“ท่านชีค” ไฮซานเรียกไว้ ก่อนที่ร่างสูงสง่าในชุดเฉกเช่นเดียวกับองครักษ์ ต่างกันที่แถบสีทองที่มีบนแขนเสื้อ และผ้าโพกศีรษะ
“ไฮซาน”
“ท่านจะออกไปตามหาฮันนี่ตั้งแต่ฟ้ายังไม่สว่างเลยรึขอรับ”
“ก็ใช่น่ะสิ เจ้าจะให้ข้าทำเฉย ทิ้งนางให้อยู่กับจอมโจรใจโหดแบบั้นได้อย่างไรกัน”
“ถ้างั้นข้าจะไปกับท่าน” ไฮซานบอก แต่ก่อนที่ทั้งคู่จะเดินออกไป ฟารีดาก็เดินมาดักหน้าคนทั้งคู่เอาไว้
“ท่านชีค ขอให้ข้าไปช่วยท่านอีกคนด้วยเถิด” ฟารีดาบอก ดวงตาของเธอเศร้าหมองอย่างเห็นได้ชัด ดวงหน้าที่เคยอิ่มเอิบ บัดนี้กลับดูซีดเซียว
“ฟารีดา เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับผู้หญิงอย่างเจ้า ข้าพาเจ้าไปด้วยไม่ได้หรอก” จาฟาร์ปฏิเสธ เพราะไม่ได้เอะใจ หากแต่ไฮซานที่สังเกตฟารีดามาได้สักพักหนึ่งแล้ว กำลังจ้องมองเธอด้วยความสงสัย
“เรื่องนี้เกี่ยวกับข้าโดยตรงเจ้าค่ะ ข้าเป็นปริศนาอักษรตัวฟาที่จอมโจรซียาสทำไว้บนร่างนางโสเภณีที่กลายเป็นศพ เมื่อหลายวันก่อนเจ้าค่ะ” ฟารีดาเฉลยปริศนาที่ทุกคนต่างสงสัยมาหลายเพลา
“อะไรนะ นี่เจ้า…อักษรตัวฟา ก็คือฟารีดางั้นเหรอ”
“เจ้าค่ะ” ฟารีดาพยักหน้าหงึกหงัก น้ำตาไหลลงมาอาบแก้มนวล ก่อนที่ร่างบางจะคุกเข่าลงกับพื้น “เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด เป็นเพราะข้าเจ้าค่ะ ถ้าข้าไม่หนีท่านพี่ซียาสมาอยู่ที่นี่ ท่านพี่ซียาสคงไม่ตามมา และก่อเรื่องเลวร้ายแบบนี้”
“ฟารีดา…เจ้าเป็นเมียรักของจอมโจรซียาสงั้นสินะ”
“ใช่แล้วเจ้าค่ะ ข้าขอตามท่านไปช่วยฮันนี่ด้วยคนนะเจ้าคะ ข้าเป็นคนเดียวที่ช่วยฮันนี่ได้” ฟารีดาบอก
“แต่เรายังไม่รู้เลยว่าตอนนี้ จอมโจรซียาสพาฮันนี่ไปอยู่ที่ไหน”
“เจ้าไซปรัสไง!” ไฮซานนึกได้ “ท่านยังมีเจ้าไซปรัสอีกตัวหนึ่ง” ไฮซานพูดถึงอินทรีทะเลทรายที่หายาก ซึ่งชีคจาฟาร์สามารถเรียกมันมาได้
“จริงสิ แต่…เจ้าไซปรัสมันจะช่วยข้าได้เหรอ มันก็เป็นแค่นกอินทรีตัวหนึ่งเท่านั้นเองนะ”
“ต้องลองดูแล้วล่ะขอรับ แต่ข้าว่าเจ้าไซปรัสต้องช่วยท่านได้แน่ มันฉลาดจะตาย มันต้องตามหาฮันนี่ให้ท่านได้แน่”
จาฟาร์ไม่รอให้ไฮซานเตือนเป็นครั้งที่สอง ร่างสูงเดินดุ่มๆ ออกไปด้านนอก และเป่าปากเรียกอยู่ 3 ครั้ง แล้วอินทรีทะเลทรายตัวโตก็บินมาเกาะต้นแขนที่ยื่นออกรับ
“ไซปรัส เจ้าต้องช่วยข้า” จาฟาร์หยิบผ้าคลุมผมที่พีรกานต์ใช้สวมตอนเต้นระบำเมื่อวานนี้ ยื่นให้ไซปรัส เจ้าอินทรีแสนรู้จนน่าแปลกใจ ใช้ปากอันแหลมคมของมันจิกเข้าที่ผ้าผืนนั้น “เจ้าต้องตามหาเจ้าของผ้าผืนนี้ให้ข้า” เจ้าไซปรัสจิกที่ผ้าอีกครั้ง ก็จะบินขึ้นเหนือฟ้าส่งเสียงร้องอยู่ชั่วครู่ มันบินวนไปมารอบๆ วังฮัสซาร์ ก่อนจะบินตรงออกไปกลางทะเลทรายอันกว้างใหญ่
