เห็นได้ชัด​ว่า​นี่​เป็นการ​หลีกเลี่ยง​ ทำไม​กง​เสวี่ยฮ​วา​ถึงจะมอง​ไม่ออก​ แต่​เขา​ก็​ไม่คิด​จะทำลาย​มัน​พร้อมทั้ง​ยอมรับ​ไป​ตาม​ข้อเสนอ​

หลังจาก​พูดคุย​กัน​ได้​ไม่นาน​ ชิงหว่าน​ก็​ให้​คน​พา​ทั้ง​สามไป​ยัง​ที่พัก​ชั่วคราว​

เมื่อ​เข้า​มายัง​จวน​รับรอง​แล้ว​ กง​เสวี่ยฮ​วา​จึงอด​พูด​ไม่ได้​ “ทำไม​ข้า​รู้สึก​ว่า​ชิงหว่าน​ช่างแตกต่าง​ไป​จาก​เดิม​ ตอนนั้น​เกิด​อะไร​ขึ้น​ใน​สำนักพรต​เสวียน​หมิง​ของ​พวก​เจ้า”

มู่ชิงเหยียน​ไม่ทราบ​ถึงสถานการณ์​ใน​ตอนนั้น​จึงหันไป​มอง​เจียง​หลี​ด้วย​ความสงสัย​เช่นกัน​

เจียง​หลี​ยิ้ม​อ่อน​ “เกิดเรื่อง​ไม่ดีขึ้น​จริงๆ​ แต่​การ​หายตัว​ไป​ของ​ข้า​คงจะ​เป็นเรื่อง​ดี​สำหรับ​นาง​ หลังจากนั้น​นาง​ผ่าน​อะไร​มาบ้าง​ข้า​ก็​ไม่รู้​เหมือนกัน​”

“มิสู้เจ้าแอบ​ไป​พบ​นาง​เป็นการ​ส่วนตัว​ ด้วย​ความเป็นเพื่อน​ระหว่าง​พวก​เจ้าใน​ตอนนั้น​ นาง​คง​ไม่ปิดบัง​เจ้าหรอก​กระมัง​” กง​เสวี่ยฮ​วา​ลังเล​อยู่​ครู่หนึ่ง​ เขา​อยาก​ให้​เจียง​หลี​ไป​สืบ​ข่าว​จาก​ชิงหว่าน​

เจียง​หลี​ส่ายหน้า​ช้าๆ

ถ้ากง​เสวี่ยฮ​วา​เสนอ​ความเห็น​เช่นนี้​เมื่อ​ก่อนหน้า​ นาง​อาจจะ​พิจารณา​ดู​สัก​ตั้ง​สอง​ตั้ง​ แต่ทว่า​วันนี้​นาง​เจอ​ชิงหว่าน​อีกครั้ง​ นาง​กลับ​คิด​ว่า​วิธี​นี้​ไม่จำเป็น​อีกต่อไป​แล้ว​

“เช่นนั้น​จะทำ​เยี่ยง​ไร​” กง​เสวี่ยฮ​วา​ผาย​มือ​

ความจริง​ที่​ซุกซ่อน​เอาไว้​กำลัง​คืบคลาน​เข้ามา​ แต่​จะสืบ​ข่าว​เรื่อง​ห้า​คน​นั้น​ได้​อย่างไร​ กง​เสวี่ยฮ​วา​มิอยาก​อยู่​ท่ามกลาง​ความ​แปลกประหลาด​ใน​สำนักพรต​เสวียน​หมิง​นี้​นาน​เท่าไหร่​นัก​

เจียง​หลี​นิ่ง​คิด​ครู่หนึ่ง​ก่อน​จะเอ่ย​ตอบ​ทั้งสอง​คน​ “ข้า​จะแอบ​ออก​ไป​ข้างนอก​เงียบๆ​ เพื่อ​สืบ​ข่าว​ พวก​เจ้าทั้งสอง​รอ​อยู่​ที่นี่​”

“นี่​จะทำได้​อย่างไร​ เจ้าไป​คนเดียว​มัน​อันตราย​” กง​เสวี่ยฮ​วา​ส่ายหน้า​คัดค้าน​

