“ว้าย นี่แน่ะ” อุมิ เจ้าหญิงต่างแดนสาดน้ำใส่เฟท

“ฮ่าฮ่า นี่แน่ะ” เฟทเล่นด้วยแล้วสาดน้ำกลับ

“ทะสาบนี้มีปลาเยอะดีนะคะ แถมไม่ลึกมากด้วย” อุมิชอบทะเลสาบนี้ที่ระดับน้ำเท่าไหล่ไม่ท่วมหัว

“ไม่รู้สิ ฉันก็ไม่ค่อยได้มาเท่าไหร่หรอก นี่เป็นครั้งแรกที่ลงเล่น” เฟทบอกเรื่องของเธอ

“เอิ่ม เธอไม่ค่อยมีเพื่อนเหรอ?” อุมิพูดขึ้นมาแบบไม่ได้คิดไว้ก่อน

ต้นเดือน 8 วารีอายุ 23

มุมมองบุคคลที่สาม

เฟทยืนนิ่งก้มมองน้ำ “ใช่ ตั้งแต่เล็ก ฉันมีเพื่อนอยู่คนเดียว แต่ไม่มีใครเห็นเขา”

“ไม่มีใครเห็น? เหมือนเพื่อนที่คิดเอาเองในหัวเหรอคะ?” อุมิถามเยอะเพราะเธอเริ่มสนใจในตัวเฟท

เฟทพยักหน้า “ถ้าคนอื่นคิดแบบนั้น มันจะง่ายกว่า”

เมื่ออุมิเห็นก็ว่ายน้ำเหมือนปลามาข้างเฟทแล้วจับไหล่

อุมิมองเข้าไปในตาเฟทแล้วพูด “ถ้าเธอคิดว่าเพื่อนเธอเป็นของจริง เขาก็เป็นของจริงสำหรับเธอ”

มันทำให้เฟทรู้สึกดีขึ้นและกลับมายิ้มได้ “อื้ม แล้วเธอล่ะ มีคนติดตามเฟสจ้าขนาดนั้น มีเพื่อนเยอะล่ะสิ”

คราวนี้มันเป็นอุมิที่ก้มหัว “เปล่าเลย เพราะฉันเป็นเจ้าหญิง คนส่วนใหญ่เลี่ยงการคุยกับฉัน ส่วนคนที่เข้ามาบ่อยๆก็หวังแต่อย่างอื่นที่ไม่ใช่มิตรภาพ”

“แสดงว่าเราสองคนเหมือนกันสินะ” เฟทพูด เธอยังยิ้มอยู่ได้แม้พูดเรื่องน่าเศร้า

“นี่ เฟท มาเป็นเพื่อนจริงๆคนแรกของฉันได้มั้ย?” อุมิหน้าแดงหูแดงในชุดว่ายน้ำมองขึ้นบนก้มหน้าพูดกับเฟท

“​ฉันก็อยากให้เป็นอย่างนั้นเหมือนกัน ได้สิ เรามาเป็นเพื่อนคนแรกของกันและกันนะ!” เฟทยื่นมือไปให้เพื่อนจับ

อุมิจับมือเฟท

มือเฟทด้านเพราะออกกำลังกายเยอะ มันทำให้อุมิยิ่งมองเฟทเหมือนผู้ชายขึ้นไปอีก

“ว่าแต่เพื่อนกันเขาต้องทำอะไรกันบ้างล่ะ?” อุมิถามเฟท

“อืม เอ่อ อย่างแรกก็กินข้าวด้วยกันมั้ง? แล้วก็เข้าเรียนด้วยกัน ไปเที่ยวกัน อะไรแบบนั้น” แม้เฟทไม่ค่อยรู้เรื่องนี้เหมือนกันแต่เธอก็พยายามออกความเห็น

“ทะเลสาบนี้ปลาเยอะพอดีเลย เฟท เธอไปหาไม้แหลมมาให้ฉันสิ ฉันจะจับปลาให้” อุมิเริ่มชวนเพื่อนทำกิจกรรมที่เธอถนัด

เฟทพูดขึ้นมาลอยๆ “ซิ่นเนี่ยน หาไม้ให้หน่อยสิ”

อุมิเอียงหัว “เธอพูดกับใครเหรอ?”

