“คัน…” เสียงวาโรดังมาในมือถือ
“มาที่ห้องเลย หรือจะให้ฉันไป?” วารีตอบกลับไป
“ที่ห้องฉันมันจะมีเสียงดัง แม่บ้านจะได้ยิน เอาห้องเธอนั่นแหละ” วาโรบอกเหตุผล
“โอเค รีบมา”
ต้นเดือน 11
วารีอยู่ในห้องรวมสามคนกับวีและวิว
สองคนกำลังหลับอยู่เพราะเมื่อวานเธอให้เหตุผลมาว่าหลังทุกคนคลอดมันรู้สึกดีกับความรักที่ส่งหากัน มันทำให้เธอสองคนมีอารมณ์สูง
วารีพอเข้าใจเพราะเหล่าแม่ๆมือใหม่สัญญากันว่าจะไม่มีปัญหาเรื่องลูกฉันลูกเธอ และทุกคนจะเป็นแม่ให้ลูกของทุกคนเมื่อมีโอกาส
มันทำให้วีกับวิวรู้สึกเหมือนมีลูกทีเดียวสิบกว่าคน
น้องน้ำและน้องอายทำท่าจะคลานที่เปลเด็ก
เปลเด็กแกว่งอัตโนมัติ กล่อมเด็กให้หลับ
น้อยอายทำท่าจะคว้าของเล่นกล่อมเด็กที่ห้อยอยู่ด้านบน
วารีเดินไปอุ้มน้องอายแล้วไปหยิบของเล่นที่ส่งเสียงกระดิ่ง
วารีเขย่าๆหน้าน้องอาย จนน้องอายตาเปิดที่หน้าผาก
ตาดำสนิทผลัดกันกระพริบจนดูเหมือนภาพลวงตา
น้องอายคว้าของเล่นกำแน่นจนแย่งออกจากมือวารีไป
วารีดูน้องอายเอาของเล่นเข้าปากแล้วกัด
เมื่อวารีเห็นความสนใจของน้องอายอยู่กับของเล่นแล้วเขาเอาเธอวางลงที่เตียงของเธอ
จากนั้นเขาเดินไปที่เตียงน้องน้ำ
น้องน้ำหลับสนิทอยู่
วารียื่นมือไปอุ้มเขาขึ้นมา
“ฟ่อ” น้องน้ำขู่และข่วนมือวารี
แต่เล็บยังไม่คมมากมันเลยไม่เข้าเนื้อและเขาไม่ได้ตั้งใจหลบมันด้วย
น้องน้ำดิ้นๆ ขู่ฟ่อๆ
วารีรู้สึกได้ถึงจิตสังหารที่คุ้นเคย
วารีหันไปมองวีที่ลุกขึ้นมาครึ่งตัว
“วารีเองเหรอ?” วีพูดขึ้นมา
“เล่นกับลูกหน่อยนะ” วารีขอเมีย
“ทำไมเขาดุกับเธออ่ะ เธอใช้เวลากับเขาน้อยไปหรือเปล่า?” วีถามขึ้นมา
“ไม่รู้เหมือนกัน ถ้าเป็นแบบนั้นมันทำให้ฉันเศร้า” วารีบ่นเพราะเขาก็รักลูกเท่าแม่ของลูกเหมือนกัน
“ดีใจมั้ยที่ลูกผิวขาว เขาได้ผิวเธอมา วารี” วียิ้มแล้วเดินมาลูบหัวลูกน้ำที่อกวารี
“ก็นะ ต่อให้เขาออกมาผิวส้มแป้ดฉันก็รักเขาอยู่ดี มันไม่ใช่ปัจจัยที่ฉันจะรักมากขึ้นหรือน้อยลง” วารีพูดระหว่างมองหน้าวีอย่างจริงจัง
“พูดได้ดีนี่” วียิ้มแล้วลูบหัวผัวเธอ
“วาโรนัดมา ฉันต้องไปแล้ว ขอโทษนะ” วารีพูด หน้าเขามีความรู้สึกผิดซึมออกมา
“ไม่เป็นไร มันเป็นเวลาพิเศษของทุกคน และทุกคนต้องการเธอเหมือนกัน ฉันเข้าใจ” วีปล่อยวารีไปแบบไม่กักกัน
“ขอบคุณนะ” วารีวางน้องน้ำ แล้วน้องน้ำตบข่วนมือวารีสองทีติด