แววตา​ของ​มู่ชิงเหยียน​เต็มไปด้วย​ความ​ไม่เห็นด้วย​เช่นกัน​

เจียง​หลี​กล่าว​ “ข้า​คุ้นเคย​กับ​ที่​แห่ง​นี้​มากกว่า​พวก​เจ้า รู้​ว่า​พวก​มัน​ขัง​คน​ไว้​ที่ไหน​ ตำหนัก​ของ​ประมุข​สำนัก​อยู่​แห่งใด​พวก​เจ้ารู้​หรือ​”

ทั้งสอง​ส่ายหน้า​ทันที​

“วางใจ​เถอะ​ ข้า​ไม่เพ่นพ่าน​หรอก​” เจียง​หลี​รับประกัน​ก่อน​จะออกจาก​จวน​ที่พัก​ไป​

เพลา​นี้​นาง​เป็นห่วง​พวก​เจียง​เฮ่ามาก​ เมื่อ​ทบทวน​อย่าง​ถี่ถ้วน​แล้ว​นาง​จึงตัดสินใจ​ไป​ยัง​สถานที่​กักกัน​นักโทษ​ของ​สำนักพรต​เสวียน​หมิง​ก่อน​

เจียง​หลี​หลบหลีก​ผู้คุ้มกัน​เข้ามา​ใน​คุก​ได้​อย่าง​ง่ายดาย​ด้วย​ความ​คุ้น​ทาง​ แต่​ยัง​ไม่ทัน​ได้​เข้าไป​ใกล้​ก็​ได้ยิน​เสียง​ดุด่า​ทุบตี​ดัง​ลอด​ออกมา​

“ไอ้​สารเลว​ ฆ่าข้า​สิ มาสิ มาเลย​!”

ลู่​เสวียน​!

เจียง​หลี​หรี่ตา​ ยืนยัน​ว่า​นี่​คือ​เสียง​ของ​ลู่​เสวียน​ แม้จะไม่ได้ยิน​มาหลาย​ปี​ แต่​น้ำเสียง​อัน​แสน​คุ้นเคย​เยี่ยง​นี้​ทำให้​นาง​รู้สึก​อุ่น​วาบ​ใน​ใจ

เป็น​พวกเขา​จริงๆ​ ด้วย​ เงาร่าง​ของ​เจียง​หลี​กะ​พริบไหว​หาย​เข้าไป​ใน​คุก​

นาง​คล่องแคล่ว​ว่องไว​สามารถ​ปลิดชีวิต​ทหารยาม​ข้างนอก​ได้​โดยที่​พวก​เข้า​ไม่ทัน​ตั้งตัว​ เมื่อ​ตรง​เข้า​มายัง​ข้างใน​ก็​เห็นภาพ​ของ​พวก​เจียง​เฮ่าทั้ง​สี่คน​โดน​จับ​มัด​และ​ถูก​ทุบตี​

สมควร​ตาย​!

ความโกรธ​พุ่ง​ออก​มาจาก​หัวใจ​ แววตา​ของ​เจียง​หลี​สั่น​ไหว​ แส้ยาว​วาบ​ออก​มาจาก​มือ​ของ​นาง​พร้อมทั้ง​เกี่ยว​กระหวัด​ลำคอ​ของ​พวก​สาวก​สำนักพรต​เสวียน​หมิง​เหล่านั้น​แล้ว​เหวี่ยง​ออก​อย่าง​แรง​

ไม่มีเวลา​ตั้งตัว​ คน​พวก​นั้น​ถูก​ฆ่าตาย​ทันที​ใน​ที่เกิดเหตุ​

การปรากฏ​ตัวอย่าง​กะทันหัน​ของ​หญิงสาว​ทำให้​ลู่​เสวียน​ที่​ร่างกาย​โชก​ไป​ด้วย​เลือด​ตกตะลึง​

เจียง​หลี​กลับคืน​สู่รูปร่างหน้าตา​ของ​ตน​ดั่ง​เดิม​แล้ว​เอ่ย​ขึ้นกับ​ทั้ง​สี่คน​ “ข้า​เอง​”

“เจียง​หลี​!”

“อา​หลี​!”

“ซ้อ​เล็ก​!”

“เจียง​หลี​!”