“เพื่อนที่ฉันบอกไง” เฟทบอกอุมิแบบไม่ปกปิด

ดาบที่ลอยอยู่ลอยไปหากิ่งไม้ที่พอเหมาะแล้วชักดาบออกมาฟันให้หลุดจากต้น

จากนั้นดาบลอยได้เหลาไม้ให้แหลมกลางอากาศแบบไม่มีใครมองเห็นว่าลอยได้อย่างไร

อุมิเห็นแล้วงงเล็กน้อย “มายากลเธอดีจัง ทำแบบนั้นได้ด้วย”

เฟทอยากให้ทุกคนที่ไม่เข้าใจคิดว่าเป็นเธอทำอยู่แล้วเลยไม่ได้พูดอะไร

ซักพักไม้แหลมก็เสร็จแล้วมันมาลอยอยู่หน้าเฟท

เฟทรับไม้แหลมมาแล้วยื่นให้อุมิ

“ขอบคุณนะ” อุมิรับสองมือเหมือนคุณหนู

มาดเธอและการวางตัวของเธอไม่เหมือนคนในฮาโมนี่ที่เป็นกันเอง

เธอเรียบร้อยและสดใสมากในสายตาของเฟท

จากนั้นเหมือนมีประกายไฟปะทุที่หัวใจของเฟท

ตึกตัก เสียงหัวใจเต้นแรงกว่าทุกครั้งในวันนี้

เฟทหายใจเข้าและออกลึกๆ

เธอดูอุมิกระโดดตัวโค้งลงน้ำแล้วเลื้อยเหมือนปลาดำไปด้านล่าง

เฟทคิดว่าเธอมองปรกติ แต่สายตาเธอเน้นไปที่บั้นท้ายอุมิ

เฟทจับอกตัวเอง “แปลก…”

เจ้าของดาบลอยได้มองเหตุการณ์นี้อย่างเงียบๆ

ซ่า

อุมิชูไม้แหลมที่เสียบได้ปลานิลสองตัวขึ้นมา

เฟทปรบมือ อุมิว่ายมาขึ้นข้างๆเฟทและคำนับ

เฟทมองไปในร่องหน้าอกที่มุมต่ำลงและผ้าเริ่มแยกออกจากเนื้อ

เฟทสับสน

ทำไมสายตาเธออยู่กับทรวดทรงผู้หญิงทั้งๆที่เธอก็เป็นผู้หญิง

เฟทหันไปมองแขนและขา

แต่ใจเฟทก็ยังเต้นแรงกับแขนและขายาวๆผิวแทนอ่อนๆของอุมิ

เฟทเริ่มรู้สึกผิด

อุมิมองหน้าเฟทและเอียงหัวแบบคุณหนูพร้อมพูด “มากินปลากันเถอะ”

มันทำให้สติกลับเข้ามาหาเฟท “อื้ม”

ดาบลอยได้พากิ่งไม้แห้งกับใบไม้แห้งหย่อมหนึ่งมากองพร้อมเป็นกองไฟ

จากนั้นเฟทเอามือไว้หน้าตัวเอง

รวบรวมสมาธิไว้หน้ามือ เกร็งจิตเร่งพลังงานที่มองไม่เห็น

ก้อนไฟวงกลม เล็กๆเกิดขึ้นมาเองข้างหน้ามือของเฟท

เฟทขยับมือไปหน้ากองกิ่งไม้แห้งและทำให้มันติดไฟ

“ว้าย เธอทำได้ไงน่ะ” อุมิงงมาก

“วิชาบอลพลังงานของแม่อ็อกโธน่ะ ฉันยังเริ่มฝึกอยู่และได้แค่ลูกเท่านี้” เฟทบอกวิชาของแม่เลี้ยงเธอ

