มันเป็นช่วงท้ายเดือน 6 ตอนผมอายุ 22 ปี

ตอนนี้ผมอยู่ข้างหน้าบ้านใหญ่ของเจ้าแม่ขายของหนีภาษี

ผมใส่แว่นมองกลางคืนเพราะตอนนี้เป็นเวลากลางคืนอยู่

เราอยู่หน้าบ้าน

ผมมีคิวบุกประตูด้านข้างเพราะเรดจำปาและวิวรออยู่ประตูหน้า

ผมติดระเบิดที่ประตู

มันเป็นระเบิดแบบแปะเพื่อทำลายประตูให้เปิด

เราเพิ่งคิดค้นมาต้นเดือนนี้และเราได้ใช้พอดี

ที่เราต้องใช้ระเบิดแบบนี้เพราะประตูเป็นประตูเหล็ก และเราไม่สามารถถีบมันเข้าไปได้

ผมถือสวิตช์กำไว้ในมือ

“ฮาเร็ม เตรียมเปิดประตู ทุกคนพร้อมมั้ย?”

“แฮ่ก แฮ่ก ปีนยากจริงๆ ทำไมต้องทำแหลมๆสูงๆด้วย นี่แมว อยู่ยอดหอคอยแล้ว”

ผมเห็นวิวห้อยปืนกลเล็กอยู่บนยอดหอคอยสูงๆของที่นี่

เราเห็นจากโดรนว่าที่ยอดหอคอยมีหน้าต่างที่เปิดตลอด

เราทุกคนใช้ปืนกันหมดแล้ว เราทำปืนมาหลายแบบ

เราต้องค่อยๆบุกเข้ามากว่าจะถึงหน้าบ้านได้เราต้องใช้เวลาเกือบสามชั่วโมง

เราประจำที่พร้อมปืน

ผมถือลูกซอง และมันมีที่เก็บเสียง

และเป็นลูกซองที่ซองใส่กระสุนเป็นทรงกลมและใส่กระสุนได้หลายลูก

วาโรถือปืนไรเฟิลระยะไกล

เรดจำปาถือปืนยาวจู่โจม

วิวก็ถือปืนลูกซองเหมือนผม แต่ของเธอเป็นแบบชักเพื่อขึ้นกระสุน

ผมนึกถึงเมื่อตอนบรรยายสรุปงานนี้

กลางเดือน 6

เราอยู่ในห้องประชุมเดิมที่เราเคยใช้

มันเป็นห้องขาวแล้วมีกระดานสีขาวไว้เขียนรายละเอียด

มันเป็นโลกแฟนตาซีจริง แต่ผมเปลี่ยนมันเป็นสมัยใหม่ไปเรื่อยๆ

ผมต้องเริ่มคิดถึงเส้นทางที่จะเดินหน้าต่อไปว่าจะเปลี่ยนโลกนี้มากขึ้นอีกหรือจะให้มันออกแนวแฟนตาซีเหมือนเดิม

ผมมองหน้าทุกคนในห้อง

เรดจำปาดูประหม่ากว่าใครเพราะมันเพิ่งเป็นภารกิจที่สองที่เธอรับ

วันนี้เรามีอาวุ​ธใหม่เสร็จมาแล้ว และเราจะไปเลือกมันกันหลังจากนี้

เมื่อวาโรเห็นทุกคนพร้อม เธอก็เอาภาพแรกขึ้นฉายที่เครื่องฉายภาพแบบวางกระดาษ

มันเป็นคฤหาสน์หนึ่ง ที่ดูหรูหรา

“นี่คือบ้านของดัชเชสหงส์เมฆา เธอเป็นหนึ่งในขบวนการ ‘จงอางรุ้ง’…”

ชื่อมันน่ารักเหลือเกิน จงอาง 7 สี ผมนึกภาพตามแล้วมันออกมาแต่หวานๆ

“จงอางรุ้ง เป็นชื่อเหล่าหัวหน้า 7 คนของขบวนการใหญ่ที่ทำเรื่องผิดกฎหมายต่างๆ คดีที่เราสืบมามีเรื่องร้ายๆหลายเรื่องที่ฉันยังไม่อยากพูดตอนนี้ ส่วนใหญ่มันเรื่องที่ผิดกฎหมายง่ายๆ แต่ที่มันยากคือเหล่าหัวหน้าขบวนการมันจับตัวยากเพราะอยู่ลึกในองค์กรและไหวตัวเก่ง เราต้องใช้สายลับปลอมเป็นสมาชิกและพยายามเข้าไปให้ถึงพวกหัวหน้าเพื่อสืบความเคลื่อนไหวและที่อยู่ รอบนี้เราจับเรื่องหนีภาษีได้ ฉันอยากให้จับเป็นเพราะฉันอยากให้เธอรับโทษและยึดทรัพย์ไปคืนผู้เดือดร้อนที่ซื้อของไม่ได้มาตรฐานถูกๆจากเธอ”