หนาน​อู๋เฮิ่น​ เจียง​เฮ่า ลู่​เสวียน​และ​เฟิงสิงอ​วิ๋น​ตะโกนเรียก​พร้อมกัน​ ความตื่นเต้น​ใน​สายตา​ของ​ทั้ง​สี่นั้น​เกิน​คำบรรยาย​

“อย่า​ส่งเสียง​ไป​ ให้​ข้า​ปล่อย​พวก​ท่าน​ลงมา​ก่อน​” เจียง​หลี​ไข​โซ่ออกจาก​ตัว​พวกเขา​พร้อมทั้ง​ใช้พลัง​ของ​นก​อมตะ​รักษา​บาดแผล​ให้​พวกเขา​แล้ว​เอ่ย​ถาม “พวก​ท่าน​ถูกจับ​มาได้​เยี่ยง​ไร​”

“เพราะ​สำนักพรต​เสวียน​หมิง​ที่​สมควร​ตาย​นี่​ แล้วก็​ไอ้​ประมุข​วิปริต​นั่น​!” ลู่​เสวียน​ด่า​ด้วย​ความโมโห​ก่อน​ถึงจะเอ่ย​ขึ้น​ “พวก​มัน​จับตัว​ชิ่งชิ่งไป​ พวก​ข้า​ตาม​ไป​แต่กลับ​ถูก​พวก​มัน​วาง​ยาสลบ​ ตอนที่​พวก​ข้า​ฟื้น​ขึ้น​มาก็​ถูกจับ​ขัง​ใน​นี้​แล้ว​”

“ชั่วช้า​สามานย์​ไร้ยางอาย​จริงๆ​!” เฟิงสิงอ​วิ๋น​ก่น​ด่า​เช่นกัน​

มิได้​พ่ายแพ้​จาก​การต่อสู้​แต่กลับ​ถูกวาง​ยาง​สลบ​ เรื่อง​เช่นนี้​ทำให้​พวกเขา​เจ็บใจ​ยิ่งนัก​

เจียง​หลี​ยัง​ไม่รามือ​ นาง​เอ่ย​ถามต่อ​ “แล้ว​เห​วิน​เห​ริน​ชิ่งชิ่งล่ะ​”

“หลังจากที่​พวก​ข้า​ถูกจับ​มาก็​ไม่เจอ​นาง​แล้ว​ แต่​หลัง​คุก​นี้​ดูเหมือน​จะมีเสียง​ร้องไห้​ของ​สตรี​ไม่น้อย​” เจียง​เฮ่ารีบ​บอก​

เจียง​หลี​ทำ​การรักษา​ให้​หนาน​อู๋เฮิ่น​และ​เฟิงสิงอ​วิ๋น​ก่อน​จะรักษา​ให้​เจียง​เฮ่าและ​ลู่​เสวียน​ตามลำดับ​

ในขณะที่​กำลัง​รักษา​เจียง​เฮ่าและ​ลู่​เสวียน​อยู่​นั้น​ นาง​หันไป​พูด​กับ​หนาน​อู๋เฮิ่น​และ​เฟิงสิงอ​วิ๋น​ “ท่าน​อาจารย์​หนาน​ ท่าน​อาจารย์​เฟิงเจ้าคะ​ รบกวน​พวก​ท่าน​ทั้งสอง​ไปดู​ข้างหลัง​ให้​หน่อย​ว่า​ชิ่งชิ่งอยู่​ที่นั่น​หรือไม่​”

อาการ​บาดเจ็บ​ของ​หนาน​อู๋เอิ่น​และ​เฟิงสิงอ​วิ๋น​ดีขึ้น​แล้ว​ ตอนนี้​พวกเขา​ต่าง​ฝึกฝน​อยู่​ใน​ระดับ​ของ​ห​ลิง​จงขั้น​เก้า​ เรื่อง​แค่นี้​แน่นอน​ว่า​ไม่ยาก​

หลังจากที่​ทั้งสอง​ไป​ด้านหลัง​ได้​ไม่นาน​ก็​กลับมา​ด้วย​สีหน้า​ย่ำแย่​

เจียง​หลี​รักษา​เจียง​เฮ่าและ​ลู่​เสวียน​เสร็จ​เรียบร้อย​พอดี​ เมื่อ​เห็น​ท่าทาง​ของ​ทั้งสอง​จึงเอ่ย​ถาม “ไม่อยู่​หรือ​”