ไม่มีแผลแต่มันแสบๆ
แม้อย่างนั้นวารีก็ไม่โกรธเขาแม้แต่เสี้ยวใจ
วารีเดินไปที่ประตู “ไปล่ะ”
“จัดให้เธอหนักๆ 9 เดือนมันเป็นเวลานานโขนะ เอาให้หนำไปเลย” วียิ้มแล้วพูดขึ้นมา
“แน่นอน” วารีหันไปยิ้มมุมปาก
วารีออกจากห้องรวมวีกับวิวแล้วไปที่ห้องตัวเอง
ที่ห้องวารียังไม่มีใครมา
วารีเปิดคอมพิวเตอร์เพื่อดูหน้าเฟสจ้าของตัวเอง
หน้าสำหรับโพสต์ใหม่ของเขามีแต่รูปผู้หญิงแต่งตัวเซ็กซี่กับเพลงใหม่ๆของวีที่มีคนตัดท่าเต้นสวยๆของเธอมาเป็นคลิปเล็กๆ
ช่วงนี้โพสต์เธอขึ้นมาเยอะเพราะเป็นการกลับมาครั้งใหญ่หลังคลอด
แต่มีโพสต์นึงที่ทำวารีเอะใจแล้วต้องเข้าไปดู
คลิปเป็นคลิปแนะนำโปรแกรมแต่งเพลงโดยไม่ต้องร้องเพลงเป็น
มันเป็นโปรแกรมเล่นเสียงสังเคราะห์เป็นคำพูดเพื่อใส่เข้าไปในเพลงที่แต่งไว้
ไมค์ที่คนใช้แนะนำโปรแกรมเป็นไมค์ที่คุณภาพห่วยแตกมากและเสียงแตกจนแทบฟังไม่รู้เรื่อง
แต่วารีมองเห็นศักยภาพเพราะมันเหมือนโปรแกรมแต่งเพลงด้วยเสียงดีว่าสังเคราะห์ที่โลกเก่า
วารีเข้าไปในเฟสจ้าของเขาเพื่อดูผู้ติดตาม
มีคนติดตามเขาห้าร้อยกว่าคน
วารีกดส่งข้อความไป ‘ผมสนใจลงทุนกับโปรแกรมของคุณ ติดต่อมา’
จากนั้นเขานั่งรอวาโร
ซักพักมีกลิ่นน้ำหอมฟุ้งเข้ามาจากหน้าห้อง
วารีเดินไปเปิดประตูโดยไม่ได้รอ
และแล้ววาโรก็ยืนทำท่าตกใจอยู่หน้าประตู
“เธอรู้ได้ยังไง?” วาโรถาม ไม่ได้สงสัยเลยว่าตัวเองใส่น้ำหอมเยอะเกินไป
“ความลับ” วารีแหย่เธอเล่นๆโดยไม่ได้บอกความพลาดพลั้งของเธอ
ถ้าเขาบอกมันจะทำให้วาโรอายและมันแย่กว่า
วารีจูงราชินีวล็อดซีเมียแห่งวาโรซีเมียเรียเข้ามาในห้องสำหรับคนหนึ่งคนชั่วคราวแต่อยู่นานแล้วของเขา
ราชินีไม่มีทีท่าเขิน
เมื่อประตูปิดดังปึงวาโรผลักวารีจนหลังชิดประตูและเอามือเท้าไว้ที่ประตู
วาโรยกหน้าวารีและยื่นหน้าเข้าไปจูบ
วารีดูชุดเดรสสวยงามที่วาโรเลือกใส่มาวันนี้
เครื่องประดับไม่ได้ใส่มาจนระโยงระยางแบบที่ทำให้ถอดได้ยาก
เมื่อวารีวิเคราะห์เสร็จก็รูดเสื้อตรงหัวไหล่เพื่อเปิดหน้าอก
วาโรจูบเหมือนจะกินปากวารีและเขาโต้ตอบด้วยการพันลิ้นกับเธอ
จากนั้นวารีคลึงหัวนมเธอเรื่อยๆ
ซักพักวารีหยุด และดันวาโรออกเบาๆ
วาโรทำหน้าสับสน แต่วารียิ้มและพูดออกมา “ฉันอยากเห็นตัวจริงของเธอ”
วาโรงงและอยากตบกะโหลกวารีเพื่อบอกว่า ‘ฉันก็ตัวจริงนี่ไง!’
