วันนี้วันปีใหม่ ตอนเที่ยงๆ ผมอายุ 23 แล้ว มันเข้ายุคตีกัน ปี 123 แล้ว

เมื่อวานเหล่าคนรักผมตีกันหนัก แต่ในเมื่อวานเหมือนกัน พวกเธอคืนดีกันทันที

แต่ละคนรักผมมากกว่า และปากบอกว่าดีกันแล้วหน้าผม

ผมไม่รู้ว่าลับหลังจะเป็นยังไง มันเป็นเรื่องที่ต้องคิด แล้วขึ้นปีใหม่ ผมมีเรื่องต้องคิดหลายเรื่อง

ผมต้องวางเป้าหมายของปีนี้ แต่ผมเป็นคนเบื่อง่าย ผมกลัวจำไม่ได้ตลอดปีและมันไม่ขลัง

วางครึ่งปีแรกแล้วกัน

เอาล่ะ 6 เดือนแรกทำอะไรดี?

เงิน เยอะอยู่ ครั้งสุดท้ายที่ เดือนเท่าไหร่ก็ไม่รู้ ผมมี 5 แสนทอง และมันผ่านมาน่าจะหลายเดือนแล้ว

ผมไม่ได้จริงจังเรื่องเงิน มีก็มี ผมไม่เคยเป็นนักธุรกิจมาก่อนเลย เรื่องเงินผมเลยแบบนี้

ผมแค่โชคดีที่ผมทำงานแล้วหาได้เยอะ

เงินมันเดาๆเอาก็ 7 แสนมั้ง น่าจะได้

ผมใกล้มีเงินล้านแล้ว และ 1 เหรียญทองมันประมาณ 100 บาท และผมมี 70,000,000 บาท แล้วมั้ง

แต่ผมอยากผมหาเงินเพิ่ม

ไม่ใช่เพราะผมโลภ แต่ตอนนี้ผมหมั้นราชินีแล้ว

เรื่องประเทศมันต้องมากขึ้น และผมไม่ได้อยากรวยคนเดียวไม่สนใคร

ผมอยากให้คนรักผมรวยด้วยทุกคน เวลาซวยแล้วเลิกกันผมจะได้รู้ว่าอีกฝ่ายอยู่สบาย

ผมไม่อยากมีเรื่องไม่สบายใจ

และผมอยากหัดใช้เงินเยอะขึ้นด้วย

ผมรวยเกินผมเคยจินตนาการ

มันเหมือนเงินเยอะจนไม่รู้จะเอาไปทำอะไร

เอาล่ะ หาเงิน ใช้เงินดีๆ ใช้ยังไง? เที่ยวบ้างแล้วกัน ลงทุนเพิ่ม หลากหลายมากขึ้น

ได้เรื่องนึงแล้ว ทำอะไรอีก? เพิ่มความเชื่อแล้วกันจะได้เพิ่มเรื่องวัฒนธรรม เริ่มเอาเรื่องเทพเจ้าโลกเก่ามาปรับใช้

แต่มันเสี่ยงอันตรายอยู่

ความเชื่อผมเป็นอย่างไร? โลกเก่า ผมก็ถือศาสนานะ แต่ผมไม่เคร่ง ผมอยากทำดีๆแต่อาภัพทำไม่ได้ เลยรักษาอะไรดีๆไม่ได้

แล้วพอไม่ได้ทำนานๆมันก็ลืมเลือน

เอาเท่าที่จำได้แล้วกัน ผมยังจำหลักได้ ไม่ลืม

แต่เรื่องวันสำคัญ เรื่องบทสวดอะไรพวกนั้นผมคืนครูไปหมดแล้ว

ผมเหมือนคนไม่มีศาสนาถ้าคนมาเห็น

ผมเชื่อแบบของผม ผมเชื่ออะไรที่ทรงพลัง เช่นความเชื่อที่ดี การคิดกับคนอื่นดีๆ การไม่ทำผิดต่างๆ การเชื่อว่ามีคนเห็นเราตลอด

