ผมขึ้นมาที่ชั้น 5 ชั้นสุดท้ายของคฤหาสน์นี้

เราเดินตามทางมาแล้วเข้าห้องที่เป็นห้องใหญ่มาก

มันไม่มีใครเลยมันมีแต่ผู้หญิงอยู่ไกลๆ

เธอเป็นใคร เธอเป็นเป้าหมายรึเปล่า เราไม่รู้เหมือนกัน เพราะเรามองไม่เห็น

เราเดินไปให้ใกล้ขึ้น และเราเห็นว่ามันเป็นเป้าหมาย

คราวนี้เราก็รู้แล้วว่าเธอเป็นใคร

เธอยิ้มแล้วเธอปรบมือ

มีกรงใหญ่ตกลงมา แต่กรงใหญ่นั้นไม่ได้ครอบเธอ

วาโรเอาปืนไรเฟิลซุ่มยิงยิงขาเธอ

เธอล้มลงแล้วคลานไปจะเปิดประตู

แต่เธอเอื้อมไม่ถึง เธอเลยนอนรอมองเราอยู่ตรงนั้นนอกกรง

ผมรีบบอกนา

“นาเอาโดรนมาระเบิดกรง”

“ได้ แน่นอน มีโดรนเหลืออยู่เยอะ”

เจ้าแม่ปรบมือและหลังคาเปิดออก

มีงูยักษ์ดำด้านตกลงมา

มันเห็นเราก่อนแล้วรีบขดตัว

“มันกำลังจะฉก วิ่ง กลิ้ง กระโดด! กระจายตัว”

“““ได้”””

แต่งูทำท่าจะฉกใกล้เราเพราะมันเร็ว แต่มันเอะใจ

มันหันหลังไปแล้วไม่สนเราแล้ว

“อ่าว”

“มันไปไหน?”

เมื่อผมพูดวาโรก็ถาม

“นา เอาโดรนยักษ์มาพร้อมบ่วงบาศมาจับมัน”

“ได้”

หลังผมสั่งนา นาก็ตอบรับ แต่หลังจากนั้นผมไม่ได้ยินว่านาสั่งงานยังไง เธอไม่ได้สื่อสารมาตอนสั่ง แต่น่าจะเห็นงูจากกล้องบนหัวเราแล้ว

แต่ผมไว้ใจนาอย่างมาก และเชื่อใจเธอเต็มที่

งูมันเลื้อยกลับไปและหันไปสนใจแต่คนที่บาดเจ็บ

มันเป็นธรรมชาติของงูที่จะกินแต่เหยื่อที่บาดเจ็บหรือป่วยหนัก

เลือดเธออาจออกเยอะ เราต้องเอาโดรนมาสองตัว

“นา เอาโดรนมาสองตัว เราต้องระเบิดกรงอีกฝั่ง”

“ได้ๆ”

จากนั้นเรายืนรองู เพราะงูก็ออกไปไม่ได้ มันพยายามออกจากกรงไปกินเธอ

“ฉันต้องไปอยู่ใกล้ๆ จะได้วิ่งไปหาเธอทันเมื่อกรงระเบิด”

“อย่างนั้นเหรอ?”

ผมพูดแล้ววาโรตอบ

ผมวิ่งไปใกล้ๆงู แต่งูมันไม่ได้สนใจผม

โดรนตัวแรกมา แล้วระเบิดกรงเสียงดัง

แต่ไม่มีใครอยู่ใกล้กรง

งูดำมันหันไปมองนอกกรง แต่มันหันกลับไปและพยายามเอาหัวมุดกรงไปหาเหยื่อ

ผมยืนรอโดรนอีกตัวมา และเหล่าแฟนผมมายืนอยู่ใกล้ๆผม

โดรนอีกตัวมา และบินมารอที่บนหัวเรา

แต่งูไม่สนใจเสียงโดรนมันสนแต่เหยื่อข้างหน้าที่บาดเจ็บ

“ทำไงดี งูมันไม่สนใจแล้วถอยหนี”

