ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] - ตอนที่ 600 สุดยอดกระบี่ หนึ่งเดียวชั่วนิรันดร์!
ตอนที่ 600 สุดยอดกระบี่ หนึ่งเดียวชั่วนิรันดร์!
“หากกระบี่เล่มนี้สามารถขัดเกลาได้ เจ้ากับข้าต้องร่วมมือกันเพื่อกวาดล้างเผ่าพันธุ์ของอันติมะให้หมดสิ้น เช่นนี้ ในอนาคตเราจะได้ไม่ต้องพบเจอกับปัญหาเช่นนี้อีก!”
หนิงฝานหันมองระบบพร้อมกับพยักหน้า
แน่นอนว่าการขัดเกลาระบบต่าง ๆ เพื่อสร้างสุดยอดกระบี่ขึ้นมานั้นเป็นกระบวนการที่ซับซ้อน และต้องใช้เวลานานพอสมควร!
เผ่าพันธุ์สูงสุดจะกลับมาในอีกหมื่นปีข้างหน้า หนิงฝานไม่กล้ารอช้า เขาเริ่มเตรียมการเพื่อตั้งรับทันที
อย่างแรกคือออกค้นหาเซียนสูงสุดจำนวนมากทั้งในสวรรค์ ห้วงความว่างเปล่า และทะเลแห่งนิรันดร์เพื่อให้เข้าร่วมการขัดเกลากระบี่!
อย่างเช่น ค่ายกลเปิดม่านฟ้า ก่อนที่เขาจะเปิดโลกขึ้นมาอีกครั้ง เขาต้องการสร้างสังสารวัฏแห่งการกลับชาติมาเกิดบางส่วนเอาไว้ ซึ่งมันจะทำให้ร่างต้นกระบี่มีเวลาพัก
ส่วนสามพันเจตจำนงวิถี เซียนโกลาหล สังสารวัฏ มิติเวลา หยินหยาง ห้าธาตุ สรรสร้าง และอื่น ๆ ก็ยังสามารถควบแน่นให้แปรเปลี่ยนเป็นตัวกระบี่ได้
อย่างเพลิงหมื่นวิถี แม้เป็นเพียงกลุ่มเพลิงทั่วไป แต่มันก็ยังมีพลังหมื่นวิถีภายใน ซึ่งสามารถใช้ขัดเกลากระบี่ได้
นอกจากนี้ยังมีเยื่อร่างต้นกระบี่ ศิลาจันทรา พลังของบรรพชนไท่เสวียน และเทพเจ้าอื่น ๆ
ในพริบตา เวลาผ่านพ้นไปกว่าหนึ่งปี
เมื่อทุกอย่างถูกเตรียมพร้อมที่จะเริ่มฝึกฝนแล้ว หนิงฝานกลับมาที่อาณาจักรฝานเพื่อเยี่ยมหลัวชิงเซียน
เขาคิดว่าตนเองจะได้เป็นพ่อคนแล้ว แต่เวลานี้ เด็กที่อยู่ในครรภ์ของหลัวชิงเซียนกลับยังไม่มีวี่แววว่าจะคลอด
และนี่คือบุตรของเขา และเขาคือตัวตนที่แปลกประหลาดในโลกใบนี้ ดังนั้น เขาย่อมไม่ให้กำเนิดมนุษย์ธรรมดาแน่นอน!
“ชิงเซียน ต่อไปข้าจะเริ่มขัดเกลากระบี่ศักดิ์สิทธิ์ที่มีพลังต้านทานความสยดสยองขั้นสูงสุดได้ และข้าไม่อาจเสียสมาธิระหว่างกระบวนการ แต่ข้าเกรงว่าตัวข้าจะกลับมาไม่ทันในวันที่เด็กคนนี้เกิด… เช่นนี้จึงหวังเพียงว่าเจ้าจะไม่ตำหนิข้า” หนิงฝานกล่าวอย่างรู้สึกผิด
หลัวชิงเซียนส่ายศีรษะ ตอบกลับไปว่า “สามี… ท่านทำเพื่อข้าและเพื่อลูกของเรา และยังเพื่อทุกคนในที่นี้ เพื่อสวรรค์และวิญญาณทั้งหมด ข้าไม่อาจกล่าวโทษท่านได้ และข้าเชื่อว่าบุตรของเราจะภูมิใจในตัวท่านด้วยเช่นกัน!”