แต่เธอนึกขึ้นมาได้ว่าเธอเป็นซัคคิวบัส
จากนั้นวาโรถอยออกไป มีดาวบินขึ้นมาจากเท้าเธอแล้วหมุนทั่วตัว
จากนั้นเธอก็กลายเป็นวาโรตัวจริง ซัคคิวบัสผิวเข้มกล้ามแน่น ผู้อาจจะดูดวิญญาณหรือไม่ได้ดูดเพราะยังไม่มีใครรู้
สร้อยคอสามเทพที่คอทำให้เธอดูเหมือนมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ปกป้องคุ้มภัย
วารีเดินจูงราชินีซัคคิวบัสไปที่เตียง
วาโรตั้งขาเตรียมพร้อม
วารีขึ้นเพื่อเข้าตำแหน่ง ยกตูดเธอขึ้นเพื่อวางหมอนเสยสำหรับความสบายและการกระแทกที่รุนแรงแล้ววางเธอลง
มันไม่จำเป็นต้องมีการเล้าโลมเพราะของเธอเปียกชุ่มพร้อมสำหรับการสอดใส่แล้ว
แต่วารีก้มไปดูดหัวนมเธอเพราะความสงสัยที่เขาเอะใจขึ้นมา
เขาอยากชิมน้ำนมเธอ
มันรสชาติเหมือนที่เขาเคยกินตอนเด็ก
เขายังจำได้ดี รสชาติหวามมันเข้มข้น
วาโรเขินนิดหน่อยเพราะวารีทำสิ่งที่เธอไม่ได้เตรียมรับมือ
วารีถอนหน้าแล้วมามุ่งมั่นกับรูล่างของเธอต่อ
เขาใส่ของของเขาเข้าไปและเริ่มร่อนเอว
วาโรครางเบาๆ จากนั้นมีน้ำออกมาช้าๆ ไม่ได้ฉีดแรงกระจายไปทั่ว
วารีไม่พูดล้อเลียนที่เธอแตกง่ายเกินไป เพราะมันไม่โรแมนติก
ที่มันง่ายขนาดนี้มันเป็นเพราะความรักและความคิดถึงล้วนๆ
หลังจากนั้น วาโรทำสิ่งที่วารีคิดไม่ถึง เธอเอาเท้าถีบเขาออกเบาๆ
เพราะมันเบาวารีเลยรู้ว่าวาโรไม่ได้ต่อต้าน แต่เขาสงสัยว่าทำไปเพราะอะไร
“ฉันอยากลองของใหม่” วาโรพูดด้วยเสียงเบาๆปนความเขินอาย
“หมายถึงอะไร?” วารียังไม่เข้าใจว่าวาโรต้องการอะไร
“ของใหญ่ ตรงนั้นของเธอที่ขยายได้ ฉันอยากเห็นร่างใหม่ของเธอ ฉันอยากรู้สึกทุกส่วนของเธอ รวมทั้งอันนั้นอันใหม่ด้วย” วาโรมองไปทางอื่นก็จริง แต่ตาเธอยังเหลียวมามองวารีอยู่
วารีตีหัวล่างตัวเอง และแล้วเอ็นค็อกเทลดีเอ็นเอก็ปรากฏ
“แน่ใจเหรอ?” วารีถามเบาๆ
“ใส่เข้ามาเลย มันเพิ่งขยายพอดี” วาโรในร่างซัคคิวบัสพูดไม่เกรงใจรูตัวเอง
“ถ้าอย่างนั้น…” วารีพูดและใส่ของใหม่ของใหญ่เข้าไป
หัวมันเข้ายากกว่าเพราะมันเป็นส่วนที่ใหญ่ที่สุด แต่เมื่อมันเข้าไป ที่เหลือมันก็เข้าไปได้ง่ายๆ
เมื่อซอยได้สองสามนาที วาโรครางเสียงแตกเหมือนร้องเพลงเมทัล วารีหยุดแล้วถาม “เป็นอะไรมั้ย?”