วาโรตีหางงู ครั้งแรกมันไม่สน

แต่พอครั้งที่สองมันโกรธจนตัวแดง แล้วไปสนใจวาโรที่ตีมัน

สงสัยมันได้กลิ่นและจำได้ว่าใครตีมัน

มันไล่ตามวาโร พอพวกเรากระจายตัววิ่งหนี มันก็ตามแต่วาโร

มันย้ายจากวาโรมาตามผม เพราะผมจงใจช้ากว่า แต่ตอนนี้เราอยู่ใกล้กรงที่เปิดแล้ว

โดรนระเบิดใส่กรงดัง แต่เจ้าแม่ไม่เป็นอะไร

งูตกใจเสียงระเบิดและกลับไปตามแต่วาโร

ผมรีบวิ่งไปชิงตัวเจ้าแม่และอุ้มเธอขึ้นหลัง

เธอทุบหัวผม แต่ผมไม่ใส่ใจ

ผมปล่อยให้เธอทุบ แล้วไม่พูดอะไร เครื่องสื่อสารเรามีระบบบันทึกเสียงทั้งหมด ที่เราเปิดเมื่อไหร่ก็ได้

เสียงทุบและเสียงตบหัวมันดังลั่น และเราบันทึกไว้หมดแล้ว

งูยังตามวาโรอยู่แล้วผมวิ่งหนีออกจากบ้าน แล้วเอาเจ้าแม่ไปไว้ข้างล่างที่ข้างนอก

ผมให้ทหารที่ดูโดรนอยู่คุมตัวเธอ

“เอาเธอไปทำแผลและจับกุม เข้าขบวนการสอบสวน”

““ครับ””

ทหารสองคนที่ถือปืนไรเฟิลจู่โจมทำความเคารพพ

ผมวิ่งกลับขึ้นไปหาวาโร

ผมวิ่งเป็นระยะทางไกล แต่ผมไม่เหนื่อยเลย

วาโรยังล่องูอยู่

“เราเอาโดรนพร้อมบ่วงบาศใหญ่มาแล้ว”

ผมวิ่งล่องู

ผมวิ่ง กลิ้ง กระโดด ตอนมันฉกเพื่อให้มันฉกไม่ได้

ผมหนี หนี หนีอย่างเดียว ไม่ทำอะไรมัน

งูฉกผมไม่โดนเลย

ผมเห็นด้วยหางตาว่าวาโรเอาเครื่องสื่อสารที่คอคุยกับนา

นาคงสั่งคนอยู่

เราวิ่งหนีกันอยู่เป็นชั่วโมง

“เหนื่อยมั้ย!?”

“““ไม่เหนื่อย!”””

เหล่าแฟนผมตอบผม

เราเอาโดรนที่เป็นโดรนขนาดใหญ่มากมาจอดอยู่ข้างบน

เสียงโดรนมันดังลั่น และงูหันไปมอง แต่เมื่อเห็นว่าสูงไปมันก็ไม่ใส่ใจ

มันยื่นห่วงลงมาจากหลังคาที่เปิดอยู่ และรอผมไปแถวนั้น

ผมตีหางงู งูขดตัวจะฉกผม

ผมวิ่งกลิ้งกระโดดเพื่อหลบ

ผมวิ่งแล้วกระโดดข้ามห่วง แล้วไปยืนหลังห่วง

งูเลื้อยมาจะตามผม แล้วฉกตัวตรงบ่วงบาศพอดี

ผมกลิ้งกระโดดพอดีแล้วหลบได้

โดรนบินขึ้นไปและเอาตัวงูไป

“บุญมีกับบุญมากำลังสร้างคอกชั่วคราวอยู่ อีกครึ่งชั่วโมงมันก็เสร็จ คนรุมกันสร้างเยอะมาก”

“ถ้าอย่างนั้นให้โดรนรอก่อนครึ่งชั่วโมง”

“ได้”

