เมื่อไม่อาจทานทนได้อีกต่อไป ชีคหนุ่มก็ดึงร่างบางขึ้น พร้อมกับดันสะโพกผายเข้าหา ก่อนเอนกายเบียดร่างบดริมฝีปากนุ่มด้วยเรียวปากร้อน สอดลิ้นสากเข้าไปในโพรงปากหวานอีกครั้ง ดูดดื่มความหวานล้ำที่ไม่ว่าจะลองลิ้มชิมรสอีกสักกี่ครั้งก็ไม่มีวันเบื่อ

ร่างของพีรกานต์แนบไปกับหลังม้า ในเวลานี้เธอไม่กลัวอีกต่อไป เพราะรู้ดีว่าจาฟาร์จะไม่มีวันปล่อยให้เธอร่วงลงสู่พื้นเด็ดขาด สองมือใหญ่ช้อนสะโพกงอนงามขึ้นสูงจนลอยเด่น กุหลาบสาวเกลี้ยงเกลาถูกโลมเลียด้วยสายตาคมกริบ ก่อนริมฝีปากร้อนผ่าวจะแตะลงที่กลีบกุหลาบแสนสวย

“จาฟาร์” ร่างบางกระตุกขึ้นทันที ปลายลิ้นสากแตะถูกนวลเนื้อนุ่ม “จาฟาร์” เสียงครวญครางไม่เป็นศัพท์ดังลอดออกมาจากกลีบปากนุ่มไม่ขาดสาย

เกสรดอกไม้ถูกภมรหนุ่มชอนไชหาความหวาน ปลายลิ้นหนาตวัดดูดดื่มติ่งเนื้อสีชมพูสด สายธารแห่งความหวานหลั่งรินออกมา ภมรหนุ่มไม่รอช้าดื่มด่ำอย่างย่ามใจ

พีรกานต์เกร็งตัวจับต้นแขนกำยำไว้แน่น ความเสียวซ่านทำให้เธอสะบัดส่ายน้อยๆ ไฟพิศวาสที่ลามเลียแผดเผาร่าง ทำให้ทุรนทุราย อยากบิดกายด้วยความเร่าร้อนแต่สถานที่ไม่เอื้ออำนวย ทำได้แต่เพียงส่ายน้อยๆ อย่างห้ามไม่ได้ ริมฝีปากอิ่มห่อเล็กสูดปากน้อยๆ อย่างรัญจวน เรือนร่างงามแดงก่ำไปทั้งร่างจากความร้อนของแสงแดด และความร้อนจากไฟพิศวาสที่แผดเผา

เมื่อดื่มกินจนพอใจแล้ว หญิงสาวก็ถูกฉุดขึ้นนั่ง จาฟาร์จัดท่วงท่าดันร่างน้อยเข้าชิด ท่อนขาเรียวสวยวางพาดไปบนต้นขากำยำ กักเก็บร่างหนาเอาไว้ ชีคหนุ่มยกสะโพกผายขึ้นจดจ่อความเป็นชายที่ผงาดล้ำเข้าไปในความอบอุ่น มือหนากดสะโพกผายลงดูดกลืนความกำยำเข้าจนสุดทางรัก เสียงครวญครางกระเส่าพร่าดังขึ้นพร้อมกัน เมื่อเรือนกายสอดประสาน กันแน่นสนิท พีรกานต์คล้องลำแขนเข้ากับต้นคอหนาเพื่อพยุงร่าง ก่อนขยับสะโพกไปตามมือใหญ่ที่บีบกระชับนำทาง

พีรกานต์อดแปลกใจไม่ได้ที่ม้าตัวใหญ่ยังคงยืนนิ่งอยู่กับที่ เต็มใจให้เจ้าของร่วมรักกับเธอบนหลังของมัน หากเป็นม้าตัวอื่น พีรกานต์คิดว่ามันคงไม่ยืนนิ่งอยู่แบบนี้ตามสัญชาตญาณของความเป็นม้า แต่เธอไม่มีเวลาสงสัยนานนัก เพราะความเสียวซ่านฉุดรั้งความคิดอื่นๆ และเหวี่ยงออกไปจากสมองน้อย