ลู่​เสวียน​เผย​สีหน้า​ร้อนรน​แล้ว​รีบ​จี้ถาม “ท่าน​อาจารย์​หนาน​ ท่าน​อาจารย์​เฟิง ชิ่งชิ่งล่ะ​ขอรับ​”

“ข้า​ถามแม่นาง​ที่อยู่​ใน​นั้น​ นาง​บอ​กว่า​ผู้หญิง​ที่​คลับคล้ายคลับคลา​ชิ่งชิ่งพึ่ง​ถูก​พา​ตัว​ออก​ไป​เมื่อไม่นานนี้​ ทั้ง​ยัง​บอก​อี​กว่า​นาง​ต้อง​ไป​ปรนนิบัติ​ประมุข​สำนัก​” หนาน​อู๋เฮิ่น​เผย​สีหน้า​เย็นเยียบ​

“ท่าน​ว่า​อย่างไร​นะ​” เมื่อ​ได้ยิน​ประโยค​นั้น​ ลู่​เสวียน​ก็​กระโดด​ลุกขึ้น​มาพรวดพราด​

เจียง​หลี​หัน​ตัว​วิ่ง​ออก​ไป​ทันที​ “ข้า​จะไป​ตามหา​นาง​”

“อา​หลี​ ข้า​จะไป​กับ​เจ้าด้วย​” เจียง​เฮ่าตาม​นาง​ออก​ไป​

เจียง​หลี​เหลือบมอง​เขา​แวบ​หนึ่ง​ พี่ชาย​ของ​นาง​คน​นี้​มีร่างกาย​ไม่เหมือน​ใคร​ ใน​เมื่อ​ฝึก​มาถึงห​ลิง​จงระดับ​เก้า​แล้ว​ ทั้ง​ยังมี​ฐาน​การ​ฝึก​ที่สูง​กว่า​หนาน​อู๋เฮิ่น​และ​เฟิงสิงอ​วิ๋น​อีก​

ดังนั้น​นาง​จึงพยักหน้า​

“ข้า​ก็​จะไป​!” ลู่​เสวียน​ต้อง​การตาม​ไป​ด้วย​ แต่กลับ​ถูก​เจียง​หลี​ยกมือ​ห้าม​เอาไว้​ “ไป​กัน​ทำไม​เยอะแยะ​ รนหาที่​ตาย​หรือ​ไร​”

“ข้า​!” ลู่​เสวียน​มอง​เจียง​หลี​ด้วย​สีหน้า​กระวนกระวาย​

ความกังวล​และ​ร้อนใจ​ใน​แววตา​ของ​เขา​ทำให้​เจียง​หลี​ถึงกับ​ทอด​ถอนหายใจ​แล้ว​เอ่ย​ขึ้น​ด้วย​ความ​ใจอ่อน​ “หาก​เจ้าจะตาม​ไป​ เจ้าก็​ต้อง​ฟังคำสั่ง​ข้า​ทุกอย่าง​”

เมื่อ​กล่าว​จบ​ นาง​ก็​บอก​ตำแหน่ง​ของ​กง​เสวี่ยฮ​วา​ให้​กับ​หนาน​อู๋เฮิ่น​และ​เฟิงสิงอ​วิ๋น​เพื่อให้​ทั้งสอง​ล่วงหน้า​ไป​รวมตัว​กับ​พวกเขา​ก่อน​ จากนั้น​ค่อย​คิด​หา​หนทาง​ทำให้​สำนักพรต​เสวียน​หมิง​เกิด​ความวุ่นวาย​

สำหรับ​มู่ชิงเหยียน​นาง​ไม่ได้​เอ่ยถึง​ เพราะ​ไม่อยาก​ให้​รบ​กวนใจ​เจียง​เฮ่าใน​ยาม​นี้​

ทั้ง​ห้า​คน​แบ่ง​เป็น​สอง​กลุ่ม​และ​แยกย้าย​กัน​อย่าง​รวดเร็ว​

เจียง​หลี​เคย​เข้าไป​ยัง​ห้องนอน​ของ​ประมุข​สำนัก​จึงคุ้นเคย​เส้นทาง​นี้​เป็น​อย่าง​ดี​ ใช้พลังจิต​เบิกทาง​ทั้ง​สามคน​จึงหลีกเลี่ยง​สาวก​ตาม​ถนน​ได้​อย่าง​ง่ายดาย​ แล้ว​เข้าใกล้​ตำหนัก​ของ​คน​ที่​มีตำแหน่ง​สูงสุด​เข้ามา​เรื่อยๆ​