“เอาล่ะ… อย่างนั้นข้าฝากดูแลเด็ก ๆ ด้วยนะ ข้าต้องไปแล้ว!”
ชายหนุ่มพยักหน้ารับหนักแน่น ก่อนจะเดินออกไป
“ระบบ เจ้าพร้อมหรือยัง?” เขาถาม
[หนิงฝาน เร็วเข้า!] ระบบตอบกลับ
คำพูดนั้นเต็มไปด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมอย่างไม่เคยปรากฏ [ในเมื่อข้าคือต้นเหตุของทุกสิ่ง ข้าก็จะเป็นสุดยอดกระบี่ที่สามารถตัดขาดทุกสรรพสิ่งด้วยตัวเอง เพื่อยุติข้อพิพาททั้งหมดนี้!]
“อืม!”
หนิงฝานพยักหน้ารับ
เวลานี้ ระบบเปิดใช้งานสุดยอดพลังของเขาที่มีติดตัวมาตั้งแต่กำเนิด พร้อมด้วยใช้สิ่งของต่าง ๆ เพื่อขัดเกลากระบี่เล่มนี้!
ชั่วครู่ด้านนอกห้วงสุญตา ค่ายกลเปิดม่านฟ้า เจตจำนงสามพันวิถี พร้อมกับเปลวเพลิงหมื่นวิถีกำลังลุกโชติช่วง… ลำแสงศักดิ์สิทธิ์พร่างพราวสาดส่องไปทั่วห้วงสุญตาอันกว้างใหญ่และเย็นยะเยือกนี้!
สิบปี!
ศตวรรษ!
สหัสวรรษ!
ในพริบตา หนึ่งพันปีผ่านพ้น และการขัดเกลากระบี่ก็ยังคงไม่สิ้นสุด!
ภายในอาณาจักรฝาน เด็กในครรภ์ของลัวชิงเซียนยังไม่ถือกำเนิด!
การตั้งครรภ์ยาวนานหลายพันปีทำให้หลัวชิงเซียนและทุกคนในอาณาจักรฝานหวาดกลัวว่า จะมีบางอย่างเกิดขึ้นกับเด็กคนนี้หรือไม่!
ด้วยเหตุนี้ หลัวชิงเซียนจึงออกค้นหาผู้เชี่ยวชาญเพื่อมาตรวจสอบเด็กในครรภ์!
“ยอดเยี่ยม!”
“สวรรค์!”
ไม่รู้ว่าเขากำลังตรวจสอบสิ่งใดอยู่ แต่เมื่อแพทย์หลวงกำลังตื่นตระหนกกับเด็กในครรภ์ และเห็นว่าทุกสายตาจับจ้องมาอย่างสับสน เขาก็รีบโบกมือพัลวัน
ทันใดนั้น ภาพฉายในช่องท้องของหลัวชิงเซียนก็ปรากฏขึ้น มันเปรียบเสมือนสวรรค์ขนาดเล็กและมีพลังปราณพลุ่งพล่านอยู่ภายใน เวลานี้ก้อนพลังยิ่งใหญ่กลิ้งไปมาพร้อมกับออร่าพลังต้นกำเนิดไร้สิ้นสุด
ทุกคนเห็นว่าเด็กทารกที่หลับใหลนอนอยู่ในนั้น กำลังดูดซับพลังต้นกำเนิดมากมายเข้าสู่ร่างกายทุกเสี้ยวลมหายใจ!
“โอ้!”
“สมแล้วที่เป็นบุตรชายของท่านหนิงฝานกับองค์จักรพรรดินี!”
“นี่คือทารกศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่เคยปรากฏตัวมาก่อน!”