ถ้าอย่างนั้นมันเป็นเรื่องใหญ่กว่าที่คิด

เพราะของหนีภาษีไม่ใช่ทุกอย่างจะไม่ใช่ไม่มีคุณภาพ แต่มันไม่ผ่านการถูกตรวจสอบวัดมาตรฐานของสินค้า

นั่นทำให้ยาก และบางครั้ง สินค้าบางตัวอาจจะไม่ได้คุณภาพเพราะไม่ผ่านการตรวจสอบจากรัฐ

ของผมโดนตรวจสอบและทดสอบใช้งานจริงทุกอย่างก่อนวางขายได้

แต่เธอทำของผมเร็วมันเลยวางขายได้อย่างเร็วเมื่อเสร็จได้ไม่นาน

มันเพราะผมเป็นคู่หมั้นของราชินีวล็อดซีเมียและผมต้องรายงานเรื่องของที่จะวางขายทุกชิ้น

วาโรเป็นคนคิดทำแบบนี้ เธอไม่ปล่อยของไม่มีคุณภาพให้คนในประเทศของเธอใช้

ผมยิ้มให้ราชินีวาโรเผ่าซัคคิวบัสของผม

“อย่าเพิ่งหลี”

“จ้า”

เมื่อเธอห้ามปรามผม ผมก็รีบกลับไปทำหน้าธรรมดาเพราะเธอจริงจังกับการเป็นผู้บัญชาการมาก

ผมไม่คิดว่าภารกิจมันจะยาก แม้สถานที่ต่อสู้จะใหญ่ขึ้น

แต่ผมต้องไม่ประมาท ไม่อย่างนั้นผมอาจเสียชีวิตเข้าจริงๆ

ความประมาทมันน่ากลัวขนาดนั้น มันทำให้เราพลาดเรื่องโง่ๆ เมื่อเราอวดดีเกินไป

ผมรีบคิดว่าผมเป็นคนธรรมดาเพราะศัตรูน่าจะเยอะ

อย่างตอนออกรบผมยังโดนฟันเข้าชุดเกราะเต็มๆหนึ่งครั้งเลย

ไม่ประมาท ไม่ประมาท

วาโรให้เราดูสถานที่และอธิบายเรื่องประตูต่างๆ

“ประตูมันเป็นประตูเหล็กไม่เหมือนภารกิจที่แล้วที่ทีมมังกรขาวไปลุยกัน วารี มีแผนอะไรมั้ย?”

“เอิ่ม ใช้ระเบิดแบบเบาที่ไว้เปิดประตูมั้ง ฉันเคยเห็นจากละครในโลกเก่า”

วาโรหรี่ตามองแล้วทุกคนหรี่ตามองสงสัยผม

“มันเพราะฉันไปมีคนใหม่เหรอ เลยไว้ใจไม่ได้ขนาดนี้”

“““เชอะ!”””

ทุกคนพากันเชอะแล้วไม่มองผมพร้อมกัน

ยกเว้นเรดจำปา เธอยิ้มๆให้ผมเหมือนไม่ได้ใส่ใจที่ผมมีคนอื่นอีกแล้ว

มันเพราะเธอเพิ่งเข้ามาใหม่และเธอยังไม่เบื่ออย่างนั้นหรือ?

ผมยิ้มแม้ผมโดนงอน

ถ้าพวกเธอเลือกงอนมันเป็นผมที่ต้องตามง้อ

มันเป็นหน้าที่ของผู้ชาย

“ยกโทษให้ฉันเถอะน่า”

หลังผมพูดวาโรหันมาคนแรกและหายงอนเร็วที่สุด

วีกับวิวน่าจะรุนแรงที่สุดโดยที่วีงอนแรงกว่าวิว

นาเฉยๆมาก แต่เธอไม่ยิ้มและหน้าเธอเหมือนไม่ชอบ

แม้แต่นา

พวกแฟนผมหันกลับมาสนใจบรรยายสรุปต่อ

จนมันมาถึงภาพสุดท้ายมันเป็นภาพของผู้หญิง

“นี่คือภาพของจงอางเหลืองทองหรือเจ้าแม่หงส์ฟ้า เป้าหมายของภารกิจนี้”

เธอสวยอยู่และหน้าตาออกแนวร้ายกาจ

ผมเธอสีดำเหมือนวาโร ตาสีม่วง หุ่นดีมาก และยิ้มอย่างชั่วร้าย

มันมองง่ายๆแล้วรู้ได้เลยว่าตัวร้าย

ผมยกมือ

“ฉันทำร้ายผู้หญิงไม่ได้นะ”

“เรื่องนั้นเราจะจัดการเอง เธอแค่กำจัดคนข้างๆเธอ แก๊งของเธอเท่านั้น”

หลังผมบอกแล้ววาโรพูดกลับมาอย่างรวดเร็วผมพยักหน้า

“จบบรรยายสรุป มีอะไรจะถามเพิ่ม หรือจะเพิ่มเติมอะไรมั้ย?

