บทที่ 3 ค้อน ปะทะ เมทัลสไลม์

เดิมทีเขาไม่ได้สนใจเรื่องดันเจี้ยนอะไรนั่นเลยแม้แต่น้อย

เขารู้ดีว่าพลเรือนบางส่วนได้ผันตัวมาเป็นนักสำรวจดันเจี้ยน (หรือที่เรียกกันทั่วไปว่า ‘ซีกเกอร์’) เพื่อทำเงินมหาศาล แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าภายในดันเจี้ยนนั้นอันตราย การที่จะจงใจเข้าไปในสถานที่แบบนั้นมีแต่พวกคนบ้าบิ่นเท่านั้นที่ทำกัน

มันยังคงเป็นอาชีพที่ถูกมองด้วยอคติอยู่มาก ยูมะเองก็เคยคิดเช่นนั้น และตอนนี้ก็ยังคงคิดไม่ต่างไปจากเดิม

ทว่า ตอนนี้เบื้องหน้าของเขากลับมีดันเจี้ยนขนาดเล็กปรากฏอยู่ และภายในนั้นก็มีมอนสเตอร์หายากอาศัยอยู่ หากกำจัดมันได้ก็อาจจะดรอปศิลาเวทมนตร์ออกมา

ถ้าเป็นมอนสเตอร์หายาก ก็อาจจะได้ศิลาเวทมนตร์หายากเช่นกัน

ศิลาเวทมนตร์บางชิ้นมีการซื้อขายกันในราคาหลายร้อยล้านเยน นี่อาจจะเป็นโอกาสที่วนมาถึงตัวเขาก็ได้?

ตัวเขาเองก็ไม่ได้หัวดีอะไรเป็นพิเศษ แถมยังไม่มีพรสวรรค์โดดเด่นอะไรอีกต่างหาก ต่อให้เข้ามหาวิทยาลัยระดับ F แล้วหางานทำ อนาคตก็คงจะเดาได้ไม่ยาก

ถ้าหาเงินก้อนโตจากที่นี่ได้ บางทีอาจจะได้ใช้ชีวิตนั่งกินนอนกินไปตลอดชาติเลยก็ได้…

ความคิดทางโลกีย์เช่นนั้นแวบเข้ามาในหัว

ยูมะรีบร้อนกลับเข้าบ้าน รื้อค้นในตู้เสื้อผ้าเพื่อหาของที่พอจะใช้เป็นอาวุธได้ จากข้อมูลในอินเทอร์เน็ต สไลม์เป็นมอนสเตอร์ที่อ่อนแอ ดูแล้วไม่น่าจะต้องกังวลเรื่องบาดเจ็บ

ถ้าไม่อันตราย ก็ไม่มีเหตุผลที่จะต้องลังเล

จากส่วนลึกของตู้เก็บของ ค้อนที่ซื้อมาจากโฮมเซ็นเตอร์ก็ปรากฏออกมา เขานึกขึ้นได้ว่าเหมือนจะซื้อมาราคา 1280 เยน พลางสวมรองเท้าแตะตรงชานเรือน แล้วกลับไปยังหลุมในสวนอีกเป็นครั้งที่สาม

เขาใช้ไฟฉายส่องเข้าไปด้านใน พลางค่อยๆ หย่อนตัวลงไปในหลุมอย่างระมัดระวัง

เจ้ามาเมะโซตัวน้อยมองดูท่าทางนั้นด้วยใบหน้าฉงนสงสัย

“อูย แคบจริงๆ แฮะ”

ภายในหลุมมีพื้นที่พอให้ผู้ใหญ่หนึ่งคนเข้าไปได้อย่างยากลำบาก ไม่มีแม้แต่ที่ว่างพอจะง้างค้อน การขยับตัวทำได้ลำบาก

แต่นั่นก็หมายความว่าอีกฝ่ายก็อยู่ในสภาพเดียวกัน สไลม์เองก็ไม่น่าจะมีทางหนีเช่นกัน

การที่มีสิ่งแปลกปลอมเข้ามาในหลุม ทำให้สไลม์ถอยร่นไปจนสุดโพรงด้วยท่าทีระแวดระวัง ยูมะงอตัวอยู่ในท่าคล้ายเต่าพลางจ้องหน้ากับสไลม์

เขายกค้อนในมือขวาขึ้นเล็กน้อย แล้วฟาดลงไปบนหัวของสไลม์

เคร้ง! ค้อนถูกดีดกลับ

“ขะ แข็ง!”

สัมผัสที่ได้รับนั้นแข็งเกินกว่าที่คาดไว้มาก แม้รูปลักษณ์ภายนอกจะดูคล้ายโลหะ แต่เขาก็ยังไม่แน่ใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่ามันเป็นโลหะจริงๆ หรือไม่

ทว่า สัมผัสนี้มันเป็นโลหะอย่างไม่ต้องสงสัย แถมยังเป็นเหล็กกล้าที่มีความแข็งแรงสูงมากอีกด้วย

จะโค่นเจ้านี่ได้ยังไงกัน? ขณะที่กำลังคิดเช่นนั้น สไลม์ที่อยู่เบื้องหน้าก็เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วไปรอบๆ เนื่องจากพื้นที่คับแคบจึงไม่มีทางหนี แต่มันก็หลบค้อนที่เขาฟาดลงไปได้อย่างง่ายดาย

“บ้าเอ๊ย! หน็อยแน่ะ ว่องไวชะมัด”

ยูมะเองก็ขยับตัวลำบากเพราะพื้นที่แคบเกินไป ขณะที่กำลังพยายามอย่างสุดกำลัง สไลม์ก็กระโจนเข้าใส่ยูมะ “อ๊ะ!” เขาร้องอุทานด้วยความตกใจ สไลม์พุ่งเข้าชนบริเวณหัวเข่า

“โอ๊ย!!”