ทุกคนพากันตื่นตระหนกทันที
แพทย์หลวงกล่าวต่อว่า “องค์จักรพรรดินีอย่าได้กังวลไป หากเด็กคนนี้ยังอยู่ในครรภ์ของท่านต่ออีกหนึ่งวัน นั่นแปลว่าพลังต้นกำเนิดของเขาจะยิ่งแข็งแกร่งขึ้น เขาผู้นี้จะเกิดมาพร้อมกับพรสวรรค์เหนือจินตนาการ!”
“ยอดเยี่ยม!”
“ข้าเข้าใจแล้ว!”
หลัวชิงเซียนผ่อนคลายจิตใจโดยสมบูรณ์ นางลูบท้องของตนเองพร้อมกับใบหน้าที่อ่อนโยนเต็มไปด้วยความรัก
สามพันปี!
ห้าพันปี!
แปดพันปี!
แปดพันปีผ่านไปอย่างรวดเร็ว!
วันนี้ นอกห้วงความว่างเปล่าในทะเลแห่งนิรันดร์
ตู้ม!!!
เสียงคำรามลือลั่นสนั่นหวั่นไหว โลกทั้งหมดผลิบานระเบิดออกราวกับดวงอาทิตย์หลายร้อยล้านดวง ลำแสงศักดิ์สิทธิ์เปล่งประกายไปทั่ว สร้างความสุดสะพรึงกลัวแก่สรวงสวรรค์ในทุกพื้นที่
ชิ้ง!!!
เสียงคมกระบี่อันน่าสะพรึงกลัวเปล่งออกจนแสบแก้วหู พลังยิ่งใหญ่ปะทุออกจากศัสตรา ฉีกห้วงความว่างเปล่าให้ขาดออกเป็นสองส่วนง่ายดาย
“สำเร็จแล้ว!” หนิงฝานตะโกน
กระบี่ศักดิ์สิทธิ์ผ่าสวรรค์และโลกาถูกสร้างเสร็จสิ้นแล้ว เวลานี้ภายในทะเลแห่งนิรันดร์จวบจนสังสารวัฏแห่งการกลับชาติมาเกิดทั้งเก้าอาณาจักรพลันเงียบสงบ ร่างกายที่เปล่งประกายออร่าศักดิ์สิทธิ์ไร้สิ้นสุดเจิดจรัสไปทั่วผืนฟ้า!
“เป็นเพราะกระบี่เล่มนี้ได้รับการขัดเกลาจากพลังต้นกำเนิดของอันติมะ มันเกิดมาเพื่อสังหารเผ่าพันธ์ุสูงสุด เช่นนั้น มันก็ควรจะถูกเรียกว่า… สุดยอดกระบี่!”
พรึ่บ!
หนิงฝานสลักคำว่า ‘สุดยอด’ ลงบนด้ามกระบี่
เวลานี้ ระบบกล่าวขึ้นว่า [หนิงฝาน… แม้สุดยอดกระบี่จะถูกขัดเกลาเสร็จสิ้น แต่ก็ยังต้องใช้เวลาฝึกฝนเพื่อดึงเอาพลังทำลายล้างออกมาให้ได้มากที่สุด!]
“ไม่เป็นไร เหลือเวลาอีกสองพันปี เพียงพอที่ข้าจะฝึกฝนกระบี่เล่มนี้!”
หนิงฝานโบกมือเพื่อเก็บสุดยอดกระบี่ แล้วหันกลับไปยังอาณาจักรฝาน “แต่ตอนนี้ข้าต้องกลับไปที่อาณาจักรฝานเพื่อดูหน้าบุตรชายของข้าก่อน ตั้งแต่เขาเกิดมา ข้ายังไม่เคยได้เห็นหน้าเขาเลย!”
พรึ่บ!
สิ้นเสียง ร่างของหนิงฝานก็หายไปจากสวรรค์!
…
เวลานี้ ณ อาณาจักรฝาน
ภายในวังจักรพรรดินี มีเสียงร้องที่คล้ายเจ็บปวดดังขึ้น
ด้านนอก ทุกคนรวมถึงหนิงหนานหนาน ฝูเทียน จักรพรรดิสวรรค์ และราชาบรรพชนกำลังยืนรอ
พวกเขาเผยสีหน้ากังวล บางคนตื่นเต้น บางคนลูบเคราพร้อมยกยิ้ม และคนอื่น ๆ แสดงท่าทีแตกต่างกันไป
แปดพันปี!