จาฟาร์เดินไปหาม้าอาหรับสีขาวดำตัวโปรด และดีดตัวขึ้นไปอย่างรวดเร็ว
“ท่านชีค”
“ข้าจะรอให้ไซปรัสกลับมาส่งข่าวอยู่เฉยๆ ไม่ได้ ข้าไม่แน่ใจ แม้จะรู้ดีว่ามันฉลาดแค่ไหนก็ตาม แต่ถ้ามันทำได้ มันจะไปบอกข้ากลางทะเลทรายเอง”
“ถ้างั้นข้าไปด้วย”
“แล้วข้าล่ะ” ฟารีดาร้องถาม “ขอให้ข้าไปช่วยพวกท่านเถอะนะ ข้าขี่ม้าได้”
“ก็ได้ ถ้าเจ้าจะไป ก็รีบตามข้ามา” ชีคหนุ่มบอก และควบม้านำออกไปก่อน
ไฮซานรีบรุดไปที่ม้าของตน และจูงม้าอีกตัวมาให้ฟารีดา ทั้งสองสปริงตัวขึ้นขี่ม้าแทบจะพร้อมๆ กัน และไฮซานก็ควบขับม้าอาหรับออกตามชีคหนุ่มไป
ท่ามกลางทะเลทรายอันร้อนระบุ ร่างของพีรกานต์ถูกห่อด้วยผ้าผืนหนา หญิงสาวหลับใหลไม่ได้สติอยู่นาน จนความร้อนปลุกเธอขึ้นมา พีรกานต์ลืมตาขึ้นอย่างงงๆ เธอมองไม่เห็นอะไรทั้งนั้น เพราะถูกผ้าสีเข้มพันร่างจนเป็นมัมมี่ เมื่อสติสัมปชัญญะฟื้นคืนเต็มที่ พีรกานต์ก็ดิ้นรนไปมาอย่างบ้าคลั่ง แล้วจู่ๆ ร่างของเธอก็ลอยหวือ ก่อนจะกระแทกกับพื้นทราย
“โอ๊ย!” พีรกานต์ร้องอุทานอย่างเจ็บปวด เธอจุกไปทั่วร่าง ก่อนจะได้ยินเสียงเหมือนคนกระโดดลงบนพื้นทราย หญิงสาวเริ่มดิ้นอีกครั้ง หวังจะให้คนช่วยปล่อยเธอออกจากพันธนาการอันรัดรึงนี้
“ช่วยด้วย ช่วยฉันด้วยค่ะ” พีรกานต์ร้องขอความช่วยเหลือ แต่ไม่มีเสียงตอบรับ ทุกอย่างเงียบลงอีกครั้ง
“จาฟาร์ช่วยฉันด้วย” หญิงสาวร้องหาชีคหนุ่ม เพราะเชื่อว่าเสียงคนที่อยู่ใกล้ๆ นี้ ต้องไม่ใช่จาฟาร์แน่นอน
แล้วร่างของเธอก็หมุนเป็นลูกกลิ้ง เมื่อชายผ้าถูกดึงอย่างรวดเร็วและรุนแรง หญิงสาวกลิ้งไปตามผืนทรายหลายรอบจนหัวหมุนไปหมด เธอสะบัดผ้าออกให้พ้นร่าง และยันตัวขึ้นยืนอย่างซวนเซ ก่อนจะหันหน้ามามองชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างม้าสีน้ำตาลตัวใหญ่
“คุณเป็นใคร แล้วจับตัวฉันมาทำไม”
ผู้ชายเจ้าของเรือนร่างสูงใหญ่ไม่แพ้จาฟาร์ เดินเข้ามาหาเธอช้าๆ ดวงตาของเขาดุดันราวมีดโกน อีกทั้งยังใบหน้าที่เป็นเหลี่ยมคมสัน จมูกโด่งปลายจมูกงองุ้มลงเล็กน้อย ริมฝีปากสีเข้มนั้นหนาแต่ก็ยังได้รูป สรุปโดยรวมๆ แล้ว ผู้ชายตรง หน้านี้จัดเป็นชายหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งทีเดียว
พีรกานต์ถอยกรูด เมื่อร่างสูงมาหยุดยืนตรงหน้าห่างกันเพียงแค่เอื้อม ถึงเขาจะดูดีขนาดไหน แต่เธอก็หวาดกลัวจนไม่อยากเข้าใกล้ ยังไงเธอก็ไม่ลืมว่าเขาจับตัวเธอมา
“สวย”
MANGA DISCUSSION