หลังวาโรพูด ผมยกมืออีกครั้ง

เธอมองหน้าผม แล้วพยักหน้าให้ผมพูด

“ไปเลือกอาวุธใหม่กัน”

หลังผมบอก ทุกคนยิ้มและเราเดินไปห้องอาวุธ

ที่ห้องมันมีอาวุธหลายแบบที่เราทำมาใหม่ทั้งอาวุธประชิดตัวและอาวุธใหม่

ที่กำแพงที่มีปืนแขวนอยู่หลายแบบมาก

ในเวลาเดือนเดียวผักชีผลิตมาได้มากถึงขนาดนี้ เพียงแค่ผมบอกเธอว่าใช้อะไรประกอบอะไร

ผมเลือกปืนและผมถูกใจปืนลูกซองที่ยิงรัวได้ ที่ผมออกแบบ

ผมหยิบทันที และไปที่ลานลองอาวุธระยะไกล

มันเป็นลานที่ไว้ซ้อมยิงธนูและเล็ง

ผมเล็งหุ่นฟางที่ใส่เกราะเหล็กแล้วยิง

ปังงงง

เสียงปืนลูกซองดังสนั่นแล้วทุกคนหันมามองผม หรือที่กำเนิดเสียง

เมื่อทุกคนเห็นเป้า ทุกคนเปิดตากว้างแล้วขยี้ตา

“จุดไว้มองเพื่อเล็งจะเป็นแง่งๆ ที่อยู่บนปืนและมีจุดสีๆเล็กๆ เป้าหมายไว้บนเหมือนวงกลม แล้วเอาที่เล็งหน้าและหลังเรียงให้ตรงและวางไว้ล่างเป้าหมายให้พอดี”

ทุกคนลองหยิบอาวุธและลองยิงกัน

เหล่าทหารพากันมามุงดูเพราะพวกเราเสียงดังกันมาก

เมื่อทุกคนเลือกอาวุธที่ถูกใจได้ ผมเดินไปหยิบที่เก็บเสียงของอาวุธต่างๆ

“นี่คือตัวเก็บเสียง ลองเอาไปใส่ที่ปากกระบอกปืนแล้วลองยิงอีกครั้ง กฎของปืน เมื่อถอดซองกระสุน ให้ชักไกเพื่อเอากระสุนออกด้วย, ห้ามมองไปในปากกระบอก, และห้ามเล็งคนเล่นๆ”

ผมถอดซองกระสุนและชักไกหนึ่งครั้งให้กระสุนออกมา

“กระสุนมันจะมีจำกัด ถ้าเอาอันไหนไปใช้ ให้ไปเลือกซองกระสุนในกล่องนั้น”

ผมชี้กล่องซองกระสุนที่ผักชีผลิตมาเผื่อไว้

เมื่อไปเปิดมันต้องเปิดสองข้างแล้วมีซองกระสุนเรียงอย่างเป็นระเบียบให้เลือกเต็มไปหมด

ผักชีคิดทำกล่องนี้ขึ้นมาเอง และผมไม่ได้สั่งหรือขอจากเธอ

เก่งจริงๆผักชี

ผมเลือกกระสุน แล้วผมเลือกเข็มขัด กับสายพาด แล้วประกอบซองใส่กระสุนเข้าเข็มขัด และเอากระสุนเหน็บเข้าเข็มขัด

ผมเตรียมไป 5 ซอง และเมื่อเหล่าแฟนสายต่อสู้ของผมเห็น ก็เลือกเหน็บไปเผื่อเท่าผม

ทุกคนเลือกเข็มขัดและเสื้อผ้ากัน

มันเป็นเสื้อผ้าสีดำเพราะมันเอาไว้ใส่ตอนกลางคืน ของพี่อเดป

ผมเดินไปหาวี

“ทำไมเลือกปืนนี้ล่ะ”

“มันกระทัดรัดดีและรัวได้ ฉันชอบแบบนี้ มันจะเก็บได้หลายคน”

ผมยิ้มและพยักหน้า เพราะวีเลือกปืนกลเล็กที่กระทัดรัดและไว้เข้าบุกอาคาร

วิวที่อยู่ข้างเธอพูด

“อันนี้มันแรงดีและมันตู้มๆ และมันรัวไม่ได้มันเลยสนุกมือดี”