เด็กทารกศักดิ์สิทธิ์ผู้นี้อยู่ในครรภ์นานกว่าแปดพันปี!
พรึ่บ!
หนิงฝานปรากฏกายขึ้น
“อ๊ะ! ท่านพ่อ ท่านกลับมาแล้ว!”
“ท่านอาจารย์ ท่านกลับมาได้ทันเวลา ภรรยาของท่านกำลังจะคลอดแล้ว!”
เมื่อเห็นหนิงฝานกลับมาแล้ว หนิงหนานหนานและฝูเทียนพูดออกมาอย่างเร่งรีบ
หนิงฝานเข้าใจทันที เวลานี้ความตื่นเต้นฉายชัดบนใบหน้าของเขา
ลูกของเขา!
เขามัวแต่ขัดเกลากระบี่ยาวนานกว่าแปดพันปี แต่เด็กคนนั้นก็อยู่ในครรภ์ยาวนานแปดพันปีเช่นกัน!
“แอ๊!!!”
ทันใดนั้น เสียงร้องเจ็บปวดก็ดังขึ้นมาจากในวังจักรพรรดินี ตามด้วยเสียงร่ำไห้ของเด็กทารก
“คลอดแล้ว!”
“เขาเกิดแล้ว!”
“นายน้อยกำเนิดแล้ว!”
เวลานี้ ทุกคนในอาณาจักรฝานล้วนเต็มไปด้วยความยินดี!
หนิงฝานยิ่งตื่นเต้นกว่าใคร แต่ก่อนที่เขาจะเข้าสู่ภายใน ก็มีภาพบางอย่างปรากฏขึ้น
ตู้ม!
เสียงคำรามดังกึกก้อง น่านฟ้าเหนือวังจักรพรรดินีเต็มไปด้วยลมกระโชกพร้อมเมฆาทมิฬ ในพริบตาภาพยิ่งใหญ่ก็ปรากฏขึ้นให้ทุกคนเห็นเด่นชัด…ความภาคภูมิแห่งสวรรค์!
“โอ้!”
“ความภาคภูมิแห่งสวรรค์!”
“นายน้อยเป็นทารกศักดิ์สิทธิ์อย่างแท้จริง เขาถึงกับเปิดความภาคภูมิแห่งสวรรค์ได้!”
ทุกคนในอาณาจักรฝานถึงกับตกตะลึง
หนิงฝานเลิกคิ้วเล็กน้อย เขารู้สึกมีความสุขและผ่อนคลายในคราวเดียว
ตู้ม!
แต่ในชั่วพริบตา ก็เกิดเสียงคำรามลือลั่นดังขึ้นอีกครั้ง นิมิตที่สองก่อตัวขึ้นเป็นลำแสงศักดิ์สิทธิ์ทอดผ่านฟากฟ้าข้ามผ่านสวรรค์ทั้งเก้าชั้น นี่คือพลังต้นกำเนิดแห่งสรวงสวรรค์!
“นิมิตที่สอง! พลังต้นกำเนิดแห่งสรวงสวรรค์!”
ตู้ม!
เสียงระเบิดที่สามดังขึ้น กลุ่มพลังสีม่วงเข้มไร้สิ้นสุดปกคลุมไปทั่วบรรยากาศโดยรอบ ทันใดนั้น พลังสีม่วงก็ทะยานไปทางทิศตะวันออกกว้างไกลกว่าสามหมื่นลี้ และอาณาจักรฝานทั้งหมดก็พลันรู้สึกอบอุ่นขึ้นมา
“นิมิตที่สาม ปราณม่วงบุกเบิกฟ้าดิน!!!”
ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!
จากนั้นภายใต้สายตาตื่นตระหนกของทุกคน ภายในอาณาจักรฝานยังคงมีนิมิตมากมายปรากฏอย่างต่อเนื่อง!
นิมิตหยินหยาง นิมิตร่างจำแลงของสัตว์เทพทั้งสี่ นิมิตพลังห้าธาตุ น้ำพุแห่งโชคลาภ นิมิตเทพอัสนีเก้าสวรรค์…
มากเกินไป!