ดาบลอยได้พากิ่งไม้ปลายแหลมสองอันที่ระยะกำลังใช้วางกับกองไฟได้ดีไปให้อุมิ

อุมิรับไม้มา “ขอบคุณนะ มายากล”

แม้เธอไม่เข้าใจแต่เธอมีมารยาทและเริ่มรู้สึกว่าดาบไม่ใช่มายากลของเฟท

แต่เธอไม่พูดอะไรเพราะถ้าเฟทบอกอย่างนั้นแสดงว่าเธออยากเก็บไว้เป็นความลับ

เพราะมีปลาขนาดประมาณกิโลสองตัว เฟทกลัวสองคนกินไม่หมด

แต่จากที่กินข้าวกันก่อนหน้านี้ดูเหมือนเธอไม้ต้องกังวลเพราะมีอุมิช่วยกิน

แต่ก่อนอื่นเฟทต้องทำความสะอาดปลา

เฟทวางปลาไว้กับพื้นแล้วหันไปบอกเพื่อน “ซิ่นเนี่ยนผ่าท้องปลาที”

มันทำให้อุมิเปิดตากว้าง

แต่เธอไม่พูดอะไรและมองเฟทห่างๆ

ดาบชักออกมาจากฝักและปลายดาบกรีดท้องปลาขาดออกง่ายๆเหมือนกรีดเนย

ปลาทั้งสองตัวถูกผ่าท้องอย่างง่ายดาย

จากนั้นเฟทเอานิ้วล้วงไส้ปลาออก

อุมิคิดในใจ ตรงนี้อาจไม่ได้มีแค่สองคนแล้ว ตรงนี้มี ‘ซิ่นเนี่ยน’ ที่เป็นดาบลอยได้

แม้เธอสงสัยว่าทำไมมองไม่เห็น เธอกัดฟันเก็บความอยากรู้ไว้กับตัวให้ไม่เสียเพื่อนใหม่

เฟทเอาปลาเสียบไม้ ปักไว้ข้างกองไฟ

จากนั้นก็เหลือแค่รอปลาสุก

อุมิถือโอกาสทำตามหัวใจและไปนั่งไหล่ชนกับเฟท

“มันจะอึดอัดมั้ย?” เฟทถามเพราะเป็นห่วง

“ถ้าเป็นเฟท มันไม่เป็นไร” อุมิพูดแล้วหน้าแดงมองไปทางอื่น เพราะถ้าเธอมองเฟทเธออาจจะดิ้นเพราะความอาย

เมื่อเฟทที่ใจเต้นผิดปรกติได้ยินอะไรแบบนั้นเธอก็เขินหน้าแดงแล้วพยายามไม่มองอุมิให้ไม่คิดเกินเลย

ความเงียบเริ่มครอบงำ ปลาเริ่มสุก สองคนเริ่มหายเขิน

และสองคนอยากรู้จักกันมากกว่านี้ อยากรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับกันและกัน

อุมิเริ่มถามก่อน “ตอนนี้เธอเรียนอยู่มั้ย?”

“เปล่า ฉันเรียนตั้งแต่อายุ 11 ตอนเริ่มเป็นลูกเลี้ยงพ่อ จบหลักสูตรการเป็นหมอใจกับครูมาเมื่อปลายปีที่แล้ว ตอนนี้ฉันเริ่มทำงานในแผนกตัวเองที่พ่อตั้งให้ใหม่” เฟทพูดแล้วหยิบปลาให้อุมิ

เมื่ออุมิจับไม้ ดาบลอยได้เอาปลายดาบเฉือนหนังที่ติดเกล็ดปลาออกให้ทั้งสองด้านของปลาทั้งสองคน

อุมิเริ่มสนใจมายากลน้อยลงเพราะชินกับความแปลกแล้ว

แถมเธอยังสนใจเฟทมากกว่า “ทำงานแล้วเหรอ? เป็นผู้ใหญ่ดีจัง ​ฉันกำลังจะเข้าเรียนหมอปีนี้ แต่พ่อฉันอยากให้ฉันเรียนต่างประเทศ” อุมิพูดพร้อมหน้าเศร้า