เรื่องแบบนั้นมันทำให้ผมไม่นอกลู่นอกทาง

เอาเดือนสำคัญที่พอจำได้มาแล้วกัน

และเดือนสำคัญที่มีเทศกาลสนุกๆ น่าเล่นอีก

แต่ศาสนาเก่ามีห้าม

เขาให้รู้จักรักแค่พอดี

แต่ผมก็รู้แล้วว่าทำไมห้าม

มีเยอะก็ตีกันอีกอ่ะ มีเยอะก็มีขัดแย้ง ไม่ลงรอย ในเรื่องความรัก

ผมพอเข้าใจแล้ว

แต่ก็ลดเหลือคนเดียวไม่ได้จริงๆ

มันจะทำที่เหลือเจ็บถ้าผมเลือก

ผมต้องเปิดฮาเร็มต่อไป

กับฮาเร็ม เรื่องเงินไม่มีปัญหา ร่างกายด้วย และความรักด้วย

ผมเคยบอกว่ารักเท่ากัน แต่ผมรู้ว่าเมื่อต้องบอกอันดับจริงๆผมก็บอกได้

เอาล่ะเรื่องความเชื่อเรียบร้อย แล้วอะไรอีก?

ผมไม่เก่งโปรแกรมเลย แต่เรื่องโปรแกรมมันเริ่ม ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆเพราะมันรวมแอพมือถือด้วย

กำไรของโปรแกรมและแอพมันน่าจะกำไรแล้ว เพราะเอาจริงๆ ลงทุนนิดเดียวแค่ให้คนทำ

อืม แล้วอะไรอีกดี

ผมห่วงเรื่องคนรักที่ยังอยู่ไกลๆ

มันเหมือนกลุ่มฮาเร็มผมแยกเป็นวงนั้นวงนี้ ไม่กลมกลืนกัน

ผมอยากให้อยู่เป็นครรลองเดียวกัน

เพิ่มรักแบบรักๆ ให้คนรักมองกันดีแล้วกัน

เอาล่ะ 3-4 เรื่องน่าจะได้

เมื่อผมคิดเสร็จมหัศศรีก็มาพอดีกับเพื่อนซี้และคนรักเขา คิเซกิ

สองคนนี้เป็นคนสองเพศ ที่เคยเป็นชายทั้งคู่มาก่อน เขาปลูกถ่ายภายในของทั้งสองเพศ และทำได้หมด

เขาเป็นแพทย์กับนักวิจัยและแพทย์ที่เก่งมากๆ

มหัศศรีผมสั้นมากสีเขียว ตัวใหญ่เหมือนผู้ชาย อายุเท่าผม มีหน้าอกนิดเดียวมากๆ แต่พอมีก้น เราได้กันแล้ว

เขายังไม่เคยแทงผม

คิเซกิ ผมสีน้ำตาล ตาก็สีเดียวกัน หน้าเหมือนทั้งชายหญิง แต่ตัวผู้ชาย เขาปลูกหน้าอกใหญ่ แต่ไม่ยุ่งกับก้นมีธรรมชาติ เขาไม่ค่อยดูแลตัวเองจากผมที่ยุ่งๆ แต่สวยธรรมชาติ เราได้กันแล้ว

ทั้งสองคนกล้ามขึ้นมานิดเดียว เหมือนไม่ค่อยออกกำลัง

“อาการดีขึ้นจากเมื่อวาน ลองยืนดูว่าหายเวียนหัวหรือยัง”

ผมลองยืนตามมหัศศรีสั่ง แล้วเดินไปเดินมาดูตัวเอง

“ไม่แล้ว”

เขาจดในมือถือ

“จดใส่อะไร?”

“ฐานข้อมูลคนไข้ เราสองคนไปยั่วคนทำโปรแกรมมาให้ทำให้เราใช้”

“เขาทำได้เหรอ?”