ในพริบตา ภาพจำแลงสวรรค์และโลกาทั้งสามพันภาพปรากฏขึ้นเหนือน่านฟ้าวังจักรพรรดินี ทำให้อาณาจักรฝานทั้งหมดถึงกับสั่นสะเทือน!
“โอ้สวรรค์!”
“นิมิตสวรรค์และโลกสามพันใบ!”
“สุดยอด! นายน้อยผู้นี้คือทารกศักดิ์สิทธิ์แท้จริง!”
“พรสวรรค์ยิ่งใหญ่ไร้ผู้ใดเทียบ ยิ่งใหญ่ที่สุดตั้งแต่โลกถือกำเนิด!”
“…”
ทุกคนตกตะลึง!
แม้แต่แววตาของหนิงฝานยังเปล่งประกาย เขาตบต้นขาของตนเองอย่างแรง “เจ้าเด็กน้อยนี่! สมแล้วที่เป็นบุตรชายข้า!”
พรึ่บ!
คนทั้งกลุ่มแทบจะรอไม่ไหวที่จะพุ่งตัวเข้าสู่พระราชวังจักรพรรดินี
ภายในพระราชวังจักรพรรดินี นางผดุงครรภ์ทั้งหมดร่นถอยไป เหลือเพียงหลัวชิงเซียนนอนหมดแรงอยู่บนเตียงด้วยใบหน้าซีดเซียว
ในอ้อมแขนของนางมีทารกตัวจ้อยหน้าตาน่าเอ็นดู
“ชิงเซียน เจ้าไม่เป็นไรใช่หรือไม่!”
หนิงฝานรีบก้าวไปด้านหน้า ก่อนจะเอ่ยปากถามด้วยความห่วงใย หลัวชิงเซียนส่ายศีรษะ แล้วกล่าวเสียงเบา “สามี ท่านกลับมาทันเวลา… รีบดูเจ้าตัวเล็กของเราเถอะ!”
หนิงฝานหันไปมองเด็กชายอย่างระมัดระวัง เขาเห็นเด็กชายตัวน้อยร่างกายสะอาดสะอ้าน ไร้ที่ติ และยังเปล่งประกายเจิดจรัส!
[นี่หนิงฝาน! บุตรชายของเจ้านับว่าน่าทึ่งยิ่งแล้ว ร่างกายเช่นนี้กล่าวได้ว่าคือ กายาเทวะอันดับหนึ่งของสรวงสวรรค์!] วิญญาณของระบบในสุดยอดกระบี่ร้องออกมาเสียงดัง
“กายาเทวะอันดับหนึ่งในสรวงสวรรค์งั้นเหรอ? ฮ่าฮ่า!”
ได้ยินถ้อยคำจากระบบแล้ว หนิงฝานก็เงยหน้าขึ้นฟ้าระเบิดเสียงหัวเราะออกมา
ระบบอยู่กับเขามานานนมเพียงนี้ แต่มันไม่เคยกล่าวชื่นชมเขาเลยสักครั้ง ทว่าเวลานี้มันกำลังกล่าวยกย่องบุตรชายของเขา!
เด็กดี!
น่าอับอายแทนชายชราเสียจริง!
หลัวชิงเซียนพักผ่อนอยู่ครู่ใหญ่ เมื่อเรี่ยวแรงของนางฟื้นกลับมา นางก็อุ้มเด็กน้อยพร้อมกับยืนขึ้นและพูดว่า “สามี ทุกคนในอาณาจักรฝานของเราเฝ้ารอเด็กคนนี้มานานกว่าแปดพันปี พาเขาไปให้ทุกคนดูเถิด!”
“ได้สิ!” หนิงฝานพยักหน้าก่อนจะอุ้มเด็กชายออกไปด้านนอกของพระราชวังพร้อมกับหลัวชิงเซียน!
“สุดยอด!”
“โอ้ นี่เด็กชายหรอกหรือ เขาหล่อเหลาไม่เบา!”
“โอ้! ร่างกายของเขาสมบูรณ์แบบยิ่งกว่าอะไร เพียงแค่กลิ่นอายที่ปลดปล่อยออกมาก็ทำข้าหายใจไม่ออกแล้ว!”