“อย่าหยุด! มันแค่จุกเกินอะไรที่ฉันเคยรู้สึก ใช้มันให้เต็มแรง ฉันได้ข่าวมาว่าผิวมันขรุขระด้วย ทำให้มันขรุขระเหมือนเธอจะทำให้ฉันพัง จัดมาวารี!” วาโรทำหน้ามุ่งมั่นเหมือนจะออกรบไม่มีผิด
วารีดัดแปลงของตัวเองให้เป็นตุ่มนูนใหญ่ๆทั่วทั้งอัน จากนั้นชักออกด้วยความเร็วสูง
“โอ้!!!!!” วาโรฉีดน้ำจากรูล่างใส่หว่างขาเขาจนเตียงชุ่มน้ำ
มันเริ่มจาก 1 ถึง 10 ด้วยความเร็วสูงเกินไปจนวารีเริ่มไม่กล้า
เมื่อวารีชะลอความเร็วเอว วาโรหันมามองด้วยหน้าแดงระเรื่อและถีบเขาออกอีกครั้ง
คราวนี้เธอถีบแรงจนเขานอนลง และวาโรลุกแล้วพุ่งตัวมาคร่อมเขา
เธอใส่หัวเขาเข้าร่องได้อย่างแม่นยำโดยไม่ต้องมอง จากนั้นเธอเด้าสะโพกด้วยความเร็วสูง
วารีเริ่มเสียวหนักกลางเสียงร้องคำรามลั่นของวาโรที่ดังก้องทั่วห้องเคล้าเสียงเนื้อกระแทกเนื้อ
แต่เซ็กส์แรกหลังจากเก้าเดือนต้องไม่เป็นเขาที่อยู่ล่าง
วารีตั้งตัวขึ้นนั่ง ตั้งขาขึ้นข้างหนึ่งแล้วยกตัวเขาและตัววาโรขึ้นด้วยขาข้างเดียว
วารีพุ่งไปที่หัวเตียง เอาหลังวาโรพิงกำแพงโดยที่ไม่ได้กระแทกจากการพุ่ง แล้วแทงวาโรอัดกำแพง
เสียงปูนดังครืนและมีฝุ่นลงมาจากเพดาน แต่วารีไม่ใส่ใจ
วารีกระแทกเธอแบบไม่สนหน้าหลังอะไรอีกต่อไปแล้ว
ถ้าเธออยากให้มันพัง เขาจะทำให้มันพังตามเธอขอ
วารีกระแทกสุดแรง กระแทก กระแทก
เสียงจากเซ็กส์ของสองคนเหมือนมีการก่อสร้างตึกอยู่ในบ้าน
จากนั้น กำแพงเริ่มร้าวโดยที่วารีไม่ได้เอะใจ
เขากระแทกและกระแทกต่อไป
และแล้ว
โครม
เมื่อวารีเห็นด้วยหางตาว่ากำแพงพัง เขาพุ่งเอาวาโรไว้หลังตัวเขาและวางลงเตียงด้วยความเร็วและเอาแขนค้ำเตียง ปกป้องเธอ
อิฐหล่นลงมาทับหลังเขาตอนเขากำลังสุดและวาโรกำลังสุดพอดี
ถ้าใช้เอ็นในร่างนี้มันจะทำให้น้ำออกมาเยอะกว่าปรกติ จนน้ำเขามันไหลออกมาด้านนอก
วีกับวิวกำลังอุ้มลูกอยู่ที่อีกด้านของกำแพงที่เพิ่งแตก และมองด้วยหน้าตาดุดันแบบไม่ตกใจ
วาโรกอดหัววารีอยู่ล่างร่างของวารีและอิฐปูนที่หล่นลงมา ตาเป็นประกาย
มีคนเคาะหน้าห้องวีกับวิว “วี! วิว! เกิดอะไรขึ้น”
มันเป็นเสียงของบุญมีที่อยู่หน้าห้องวีและวิว
จากนั้นเสียงบุญมาออกมาจากหน้าห้องวารี “เป็นอะไรมั้ย!”