“มันก็ใช้ดีอยู่นะ พกง่ายกว่ากระดาษกับโน้ตบุคใหญ่ๆ”

เมื่อผมถามรายละเอียด มหัศศรีก็พูดให้ดีๆ

ผมต้องเอาเขาขึ้นเป็นหัวหน้าแผนก

เขาจะรับเงินใต้ผักชีไม่ได้แล้ว เขาควรได้เยอะกว่านั้น

ผักชีเป็นแผนกประดิษฐ์ของเรา

เธอพ่วงวิทยาศาสตร์ และโปรแกรมกับแอพด้วยนานแล้ว

“ถ้าหายแล้วก็ออกไปชิ่วๆ คนรักนายก็ยืนได้แล้วอะไรได้แล้ว กลับไปรักษาตัวกันที่บ้าน เดี๋ยววันนี้วันปีใหม่คนตีกันเยอะตอนเย็นแล้วเตียงเต็มอีก แล้วเมื่อวานก็ไม่ได้ไปนับถอยหลังกับพวกเขา นอนซมอย่างเดียว”

“ถ้านายว่าอย่างนั้น”

“โดรนอยู่ข้างหน้า”

“ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย?”

“โรงพยาบาลใหญ่สุดของวาโรเรีย มันใกล้ๆพลาซ่าพอดี ไปดูไปเที่ยวพลาซ่าไป งดเหล้าแรง งดเมา แต่กินเบียร์ให้หายอยากได้” หลังผมถามสถานที่เขาก็บอกมาฉะฉาน

“แล้วงดเรื่องบนเตียงขาดด้วย ฉันเห็นนะว่ากระดูกที่ดามอยู่ช้ำ นายไปมีอะไรกับแฟน เพราะฉะนั้น ถ้าจะไม่ให้อาการมันแย่ลง หยุดให้ได้ 1 อาทิตย์ ไม่อย่างนั้นจะหายช้า” เมื่อเขาสั่งด้วยหน้าจริงจัง หน้าผมก็จ๋อยขึ้นมา

ผมหลอกหมอไม่ได้

“ได้” ผมรับปากเขา

“ถ้าอย่างนั้น เราเตรียมเสื้อผ้าไว้เผื่อต้องออกงานสำหรับทุกคน เปลี่ยนให้เรียบร้อยแล้วออกไปโผล่หน้าให้คนเห็นว่าฮาเร็มนี้ยังไม่แตก ข่าวลือเริ่มออกมาเยอะแล้วเพราะนายหายไปเมื่อวาน”

เขาอธิบายให้ผมฟังว่าทำไมผมสมควรไปงานปีใหม่

“เข้าใจแล้ว” เมื่อเขาบอกผมก็รับปากว่าเข้าใจ

ผมออกไปเรียกคนรักและทุกคนลุกได้อย่างงัวเงียแล้วไปเปลี่ยนชุดกันห้องผมแบบหมดสภาพ

เราเดินไปขึ้นโดรนคุยกันประปราย

ผมพูดเรื่องที่เราต้องเข้างานบ้างและทุกคนเข้าใจโดยเฉพาะราชินีวล็อดซีเมีย

เรารักกันแต่เราไม่ได้หยุดทำงานเพื่อประเทศ

4 บาท

นี่คือตัวอย่างบางส่วนของตอน ท่านใดสนใจเชิญได้ที่

Plotteller (แนะนำ มีโหมดกลางคืน)

https://www.plotteller.com/book_reading_novel/01J6K59JBZFBKF5WR1DS8Y86Q2

Fictionlog (แนะนำ)

https://fictionlog.co/b/66cbd9b23f2e2f001ca925b5

Nekopost (ออกช้า แต่ดี)

https://www.nekopost.net/novel/13577

ธัญวลัย (ไม่มีภาพ มีปลดกุญแจ)

https://www.tunwalai.com/story/813865

ReadAWrite (ภาพเล็กกว่าที่อื่น)

https://www.readawrite.com/a/93ef57cb1e400eac4c65e8979613acfd

DekD (ไม่มีภาพ มีความเห็นท้ายตอน)

https://dekd.co/w/n/2536726

ebook 👇

https://www.mebmarket.com/ebook-309517-

4 บาท