หนิงหนานหนาน ฝูเทียน จักรพรรดิสวรรค์ ราชาบรรพชนเริ่มกล่าวยกย่องเด็กชายทีละคน!
เหล่าทหารแห่งกองทัพราชวงศ์เทพขนนกหลายร้อยล้านคนคุกเข่าลงอย่างพร้อมเพรียง “ขอแสดงความยินดีที่นายน้อยถือกำเนิดขึ้นพ่ะย่ะค่ะ!”
“ฮ่าฮ่า!”
หนิงฝานหัวเราะ ก่อนจะกล่าวออกมาว่า “บุตรของข้าถือกำเนิดในวันนี้ นี่เป็นวันที่ข้ามีความสุขที่สุด ขอให้ชาวอาณาจักรฝานทุกคนมีความสุขไปด้วยกัน เราควรจะ…”
ขณะที่หนิงฝานกำลังจะออกปากสั่งให้มีการเฉลิมฉลอง วิกฤติอันน่าสะพรึงกลัวก็ผุดขึ้นในใจของเขาอย่างฉับพลัน!
ตู้ม!!!
ทันใดนั้น เสียงคำรามลั่นจากเทพเจ้าโบราณระเบิดขึ้นในทะเลแห่งนิรันดร์นอกอาณาเขต มันสั่นสะเทือนมาถึงจักรวาลสวรรค์!
หนิงฝานหันมองโดยไม่รู้ตัว เขามองเห็นม่านหมอกสีเทาไร้สิ้นสุดปะทุออกมาจากห้วงสุญตา มันกำลังพลุ่งพล่านอย่างบ้าคลั่ง กวาดล้างไปทั่วสวรรค์และห้วงความว่างเปล่าด้วยความเร็วสูงสุด อีกทั้งยังมีพลังเหลือล้นไร้เทียมทานซุกซ่อนภายใน!
“แย่แล้ว!”
“เผ่าพันธ์ุสูงสุด… กลับมาแล้ว!!!”
หนิงฝานพลันตื่นตระหนก!
“อะไรกัน!”
“เหลือเวลาอีกสองพันปีไม่ใช่หรือ!”
ทุกคนยิ่งตื่นตระหนก
วิกฤติที่ปรากฏขึ้นทำให้แผนการของหนิงฝานต้องหยุดลงชั่วขณะ!
แม้แต่วิญญาณระบบยังอดไม่ได้ที่จะคร่ำครวญ [หนิงฝาน เจ้าไม่มีเวลาจะฝึกฝนสุดยอดกระบี่อีกแล้ว ดูเหมือนท้องฟ้าจะถล่มลงมาเพื่อกวาดล้างพวกเรา!]
“ไม่!”
“ต้องไม่เป็นเช่นนี้!”
“มันต้องมีหนทาง!”
หัวใจของหนิงฝานเต้นระรัวเร็ว
ท้ายที่สุด เขาหันมองเด็กชายตัวน้อยที่เพิ่งถือกำเนิดขึ้น
“แปดพันปีของการขัดเกลากระบี่ แปดพันปีของการตั้งครรภ์ เวลา โชคชะตา… ถูกกำหนดไว้แล้ว!!!” หนิงฝานถอนหายใจเฮือกใหญ่ แววตาของเขาสั่นไหวอย่างไม่อาจควบคุม
“สามี! ท่านคิดทำสิ่งใด!”
เมื่อเห็นการจับจ้องของหนิงฝาน ร่างบางของหลัวชิงเซียนสั่นสะท้านกะทันหัน และมือที่โอบอุ้มเด็กชายก็พลันกระชับขึ้นโดยไม่รู้ตัว
ชิ้ง!
หนิงฝานหยิบเอาสุดยอดกระบี่ออกมาแล้วกล่าววาจาเคร่งขรึม “ชิงเซียน กระบี่เล่มนี้คือกุญแจสำคัญที่จะให้เราต่อสู้กับความสยดสยองขั้นสูงสุดได้ แต่เมื่อมันมาเร็วเกินไป ข้าจึงไม่มีเวลาสังเวย เช่นนั้น…”
เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ หนิงฝานก้มมองเด็กชายแล้วพูดว่า “เขาต้องเป็นผู้สังเวยกระบี่เล่มนี้แก่ข้า!”