เพลา​นี้​ประมุข​สำนักพรต​เสวียน​หมิง​เผย​สีหน้า​น่ากลัว​ภายใน​ตำหนัก​ เยื่อง​กราย​เข้า​ไปหา​เห​วิน​เห​ริน​ชิ่งชิ่งทีละ​ก้าว​ๆ

“เจ้าอย่า​เข้า​มานะ​ ข้า​เป็น​ถึงสาวก​ของ​กลุ่ม​อำนาจ​ฮวงเสิน​ หาก​เจ้ากล้า​แตะต้อง​ตัว​ข้า​ ฮวงเสิน​จะต้อง​ฆ่าเจ้าตาย​แน่ๆ​” มือ​ของ​เห​วิน​เห​ริน​ชิ่งชิ่งถูก​มัด​ทั้งสอง​ข้าง​ พลัง​การฝึกฝน​ถูก​ปิดผนึก​ จึงทำได้​เพียง​หดตัว​ถอย​หนี​ไป​ข้างหลัง​ให้​ห่าง​จาก​คน​ผู้​นี้​

ประมุข​สำนักพรต​เสวียน​หมิง​เปลือย​ท่อน​บน​ สวม​เพียง​เสื้อคลุม​และ​กางเกงขายาว​หลวม​ๆ และ​เหยียบ​พื้น​ด้วย​เท้าเปล่า​ของ​เขา​ เขา​เพิกเฉย​ต่อ​คำขู่​เตือน​ของ​เห​วิน​เห​ริน​ชิ่งชิ่ง จากนั้น​จึงถามว่า​ “ได้ยิน​ว่า​พวก​เจ้ากำลัง​ตามหา​คน​ คน​ที่​ตามหา​ชื่อ​เจียง​หลี​ใช่หรือไม่​”

เห​วิน​เห​ริน​ชิ่งชิ่งตื่นตระหนก​ใน​ใจ แล้ว​ตะลีตะลาน​พูด​ขึ้น​ “นาง​เคย​อยู่​ที่นี่​!”

“ฉลาด​จริงๆ​ แต่​พวก​เจ้ามาสาย​ไป​เสียแล้ว​ นาง​ตาย​ไป​แล้ว​” ประมุข​สำนักพรต​เสวียน​หมิง​หัวเราะ​อย่าง​ชั่วร้าย​

เจียง​หลี​ตาย​แล้ว​อย่างนั้น​หรือ​

เห​วิน​เห​ริน​ชิ่งชิ่งเบิก​ตาโต​อย่าง​ยาก​ที่จะ​เชื่อ​

“ใคร​บอ​กว่า​ข้า​ตาย​ไป​แล้ว​!” เมื่อ​สิ้น​เสียง​คำ​นี้​ก็​มีคน​ถีบ​ประตู​ใหญ่​ที่​ปิด​แน่น​สนิท​ให้​เปิด​ออก​ นึก​อยาก​ขอบคุณ​งานอดิเรก​ของ​ประมุข​สำนักพรต​เสวียน​หมิง​เสีย​จริง​ ตอน​ทำ​เรื่อง​อะไร​ต่อ​มิอะไร​ไม่ชอบ​ให้​มีคน​มายืน​เฝ้าประตู​ มิฉะนั้น​พวก​นาง​คง​ต้อง​เปลือง​แรง​ตอน​เข้ามา​แน่ๆ​

“เจียง​หลี​!”

เมื่อ​ได้ยิน​สุรเสียง​นี้​ เห​วิน​เห​ริน​ชิ่งชิ่งก็​ใจชื้น​ขึ้น​มา

ประมุข​สำนักพรต​หันขวับ​ไป​มอง​นาง​ปีศาจ​ที่​ก้าว​ข้าม​ธรณีประตู​ตำหนัก​เข้ามา​ ดวงตา​ฉายแวว​อาฆาตแค้น​ “เจ้ายัง​ไม่ตาย​!”

เจียง​หลี​ยก​ยิ้ม​เย็น​มุมปาก​ “ข้า​จะเชือด​เจ้าให้​ตาย​เยี่ยง​สุนัข​ วันนี้​ข้า​จะเอาชีวิต​สุนัข​ของ​เจ้า!”