ความเจ็บปวดแล่นปราดไปทั่ว ราวกับถูกลูกเหล็กฟาดเข้าอย่างจัง

“แกนะ แก…!”

เขาเงื้อค้อนฟาดลงไปอีกครั้ง แต่สไลม์ก็หลบได้อย่างคล่องแคล่วแล้วกระโจนเข้าใส่แขนของยูมะ เมื่อมันกระแทกเข้าที่แขนขวา ความเจ็บปวดก็รุนแรงจนเขาทำค้อนหลุดมือ

สไลม์ปลอดภัยงั้นเหรอ? ไม่มีการบาดเจ็บงั้นเหรอ? ล้อกันเล่นหรือไง!

ยูมะตะเกียกตะกายคลานออกมาจากหลุมอย่างสุดชีวิต กุมแขนขวาพลางนอนแผ่ลงกับพื้น แฮ่กๆ เขาสูดหายใจหอบถี่ แหงนมองท้องฟ้า เจ้ามาเมะโซ สุนัขที่เลี้ยงไว้ก็เดินเข้ามาใกล้ด้วยท่าทางเป็นห่วง

มันเลียแก้มของยูมะแผล็บๆ แล้วส่งเสียงครางหงิงๆ

“แฮ่ก แฮ่ก… ไม่ได้นะมาเมะโซ… ในนี้มีมอนสเตอร์ร้ายกาจอยู่… อันตราย อย่าเข้ามาใกล้”

ยูมะพยุงตัวลุกขึ้นอย่างโซซัดโซเซแล้วเดินกลับเข้าบ้าน เขาหยิบถุงน้ำแข็งที่อยู่ในช่องแช่แข็งออกมาประคบบริเวณแขนและหัวเข่าที่เริ่มมีรอยฟกช้ำ

“โอ๊ยๆๆ… อะไรกันเนี่ย โดนเล่นงานซะอ่วมเลย”

เขานั่งลงบนโซฟา ถอนหายใจเฮือกใหญ่ วางถุงน้ำแข็งไว้บนตักแล้วหยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมา

เขาค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับมอนสเตอร์ในดันเจี้ยนอีกครั้ง ข้อมูลเกี่ยวกับสไลม์ที่ปรากฏขึ้นมานั้นล้วนคล้ายคลึงกันไปหมด

สไลม์เป็นมอนสเตอร์ที่อ่อนแอมาก แม้แต่เด็กก็สามารถกำจัดได้ การเคลื่อนไหวเชื่องช้า ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เร็วกว่ามนุษย์ มีแต่ข้อมูลที่ปฏิเสธความอันตรายของมันทั้งสิ้น

“มีแต่เรื่องโกหกทั้งเพเลยนี่หว่า! มันต่างจากเมทัลสไลม์ลิบลับเลย”

จากข้อมูลในอินเทอร์เน็ต หากเป็นมอนสเตอร์อ่อนแอที่อยู่ในชั้นตื้นๆ ของดันเจี้ยน ก็สามารถกำจัดได้ด้วยการโจมตีทางกายภาพ แต่สำหรับมอนสเตอร์แข็งแกร่งที่อยู่ในชั้นลึกๆ การโจมตีทางกายภาพจะใช้ไม่ได้ผล ทำให้การกำจัดเป็นเรื่องยากลำบาก

ดูท่าเมทัลสไลม์ก็คงจะไม่สามารถกำจัดได้ด้วยการทุบตีเช่นกัน

“หรือว่าเจ้านั่นก็เป็นมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่ง? ทั้งที่มันอยู่ในชั้นที่ตื้นสุดๆ แท้ๆ”

ตามบทความระบุว่า แม้จะเป็นมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่ง แต่การโจมตีทางอ้อมอย่างเวทมนตร์ก็น่าจะใช้ได้ผล

เวทมนตร์เป็นพลังพิเศษที่สามารถใช้ได้เฉพาะภายในดันเจี้ยนเท่านั้น โดยเวทมนตร์ประเภทไฟ น้ำ และสายฟ้ามักถูกนำมาใช้บ่อยครั้ง

“การโจมตีทางอ้อม… โลหะ… ถ้าอย่างนั้น――”

ยูมะเหลือบมองไปยังพุ่มไม้ในสวน

“ถ้าเผามันซะ จะกำจัดได้ไหมนะ…”

Translator : Eidolon

www.nekopost.net/editor/78229

https://novel.dek-d.com/EidolonPlus/profile/writer/

https://eidolon.readawrite.com

https://www.facebook.com/gazcha