หลัวชิงเซียนกัดฟันแน่น นางไม่พูดอะไรอีก เพราะรู้ว่าหากเป็นการสังเวยกระบี่ทั่วไป สามีของนางจะไม่เผยแววตาเช่นนี้!
จากนั้นหนิงฝานก็พูดต่อ “พลังของกระบี่เล่มนี้คือการโจมตีครั้งสุดท้าย และมันยิ่งใหญ่จนไม่สามารถดำรงอยู่บนโลกใบนี้ได้ มิฉะนั้น มันจะถูกความสยดสยองขั้นสูงสุดพุ่งเป้าอีกครั้ง หายนะจะไม่มีวันจบสิ้น ข้าจำต้องส่งเขาออกสู่ห้วงความว่างเปล่าและเข้าสู่สังสารวัฏ!”
“ไม่! ไม่ได้!”
หลัวชิงเซียนส่ายศีรษะ ดวงตาเอ่อล้นด้วยน้ำตาหลั่งริน “สามี เขาเพิ่งเกิด เราไม่อาจทำเช่นนั้นกับเขาได้!”
“ชิงเซียน…”
หนิงฝานเองก็เจ็บปวดไม่แพ้กัน แต่เขายังคงกล่าวต่ออย่างอดกลั้น “ข้าเองก็เสียใจไม่น้อย แต่เขาคือความหวังเดียวของเรา หากกระบี่เล่มนี้ไม่ถูกสังเวย ทั้งอาณาจักรฝานและจักรวาลสวรรค์ย่อมต้องถูกกวาดล้างจนหมดสิ้น เจ้าอยากเห็นทุกคนพังพินาศไปกับตางั้นหรือ? ก่อนที่เจ้าตัวเล็กจะทันได้เติบโต เขาจะตายอยู่ในเงื้อมมือของพวกเผ่าพันธุ์สูงสุดเสียก่อน”
“ชิงเซียนปล่อยเขา สุดท้ายแล้วเขาถูกกำหนดให้เป็นบุตรชายข้า เป็นเขาที่โชคร้าย!”
“ข้าคือผู้ให้ชีวิตแก่เขา แต่ที่ข้าทำลงไปก็เพื่อเขาด้วยเช่นกัน!!!”
หนิงฝานสูดลมหายใจเข้าลึก ก่อนจะจับร่างเล็กบอบบางไว้ในมือ เวลานี้หลัวชิงเซียนกำลังร่ำไห้จนน้ำตาแทบจะเป็นสายเลือด
“ลูกข้า แม้เจ้าจะมีกายาเทวะอันดับหนึ่งแห่งสรวงสวรรค์ แต่มันเป็นอุปสรรคสำหรับการสังเวยกระบี่เล่มนี้!”
“พ่อ… ต้องขอโทษเจ้าแล้ว!”
หนิงฝานถอนหายใจ ก่อนจะใช้มือทะลวงร่างของเด็กน้อยอย่างโหดเหี้ยม เขาดึงเอาต้นกำเนิดกายาเทวะออกมาอย่างรวดเร็ว
“แอ๊! แอ๊! แอ๊!”
เมื่อต้นกำเนิดกายาเทวะถูกกระชากออกมา เด็กน้อยพลันหลั่งน้ำตาพร้อมร้องลั่น เขากำลังเจ็บปวดอย่างถึงที่สุด!
“ไม่นะ!”
“อย่าทำเขา!”
“สามี อย่าทำเขา!!!”
เมื่อเห็นภาพโหดร้ายตรงหน้า หลัวชิงเซียนกลายเป็นคลุ้มคลั่งน่าเวทนา แต่นางถูกหนิงฝานปิดกั้นเอาไว้แล้วจึงไม่อาจต่อต้านได้
“ฮือออ…”
“น้องชายข้า!”
“สิ่งนี้โหดร้ายกับนายน้อยมากเกินไป!”