“ถ้าเธอได้เรียนที่นี่ก็ดีสิ ถ้าได้เรียนกับพ่อมหัศศรีและพ่อคิเซกินะ เธอได้เป็นหมอระดับต้นๆของทวีปแน่” เฟทยิ้มและอวดพ่อเลี้ยงของตัวเอง

“นั่นสินะ แถม… ได้อยู่ใกล้เธอด้วย” อุมิพูดอย่างเขินอาย

เฟทสำลักปลา ไอแล้วปลาที่เคี้ยวไว้ชิ้นเล็กๆออกจมูกออกมา เธอรีบหันไปทางอื่นปัดออกเพราะมันน่าเกลียดจัด

เฟทงงว่าทำไมอุมิรุกเธอหนักเหมือนผู้หญิงที่ให้ท่าผู้ชาย

เฟทไม่ได้ไร้เดียงสาและมีหลายครั้งที่เธอเป็นผู้หญิงและให้ท่าซิ่นเนี่ยน

แต่เพราะซิ่นเนี่ยนที่เด็กกว่าเธอเป็นลูกผู้ชายมากสองคนเลยไม่เคยมีอะไรกันเกินเลยมากกว่าจูบครั้งนั้นที่เธอยิงปืนครั้งแรก

“เอิ่ม ว่าแต่ เธอมีแฟนรึยัง?” เฟทเริ่มถามถึงความไวไฟของอุมิบ้าง

“อย่าว่าแต่แฟนเลย พ่อไม่ให้ฉันเข้าใกล้ผู้ชาย ไม่เคยนัดเจ้าชายที่ไหนมาดูตัว และปกป้องฉันมาตลอด ไม่เคยใช้ฉันเป็นเครื่องมือผูกสัมพันธ์กับประเทศอื่นเลย ทั้งๆที่มาร์แลนด์และกัลเลียเสนอมาตลอด พ่อไม่เคยให้ข้อเสนอผ่าน” อุมิคอตกและพูดถึงเรื่องการหาคู่ของเธอ

“อย่างนั้นเหรอ?” เฟทเริ่มคิดว่าเธอเป็นไข่ในหินที่อ่อนต่อโลกมากเกินไปแล้ว

“แล้วเธอล่ะ มีแฟนมั้ย?” อุมิชิงถามถึงทางเฟทบ้าง

เฟทเงียบไปซักพักแล้วมองดาบลอยได้

เฟทแค่ไม่รู้ว่าซิ่นเนี่ยนอยากประกาศตัวตนแค่ไหน

เธอไม่รู้ว่าเขาอยากอยู่เป็นวิญญาณที่ไม่มีใครรู้จัก หรืออยากเป็นเพื่อนสนิทที่แค่ไม่มีใครเห็นของเฟท

เฟทพยักหน้าให้ดาบ

อุมิที่เห็นยิ่งเอียงหัว

“มี เขาชื่อซิ่นเนี่ยน” เฟทชี้ไปที่ดาบ

“มายากลของเธอ? ที่เธอบอกว่าเพื่อนที่ไม่มีใครเห็นน่ะเหรอ?” อุมิเริ่มเข้าใจอะไรๆได้ซักนิดหนึ่งบ้างแล้ว

“ใช่ นั่นแหละ ฉันมันคนประหลาด” เฟทคอตกและมองปลาในมือเศร้าๆ

อุมิจับไหล่เฟทและเฟทมองเข้าไปในตาเธอ

ตาสีฟ้าแห่งท้องทะเลและผมสีเทอร์ควอยส์ หน้าสวยสมเป็นเจ้าหญิง หุ่นยาวสูงมีกล้ามนิดให้พอเห็นเหมือนนางแบบ

ใจทั้งสองคนเต้นแรง

อุมิพูดด้วยหน้าที่มุ่งมั่น “ฉันเชื่อเธอ เฟท เธอไม่ประหลาดในสายตาฉัน”