เมื่อปูนหล่นจนไม่มีอะไรหล่นลงมาแล้ว วารีตะโกนกลับไป “ไม่มีใครเป็นอะไร”
จากนั้นเขารีบเอาผ้าห่มเตียงที่ชุ่มห่อวาโร ตีหัวล่างตัวเองให้กลับไปขนาดธรรมดา และใส่กางเกงใน
วาโรลุกขึ้นยืน มีน้ำไหลออกมาลงขาเพราะเธอหุบได้ยังไม่สนิทดี แต่จะไม่มีใครเห็นเพราะวารีห่อเธอมิดชิด
บุญมาไม่กล้าเข้ามาเพราะวาโรแต่งตัวไม่เหมาะสม แต่บุญมีที่เป็นผู้หญิงเหมือนกันเดินเข้ามาจุดเกิดเหตุ ตรงที่กำแพงแตก
“ฉันเคยบอกแล้วว่ากำแพงยังไม่ได้วางโครงเหล็ก และถ้ามีการกระแทกแรงเกินไปมันจะถล่มลงมา” บุญมีคิ้วขมวดชี้มือใส่อกวารี
“มันแค่อารมณ์ชั่ววูบ… ฉันลืมไป” วารีแก้ตัวเพราะจังหวะนั้นเขาไม่ได้คิดถึงข้อนั้นจริงๆ
“แล้วจะทำยังไง? กับความเสียหายขนาดนี้มันต้องรื้อโครงทั้งบ้านให้มันแข็งแรงเท่ากันทุกห้อง ไม่งั้นเดี๋ยววันดีคืนดีนายก็เดินตระเวนไปเด้ากำแพงห้องนั้นห้องนี้พังหมด” บุญมีดูความเสียหายด้านบน เพดานพังและส่องแสงลงมาหาเธอเหมือนอยู่ในโรงละคร
“แล้วเราจะไปอยู่ที่ไหน?” วารีถามเพื่อนดู เพราะไม่รู้เรื่องตึกรามบ้านช่องที่ตัวเองมี
นาเดินมา มองกำแพงที่ถล่ม มองเพดานที่เปิดรับแดด เดินเข้ามาหาวารีแล้วหยิกหัวนมเขา
“โอ้ย โอ้ย! นา ใจเย็น มันจะหลุดแล้ว!” วารีรีบพูดให้เพื่อนเก่าเบามือ
“ลูกเพิ่งคลอดใหม่ๆมาทำที่อยู่พวกเราเสียเรื่องอีก เธอเป็นอะไรของเธอ วารี!” นาหยิกหัวนมบิดให้แรงขึ้น อีกมือทำท่าชี้มาจิ้มแก้มวารีอย่างแรง
เพราะเธอไว้เล็บ แก้มเริ่มเจ็บมาก แต่ยังดีที่เธอไม่ได้ไว้ยาว
“มันแค่อารมณ์ชั่ววูบ ฉันนึกไม่ถึง” วารีมองพื้นรู้สึกผิด
“นา เราต้องการที่อยู่ชั่วคราวให้เหล่าพนักงาน และบ้านพักสำหรับเหล่าแม่” บุญมีถามเรื่องที่อยู่กับนา
“หงส์ฟ้ามีคอนโดที่เพิ่งเปิดอยู่ และมันมีห้องว่างเยอะ มันอยู่ในตัวเมืองไม่ไกล เราจะให้พนักงานพักที่นั่น ส่วนวารีและเหล่าหัวหน้าแผนกจะไปอยู่อีกคอนโดที่เป็นบ้านพักตากอากาศ อยู่บนยอดตึก ที่นั่นมีที่จอดโดรนและสิ่งอำนวยความสะดวกครบกว่า ว่าแต่ที่บ้านนี้ต้องซ่อมตรงไหนบ้าง?” นาพูดเรื่องที่อยู่ที่เธอมีไว้ในใจ
“เรามีแผนจะขึ้นหกชั้น และวางเหล็กในเสาของบ้านแล้ว แต่กำแพงทั้งหมดยังไม่มีโครงเหล็ก มันทำให้ยังไม่แข็งแรงและมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น ถ้ามีโอกาสเราจะใส่โครงเหล็กเข้าไปในกำแพงของชั้นหนึ่งทั้งหมด ถ้าเร่งงานด้วยเงิน เดือนเดียวมันก็เสร็จ แต่เราต้องย้ายคนให้หมดเลยทีเดียว” บุญมีเริ่มวางแผน