วิวเลือกลูกซองที่อานุภาพรุนแรงและเหมาะสำหรับระยะใกล้

“ฉันชอบนี่เพราะมันมีกล้องไว้ยิงไกลๆได้ ฉันจะไปแอบในบ้านร้างและยิงที่อาคาร”

หลังวาโรบอกเหตุผลที่เลือกปืนไรเฟิลซุ่มยิงผมก็ยิ้มให้เธอ

“ฉันชอบปืนนี้เพราะมันกลางๆ และมันน่าจะยิงได้ไกลดีเพราะมันยาว”

หล้งเรดจำปาพูด ผมก็ยิ้มเพราะเธอเลือกปืนไรเฟิลจู่โจมที่ยิงรัวได้ หรือทีละนัดก็ได้

ผมชี้ที่เล็งแบบใช้จุดแดง

“เอานี่ไปติด มันเอาไว้ใช้จุดแดงเล็งเป้าหมาย ใจจริงฉันอยากให้พวกเธอใช้นี่แหละเพราะมันเล็งง่ายกว่าและเร็วกว่า แต่เมื่อเพิ่งติดมันจะไม่แม่นและมันต้องปรับจนกว่าจะได้ระยะ ของวีและวิวคือระยะสั้น, วาโรระยะไกลระดับไม่เห็นคนยิง, ของเรดจำปาระยะกลาง”

พวกเธอเลือกเป้าตามระยะที่ผมบอกและยิงไปปรับเป้าจุดแดงไป

เมื่อเราปรับเสร็จทุกคนก็ถอดกระสุนชักไก และเอากระสุนออก

เท่านี้ก็เลือกอาวุธกันเสร็จแล้ว

อานุภาพเรามากขึ้นเป็นหลายเท่า และพวกเรามองหน้ากัน

“ป่ะ กินข้าว”

ผมกลับมาที่หน้าประตูเหมือนเดิม

“ราชินีประจำที่ มันเดินไกลอยู่”

หลังวาโรพูดผมก็เอานิ้วแตะเครื่องสื่อสารที่คอที่ไว้คุยระยะไกล

“ระเบิดมันจะดัง ระวังคนหนี หรือโดนรุม”

ผมเตือนแล้วรอสัญญาณเปิดประตูจากนา

“ทุกคนเข้าประจำที่แล้ว เริ่มบุกเข้าตัวบ้าน”

เสียงระเบิดประตูระเบิดดัง แต่ไม่มากหลังเรากดสวิตช์

คนหลังประตูตื่นและหยิบดาบมาจะฟันผม

ผมยิงใส่เขาและเขาล้มลง

“เจ้าแม่! ทหารใส่ชุดดำมาบุกและเขาใช้อาวุธแปลกๆ ช่วยเราด้วย! เราอยู่ประตู…”

ผมรีบวิ่งไปที่มุมข้างหน้าที่ผมยังไม่ได้เดินไป

มันมีพวกแต่งตัวเหมือนมาเฟียแฟนตาซีคุยกับนกรักในกรงแคบๆอยู่ เขามีเก้าอี้วางไว้ตรงมุม

ผมยิงเขาและเขาล้มลง

ถ้าอย่างนั้นมีการแอบดูที่ทุกมุมของประตู

“มันมีการแอบดูทุกมุม เราน่าจะโดนรู้ตำแหน่งแล้ว ของฉันเพิ่งบอกตำแหน่งเมื่อกี้ ระวังตัวด้วย ย้ำศัตรูน่าจะรู้ตำแหน่งเราทุกคนแล้ว”

“““รับทราบ!”””

ทุกคนเสียงแข็งและดูพร้อมต่อสู้

4 บาท

นี่คือตัวอย่างบางส่วนของตอน ท่านใดสนใจเชิญได้ที่

Plotteller (แนะนำ มีโหมดกลางคืน)

https://www.plotteller.com/book_reading_novel/01J6K59JBZFBKF5WR1DS8Y86Q2

Fictionlog (แนะนำ)

https://fictionlog.co/b/66cbd9b23f2e2f001ca925b5

Nekopost (ออกช้า แต่ดี)

https://www.nekopost.net/novel/13577

ธัญวลัย (ไม่มีภาพ มีปลดกุญแจ)

https://www.tunwalai.com/story/813865

ReadAWrite (ภาพเล็กกว่าที่อื่น)

https://www.readawrite.com/a/93ef57cb1e400eac4c65e8979613acfd

DekD (ไม่มีภาพ มีความเห็นท้ายตอน)

https://dekd.co/w/n/2536726

ebook 👇

https://www.mebmarket.com/ebook-309517-

4 บาท