เฟทมองนิ่งๆ จากนั้นยิ้ม

อุมิคิดในใจว่าเหมือนมีนางฟ้ายิ้มให้

อุมิปล่อยมือ

แต่ใจเธอยังไม่ปล่อยไป

“แล้ว ไปถึงไหนกันแล้ว?” อุมิพูดแล้วดาบหล่นลงพื้นดังแก้ง

จากนั้นมันลอยกลับมาที่เดิมนิ่งๆ

เฟทไม่ได้คิดเก็บเป็นความลับแม้ซิ่นเนี่ยนตกใจขนาดนั้น

“เราจูบกัน ครั้งแรกของทั้งสองคน” เฟทบอกเพื่อนใหม่ของเธอแบบไม่มีปิดบัง

“ว้าย จะ, จะ, จะ, จูบ ว้ายไวไฟมากเลยอ่ะ แล้ว, แล้วมันเป็นยังไงบ้างคะ?” อุมิพูดแบบเขินอายแต่อยากรู้อยากเห็นสุดๆ

“เพราะเราไม่เป็นงานกันทั้งคู่ถ้าเทียบกับคนอย่างพ่อฉันที่ฉันเคยเห็นมันคงจะเป็นจูบ 1 เต็ม 10 คะแนนแหละ แต่เพราะจูบยังไงก็เป็นจูบ ที่เราสองคนมองกันหลังจากนั้นเปลี่ยนไปเยอะ เหมือนเป็นผู้ใหญ่ขึ้น แต่เราจะไม่ไปต่อเพราะเราทั้งสองคนเชื่อพอแม่ และเรื่องของชายหญิงต่อจากนั้นมันต้อง 18 ขึ้นไปอย่างเดียว” เฟทพูดถึงสายตาของเธอและซิ่นเนี่ยนที่มองกันหลังจากนั้น

“ช่างร้อนแรง…” อุมิจับหน้าแดงทั้งหน้าทั้งหู

เฟทยิ้มและกินปลาหมดพร้อมอุมิจากนั้นมีไม้ลอยได้จิ้มพื้นทำหลุมอยู่ใกล้ๆต้นไม้ที่อยู่ใกล้ๆ

เฟทเอาก้างปลาทั้งสองคนทิ้งลงไปในรูและกิ่งไม้เขี่ยดินกลบรู

“ฉันอยากลองจูบมั่งจัง… มันคงมหัศจรรย์แน่เลย” อุมิจับแก้มแกล้งพูด แต่ตามองเข้าไปในตาเฟท

เพราะใจเต้น เพราะอิ่ม เพราะเพิ่งเล่นน้ำตัวเปียก เพราะนั่งใกล้กัน เพราะคุยกันเรื่องเพศ

เฟทนึกอะไรไม่รู้และพูดออกไปแบบไม่คิดเพราะผู้หญิงทั้งคู่ “อยากลองมั้ย?”

จากนั้นเฟทรู้ตัวและปิดปาก

อุมิก้มหน้าเงียบ

เธอเหลือบตามองบนหาเฟท

เธอค่อยๆพูดคำที่อ่อนโยนเหมือนลมพัด “อยาก”

เฟทได้ยินเต็มหู มือยังปิดปาก

เฟทอยากหาทางออกเพราะเด็กทั้งคู่

มันเร็วเกินไป แถมเธอกับอุมิเพศเดียวกันอีก “เราสองคนเป็นผู้หญิงนะ”

อุมิเดินเข้ามาจับมือเฟท

ใจเฟทยิ่งเต้นแรงจนเธอได้ยินเสียงหัวใจตัวเองในหัว

และเสียงหัวใจของอุมิก็เข้ามาอย่างแผ่วเบาในหัวเธอด้วย

อุมิพูดออกมา “มันทำให้เราผิดน้อยลง”