“เป็นไปได้มั้ยที่จะสร้างชั้นหกของพวกเราให้เสร็จก่อนเมื่อชั้นที่หนึ่งวางโครงเสร็จ” นาถามเรื่องที่น่าจะทำได้ยาก
บุญมีมองดูท้องฟ้าเลยรูใหญ่ที่ถล่มลงมา
ด้านบนเป็นเสาเหล็กที่ฝังลงพื้นสำหรับสร้างตึกชั้นสูง
บุญมีหายใจเข้าลึกๆและพูดออกมา “สองเดือนมันจะเข้าอยู่ได้ และจากนั้นอีกเดือนเพื่อทำระบบยกชั้นขึ้นเมื่อจะเพิ่มชั้นเข้าไประหว่างนั้น” บุญมีมองหน้านา
วารีเห็นว่าตาเธอมีไฟพร้อมสู้งานอยู่
“นี่เป็นระยะเวลาการทำงานที่เร่งด้วยเงินแล้วใช่มั้ย?” นาถาม
“ใช่ สองเดือน” บุญมีตอบอย่างมั่นใจ
นามองวารี วารีพยักหน้า “เริ่มเลย”
นาพยักหน้าให้บุญมี จากนั้นบุญมีและบุญมาเดินออกนอกห้อง น่าจะไปเรียกเหล่าลูกน้องมาเตรียมทำงาน
“แล้วนี่เสร็จกิจกรรมกันรึยัง หรือต้องไปเปิดโรงแรมต่อกันอีก” นาถามตรงๆจนวาโรเขินไปมองอย่างอื่น
“เสร็จแล้วๆ วาโร เธอกลับห้องก่อน เอาเสื้อในตู้ไปเปลี่ยนในห้องน้ำก่อน” วารีรีบบอกให้วาโรไปจากจุดเกิดเหตุ
จากนั้นวารีหันไปเห็นสายตาของวีและวิวที่มองค้อนมาทางเขา
วารีเดินไปหาสองแม่แล้วถาม “ลูกตกใจมั้ย?”
“น้องน้ำหูตั้งแล้วตื่นนิดหน่อย แต่น้องอายหลับไม่ตื่นมาดูเลย” วีบอกวารี ปากเธอยังค้อนเขาอยู่
“ว่าแต่เราบอกกันแล้วนี่ว่าฉันจะอยู่กับวาโรวันนี้ พวกเธอค้อนฉันทำไมล่ะ วี วิว” วารีพูดขึ้นมาเพราะเขาไม่เข้าใจ
“ไม่ใช่ผู้หญิงไม่เข้าใจหรอก หึ้” วีสะบัดเอาสองหางปัดหน้าวารีแล้วเดินออกนอกห้อง
“ตามนั้นแหละ ‘นี่ ฉันอยากรู้สึกทุกอย่างที่เป็นเธอ’ ขนาดเรายังไม่เคยลองอันนั้นเลย หึ้” วิวพูดคำที่เธอได้ยินระหว่างกิจกรรมของวารีและวาโร
วารีเกาหัว เขารู้ก่อนแล้วว่าพวกเธอจะได้ยิน ไม่ใช่ที่ห้องไม่ได้เก็บเสียง แต่เพราะเธอเป็นกึ่งมนุษย์ที่หูดีกว่ามนุษย์ทั่วไป พวกเธอจะได้ยินลางๆ
นาพิมพ์มือถือ ซักพักมีข้อความเข้ามาในมือถือวารี เขาล้วงออกมาดูแล้วเห็นว่ามันเป็นข้อความถึงลูกน้อง, หัวหน้าแผนก, และเหล่าแฟนวารี ‘วารีทำบ้านพัง เก็บข้าวของเตรียมย้ายไปที่พักชั่วคราว’
วาโรออกมาจากห้องน้ำ เธอแต่งตัวด้วยเสื้อยืดวารีที่หลวม และกางเกงยีนขาสั้นของวิว เธออยู่ในร่างคน
วาโรเดินมาจูบวารี “แล้วเจอกัน ที่รัก”
“จ้ะ” วารีตอบสั้นๆ ยังรู้สึกผิดกับสิ่งที่ตัวเองทำลงไปอยู่
คราวนี้นามองค้อน “พอย้ายที่ใหม่ ฉันขอก่อนนะ”
วารีมองด้วยความมุ่งมั่นแล้วรับปาก “จ้ะ ที่รัก”
นาเดินกระแทกเท้ากำมือแน่นมาหน้าวารี และหยิกหัวนมเขาอีกข้าง “บอกแล้วไงว่าอย่าเรียกแบบนั้น!”