ผมคุยกับนาและค่อยๆเดินออกจากคฤหาสน์

“ส่งทหารมายึดของหนีภาษีทั้งหมด อย่าเก็บไว้แล้วเอาไปแจก”

“ได้”

ผมสั่งนาและนาตอบกลับมา

เราค่อยๆเดินออกจากคฤหาสน์ เพราะงูขึ้นโดรนไปแล้ว

เราออกมาจากคฤหาสน์ แล้วเดินไปขึ้นโดรนเรา

ผมเปิดใบพัด และใบพัดพร้อมบิน

“เราต้องไปที่กรง”

เราบินไปที่กรง และเราบินอยู่นาน

เราไปถึงกรงที่เตรียมไว้เป็นการชั่วคราว

มันกำลังตั้งเหล็ก และประกอบกรงอยู่

มันเป็นกรงตาข่ายเหล็ก ที่ข้างบนมีช่องเปิดแบบประตูตาข่าย

มันใช้การสานเหล็กเส้นเล็กหนาที่งอได้ด้วยมือ

แสดงว่าคนทั้งหมดช่วยกันทำ ผมลงจอดที่ลานจอด แล้วเดินไปที่กรงงู

งูมันมา และประตูกรงข้างบนเปิด

งูตกลงมาและเสียงดังมาก

ไม่มีฝุ่น และมันเป็นที่โล่งอยู่

ผมเห็นผักชีปิดกรง

มันยังไม่ดึกมาก และผักชียังไม่นอน

งูพยายามฉกคนที่อยู่ใกล้ๆ แต่ไม่มีใครเข้าใกล้กรง

มันฉกรอบกรง ฉกคนนั้นคนนี้ แต่มันเหมือนยังไม่ได้กิน

“เอาเนื้อมาให้มันกิน เอาเนื้อมาก่อน”

“ได้”

ผมสั่งนา และนาตอบรับ

มีเนื้อที่ใช้ตู้เย็นใหญ่เตรียมไว้อยู่แล้ว และไม่นานมันก็มา

ผักชีเปิดฝาบน และทิ้งเนื้อลงมาจากโดรนใหญ่ที่เล็กกว่าลำที่ขนงู

เมื่อมันได้กลิ่นเนื้อสด มันเลื้อยไปหาเนื้อสดที่น่าจะเป็นวัวทั้งตัว

มันกินเนื้อสดและนอน

มันอยู่นิ่งๆแล้ว และเราปิดกรง

กรงมันปิดและมันไม่มีอะไรแล้ว

“จัดประชุมพรุ่งนี้เช้า มันน่าจะอิ่มได้นาน เพราะงูจริงๆแล้วกินไม่เยอะ”

“ได้”

เมื่อผมสั่งนา นาก็ตอบรับ

เราบินกลับบ้านและรีบแยกย้ายเข้านอน

ผมแปะป้ายประกาศเขียนด้วยมือใหญ่ๆว่าพรุ่งนี้ไม่ฝึก และลงวันที่

กลับห้องไปและผมนอน

4 บาท

นี่คือตัวอย่างบางส่วนของตอน ท่านใดสนใจเชิญได้ที่

Plotteller (แนะนำ มีโหมดกลางคืน)

https://www.plotteller.com/book_reading_novel/01J6K59JBZFBKF5WR1DS8Y86Q2

Fictionlog (แนะนำ)

https://fictionlog.co/b/66cbd9b23f2e2f001ca925b5

Nekopost (ออกช้า แต่ดี)

https://www.nekopost.net/novel/13577

ธัญวลัย (ไม่มีภาพ มีปลดกุญแจ)

https://www.tunwalai.com/story/813865

ReadAWrite (ภาพเล็กกว่าที่อื่น)

https://www.readawrite.com/a/93ef57cb1e400eac4c65e8979613acfd

DekD (ไม่มีภาพ มีความเห็นท้ายตอน)

https://dekd.co/w/n/2536726

ebook 👇

https://www.mebmarket.com/ebook-309517-

4 บาท