มาดเธอเหนียมอาย แต่ในตาสีทะเลของเธอมีไฟลุกโชนและจะเอาให้ได้

เฟทกลืนน้ำลายและคิดว่า คงปฏิเสธไม่ได้แล้ว

แม่อายะเคยสอนเธอเรื่องเพศ ว่าเพศเดียวกันก็สร้างความรู้สึกดีให้กันได้ มันไม่ผิด และแม้เรามีแฟน ถ้าเราจริงจังกับคนอื่นพร้อมบอกแฟนก่อนเราก็ไม่คนอื่นได้ มันไม่ผิด

เฟทมองซิ่นเนี่ยน และซิ่นเนี่ยนเหมือนแค่ยักไหล่

ใจนึงเขาก็อยากเห็นเหมือนกันเลยไม่หวง

และเพราะเขาเป็นวิญญาณเขาไม่คิดเก็บเฟทไว้กับตัวเองคนเดียว

เฟทกลืนน้ำลายกับแฟนตัวเองที่อนุญาติและหันไปมองอุมิ

ตาเธอยังมีไฟลุกโชนพร้อมเป็นรูปหัวใจทั้งสองดวงแล้ว

เฟทจับคางอุมิยกไม่ให้ก้มหน้า สองคนสูงเท่ากันเลยไม่มีปัญหาเรื่องความสูง

ปากอุมิกำลังทำมุมพร้อมจูบ

เฟทเอาปากตัวเองเข้าไปหาปากนั้นช้าๆ

จากนั้นปากของทั้งสองคนเริ่มประกบกัน

เฟทเรียนรู้มาจากพี่อายะบ้างหลังจูบแรกและสิ่งที่ต้องทำคืออ้าและหุบปากพร้อมวางตำแหน่งลิ้นให้ดี

เมื่ออุมิรู้สึกว่าเฟทอ้าปากปิดปาก เธอก็ทำบ้าง

แต่เพราะเธอเรียนรู้เรื่องพวกนี้มาจากคำนินทาแม่บ้านอย่างเดียวเธอเลยทำแบบที่ผู้ใหญ่แอบคุยกัน

สอดลิ้น อุมิจิ้มลิ้นตัวเองไปในปากเฟท

หัวใจทั้งคู่เต้นเร็วแบบที่ทั้งคู่ไม่เชื่อว่าร่างกายตัวเองทำได้ขนาดนั้น

และมันรู้สึกเหมือนมีประกายไฟฟ้าออกมาจากหัวใจทั้งสองคน

เฟทจิ้มลิ้นไปพันกับลิ้นของอุมิ

ไฟสวาทไร้เดียงสาของทั้งคู่เปลี่ยนสี

จากสีชมพูขาวบริสุทธิ์เป็นสีแดงดำเร่าร้อนราคะ

เฟทจูบอุมิพันลิ้นกับเธอ ปากเหมือนจะกินปากคู่จูบของเธอ

อุมิก็จูบแบบไม่ไว้หน้าไม่เหนียมอายเหมือนกัน เธอดูดน้ำลายเฟทเข้าปากและกลืนมันเข้าไป

ทั้งคู่จูบกันอยู่นาน แต่ไม่มีใครสนว่ากี่นาที

เฟทถอนหน้า ดันไหล่อุมิลงพื้นส่งสัญญาณให้เธอนั่ง

อุมินั่งลงกับพื้น

เฟทคร่อมทั้งสองขาไว้แล้วจูบต่อ

เมื่อเริ่มมั่วเมาน้ำลาย มือเฟทอยู่ไม่สุข

มันเข้าไปหาหน้าอกของอุมิ

แต่เธอไม่ได้ล้วงเข้าชุดว่ายน้ำ เธอจับข้างบนเสื้อ

อุมิเห็นเฟทเป็นครูและจับของเฟทบ้าง

เฟทขยำ อุมิขยำ จากนั้นเฟทเริ่มเมาราคะ

เธอผลักไหล่อุมิให้นอน

เธอยกขาอุมิขึ้นข้างหนึ่ง และเธอพุ่งเข้าไปคร่อม

แต่

ตู้ม

กลุ่มควันขึ้นมาโขมง

ตัวเฟทลอยออกมาจากหว่างขาอุมิได้เอง “ท่านเทพกระต่าย!!!”