“โอ้ย โอ้ย! ก็ฉันรักเธอ แล้วเธอน่ารักนี่ ให้ฉันทำยังไงเล่า!” วารีพูดด้วยใจออกมา
นาทำหน้าตกใจ เม้มปากแน่นแล้วจูบแก้มวารีแบบรีบๆ จากนั้นเดินกระแทกเท้าออกนอกห้อง
หลังจากนั้นวารีเก็บเสื้อผ้าและของส่วนตัวที่อยู่ในห้องใส่กระเป๋าเดินทางใบใหญ่เพื่อเตรียมไปที่พักใหม่
เมื่อไปถึงมันเป็นคอนโดเหมือนคอนโดสำหรับมาพักร้อนที่ติดกับทะเลสาบส่วนตัว
วารีนึกถึงแฟนเฟท น้องอุมิน่าจะเล่นน้ำกับเฟทจนหนำใจ
วารีเดินเข้าไปพร้อมเหล่าแฟนและหัวหน้าแผนก รู้สึกผิดที่ไม่ได้พาลูกน้องระดับล่างที่อยู่บ้านเดียวกันมา
เขากดวางแผนให้เหล่าลูกน้องเหล่านั้นมาเที่ยวพักร้อนกันในวันหลังเข้ามือถือ และเดินกับเหล่าแฟนพากันไปเข้าห้องตัวเอง
ข้างห้องเขาเป็นห้องรวมของวีและวิวเหมือนตอนเขาอยู่ในบ้าน
หลังจากนั้น เดือนนั้นทั้งเดือนวารีใช้เวลาอยู่กับเหล่าแม่มือใหม่ที่เวียนไปเวียนมาเพื่อนอนด้วย
บางคนขอให้เขาใช้ของใหม่ แต่บางคนก็ยังชอบขนาดธรรมดาแบบเดิมอยู่
ทั้งเดือนนั้น เขาแทบไม่ได้คิดเรื่องงานและเวียนนอนกับเหล่าแฟนวนไปวนมาทั้งเดือน
เขาเยี่ยมดูดูลูกทุกคน เอาใจแฟนทุกคน จนในที่สุดห้องชั้นหนึ่งก็เสร็จ
แต่เขายังไม่พาเหล่าแฟนเข้าพัก และยังอยู่คอนโดพักร้อนต่อ เพราะเขาจะรอชั้นที่ยกได้ทีเดียว
วารีรู้สึกอิ่มใจ แต่เมื่อยเอว แสบเอ็น และมีอาการสะโพกเคล็ดๆ และใช้เวลาพักร้อนอย่างเต็มคราบต่อไป
4 บาท
ท่านใดสนใจเชิญได้ที่
Plotteller (แนะนำ มีโหมดกลางคืน)
https://www.plotteller.com/book_reading_novel/01J6K59JBZFBKF5WR1DS8Y86Q2
Fictionlog (แนะนำ)
https://fictionlog.co/b/66cbd9b23f2e2f001ca925b5
Nekopost (ออกช้า แต่ดี)
https://www.nekopost.net/novel/13577
ธัญวลัย (ไม่มีภาพ มีปลดกุญแจ)
https://www.tunwalai.com/story/813865
ReadAWrite (ภาพเล็กกว่าที่อื่น)
https://www.readawrite.com/a/93ef57cb1e400eac4c65e8979613acfd
DekD (ไม่มีภาพ มีความเห็นท้ายตอน)
https://dekd.co/w/n/2536726
ebook 👇
https://www.mebmarket.com/ebook-309517-
4 บาท
MANGA DISCUSSION