าเสียดายยิ่งนัก!
ชุนหลาน สาวน้อยคนนี้ได้รับโอกาสที่ดีจริง ๆ
“เจ้าได้รับบาดเจ็บสาหัสเกินไป แม้แต่ยอดฝีมือขอบเขตเหนือ สูงสุดธรรมดาก็ไม่สามารถช่วยให้เจ้าฟื้นตัวได้อย่างสมบูรณ์”
ฉู่เซวียนโยนผลึกอีกชิ้นหนึ่งแล้วพูดต่อ “แต่เนื่องจากเจ้าเข้า ร่วมสานักเร ้นลับมันก็เป็ นโอกาสของเจ้าเช่นกัน ข้าจะใช ้บางสิ่งเพื่อ ช่วยให้เจ้าฟื้นตัว”
เทพธิดาชุนหลานตกตะลึง “ข้าสามารถฟื้นตัวได้จริงหรือ?” นางรู้ดีว่าอาการบาดเจ็บของนางสาหัสเพียงใด “มันไม่ใช่ปัญหาใหญ่”

ฉู่เซวียนพยักหน้า
“เฝ้ าเตาหลอมเต๋าปฐมกาลสักพักแล้วรอให้นางฟื้นตัว” เขาพูด กับเลี่ยเทียน
“ได้” อีกฝ่ ายตอบ