เมื่อเฟทถึงพื้นพร้อมโดนด่าไปหลายชุดเฟทคุกเข่าและคำนับลงพื้น

อุมิถูกอุ้มมานั่งบ้างโดยไม่รู้ว่าใครยกและงงจัด “เกิดอะไรขึ้น? เทพกระต่ายคือใคร?”

เป็นครั้งแรกที่เฟทโดนเทพด่า พอความเสียใจปนไฟราคะมั่วตาลปัตรเฟทเผลออธิบายไป “พ่อฉันบอกว่าโลกวิญญาณบางคนจะมีวิญญาณที่เฝ้าดูเราอยู่ วิญญาณเหล่านั้นคือ ‘เทพ’ และส่วนให้เทพจะมีพลังและสัญชาตญาณที่สูงส่ง เกงกาจไร้เทียมทาน เทพกระต่ายเป็นเทพของพี่หวานที่คอยเวียนดูเหล่าแม่ๆของพ่อวารี ส่วนเทพที่ฉันเพิ่งเจอตั้งแต่เจอเธอคือ ‘เทพฉลาม’ ที่อุ้มเธอเมื่อกี้ เทพฉลามเชียร์ให้ฉันรุกตลอด ฉันขอโทษด้วยจริงๆ อุมิ ฮือ”

“ไม่ใช่นะ เธอไม่ผิด ฉันเองอยากให้มันเกิดขึ้นด้วยเพราะฉะนั้นฉันก็มีส่วนผิด แถมทั้งหมดยังมีชุดว่ายน้ำกันอยู่ด้วย เรายังไม่ผิดมาก มั้ง? แต่ท่านเทพก็อวยหนูเกินไปด้วย ท่านต้องห้ามสิ!” อุมิพูดหมดเปลือกว่าเธอเชียร์ให้เกิดขึ้นสุดใจเหมือนเทพของเธอ

เมื่อเทพของอุมิที่อุมิมองไม่เห็นโดนตำหนิ มันทำให้ท่านชะงักการเถียงปนด่าทอกับเทพกระต่าย

“หนูไม่ได้อะไรนะท่าน แต่ท่านก็ควบคุมหนูเกินไปด้วยที่ยกออก” คราวนี้เฟทตำหนิเทพกระต่ายบ้าง

เทพกระต่ายหัวหมุนและปวดหัวเพราะตัวผู้ของกระต่ายโปรดของเขาทำผู้หญิงท้องเป็นสิบ

มันทำให้เขาวิ่งว่อนคอยดูแลคนหลายคนพร้อมกัน

แต่ครั้งนี้ที่เฟทพูดก็ถูกเพราะเฟทเป็นวัยรุ่นที่ต้องมีลองผิดลองถูก ถ้าเฟททำเสร็จกิจกรรม เฟทจะโตขึ้นอีกระดับ

มันเป็นเขาที่มาทำให้ขบวนการนั้นชะงัก และเขาเริ่มรู้สึกผิดและหยุดด่าทอเทพฉลาม

เทพฉลามเริ่มให้เหตุผล เฟทรีบพูดให้อุมิฟัง “เทพฉลามบอกว่าท้องทะเลมันโหดร้าย และต้องรีบให้เจ้าหญิงแห่งท้องทะเลมีผู้สืบทอดก่อนทะเลจะเอาเธอคืนไป”

เทพกระต่ายเกาหัว

เฟทแปลเทพกระต่ายบ้าง “ส่วนเทพกระต่ายบอกว่ารีบมีลูกมันก็ดี แต่เขาทำเพราะจะไม่ให้ฉันผิดใจกับพ่อ ก็จริง พ่อคงไม่ไว้หน้าฉันแน่ถ้าฉันทำเกินกว่านี้…”

“ถ้าอย่างนั้นมันก็กำลังพอดีสินะ เพราะมีชุดว่ายน้ำป้องกันอยู่” อุมิเริ่มพูดข้อดี

เฟทหัวเราะแห้งๆเพราะไม่รู้ชะตาตัวเองหลังจากนี้แล้ว “นั่นสินะ แหะแหะ แต่เราต้องสารภาพกับพ่อเราทั้งคู่”

“ทำไมอ้ะ! ถ้าเราไม่พูดก็ไม่มีใครรู้นะเฟท!” อุมิอยากเก็บไว้เป็นความลับ

มีแค่สองคนที่รู้ว่ามันสัมผัสกันรึยัง

แม้แต่เทพก็ดูไม่ทัน

“สิ่งที่มองไม่เห็นรู้ ถ้าผิดใจกับพวกเขา เราจะรู้สึกผิดไปตลอด เราทำผิด เราต้องรับความเห็นผู้ใหญ่มาเพื่อแก้ไข” เฟทอธิบาย

อุมิร้องไห้น้ำตานองอย่างรวดเร็ว “ไม่นะเฟท… เธอเป็นเพื่อนคนแรกของฉัน ตั้งแต่เกิดมาฉันไม่เคยเจอใครที่ใกล้ชิดแบบเธอ ถ้าฉันไม่ได้เจอเธออีกฉันขาดใจตายแน่ ไม่เอาน้า ไม่เอา!” อุมิร้องไห้และวิ่งมากอดเฟทซุกอยู่ในอกเธอ

เฟทลูบหัวเพื่อนที่เกินเลยแล้วพูดเบาๆ “ฉันจะเอาเรื่องเธอไปบอกพ่อ ถ้าฉันบอกไปว่า ฉันรักเธอ พ่อจะช่วย อุมิ”

อุมิรีบถอยออกมาจากอก มองหน้าเฟท “รักเหรอ?”

เฟทเขินหน้าแดงหูแดงแล้วมองไปทางอื่น “อืม รัก”

อุมิจับมือเฟท เฟทหันไปมองตาที่กลับมามีไฟอีกครั้ง “ฉันรักเธอ เฟท”

เฟทไม่หลบตาแล้วพูด “ฉันรักเธอ อุมิ”

แม้ทั้งสองคนจะเจอกันวันเดียว

ทั้งสองคนรับรู้ได้ด้วยใจว่านี่คือความรัก

มันเกิดขึ้นในสวนดอกไม้ของราชินีวล็อดซีเมีย

สิ่งที่คุ้มครองสวนนี้อารมณ์ดีขึ้นที่ได้เห็นรักของดอกไม้ที่บานก่อนเวลา มันผิด แต่มันตื่นเต้นกับหัวใจดี

ดอกไม้ในสวนเริ่มสีจัดขึ้น

สองเทพกอดไหล่กันไปกินเหล้าขาวเซ่นไหว้ในห้องของเฟทที่วางไว้สามขวด

ส่วนชะตาชีวิตของคู่รักใหม่ คงต้องรอเหล่าพ่อทั้งสองคน

4 บาท

นี่คือตัวอย่างบางส่วนของตอน ท่านใดสนใจเชิญได้ที่

Plotteller (แนะนำ มีโหมดกลางคืน)

https://www.plotteller.com/book_reading_novel/01J6K59JBZFBKF5WR1DS8Y86Q2

Fictionlog (แนะนำ)

https://fictionlog.co/b/66cbd9b23f2e2f001ca925b5

Nekopost (ออกช้า แต่ดี)

https://www.nekopost.net/novel/13577

ธัญวลัย (ไม่มีภาพ มีปลดกุญแจ)

https://www.tunwalai.com/story/813865

ReadAWrite (ภาพเล็กกว่าที่อื่น)

https://www.readawrite.com/a/93ef57cb1e400eac4c65e8979613acfd

DekD (ไม่มีภาพ มีความเห็นท้ายตอน)

https://dekd.co/w/n/2536726

ebook 👇

https://www.mebmarket.com/ebook-309517-

4 บาท