“ทั้งหมดเป็นความผิดของพวกเผ่าพันธุ์สูงสุดนั่น!!!”
“…”
ทุกคนในอาณาจักรฝานไม่อาจทนมองภาพตรงหน้าได้ พวกเขาร่ำไห้ออกมาไม่ขาดสาย
พรึ่บ!
เสียงแผ่วเบาจากการกระชากดังขึ้น ต้นกำเนิดกายาเทวะอันดับหนึ่งแห่งสรวงสวรรค์ถูกดึงออกโดยสมบูรณ์!
ลำแสงศักดิ์สิทธิ์ต่าง ๆ ที่เคยเปล่งประกายจากร่างทารกน้อยหายไปทันที เขากลายเป็นเด็กชายธรรมดา!
พรึ่บ!
เวลานี้ หนิงฝานยกสุดยอดกระบี่ขึ้นมา กระบวนท่าที่เขาเรียนรู้มาตลอดชีวิตกลับกลายเป็นผนึกแข็งแกร่งหลอมรวมทุกสิ่งเข้าด้วยกัน
หนิงฝานโบกมืออีกครั้ง สุดยอดกระบี่ก็กลายเป็นจี้สร้อยคอสวมใส่ไว้ที่ร่างทารกน้อย เขากล่าวพึมพำเสียงแผ่วว่า “ลูกข้า เจ้าและกระบี่เล่มนี้คือสุดยอดความหวังยิ่งใหญ่ของมวลมนุษย์และจักรวาล อย่าได้กล่าวโทษพ่อผู้นี้เลย!”
ชิ้ง ชิ้ง!
ขณะพูดอย่างนั้น หนิงฝานก็ชักกระบี่ออกมาฟาดฟัน สวรรค์ โลกา มิติเวลา และห้วงความว่างเปล่านับหมื่นล้านถูกฉีกขาดออกจากกัน!
แต่ก่อนที่เขาจะทันได้ส่งทารกในมือออกไป หลัวชิงเซียนก็ตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด “สามี…เขายังไม่มีชื่อเลย ท่านตั้งชื่อให้เขาก่อนได้หรือไม่”
“ได้”
หนิงฝานทอดถอนใจก่อนจะพูดว่า “ด้วยความสามารถของข้าในปัจจุบัน สามารถจัดการทุกสิ่งอย่างได้ แต่กลับไม่เคยสุขสบายใจสักครั้ง เช่นนั้นข้าจะเรียกเขาว่า… เซียวเหยา (ไร้กังวล)”
พรึ่บ!
สิ้นเสียง คำว่า ‘เซียวเหยา’ ก็ปรากฏขึ้นบนร่างทารกน้อย
เขากล่าวเสียงเบา “ระบบ ช่วยดูแลเขาแทนข้า!”
[ได้!] ระบบทำได้เพียงถอนหายใจ
พรึ่บ!
เมื่อหนิงฝานสะบัดมือ ร่างทารกน้อยก็หายไปในห้วงความว่างเปล่าทันที
หลังจากทำทุกสิ่งเสร็จสิ้นแล้ว ทะเลม่านหมอกสีเทาไร้สิ้นสุดก็พัดกระโชกในห้วงความว่างเปล่านอกอาณาเขต ร่างสุดท้ายอันน่าสะพรึงกลัวยืนอยู่ตรงนั้น
พลังอันน่าสะพรึงของอันติมะทำให้อาณาจักรฝานและห้วงความว่างเปล่าต้องสั่นไหว!
“ชิงเซียน ข้าขอโทษที่ต้องผิดสัญญาอีกแล้ว!” เวลานี้หนิงฝานหันมองหลัวชิงเซียนด้วยความเจ็บปวด ในแววตาของเขาเผยคำขอโทษไม่รู้จบ
“สามีอย่า…” นางส่ายศีรษะอย่างเจ็บปวด
พรึ่บ!
ลมหายใจต่อมา หนิงฝานทะยานสู่ท้องฟ้าอย่างกล้าหาญ
เวลานี้ ด้านนอกอาณาเขต ห้วงความว่างเปล่าเต็มไปด้วยเมฆาสีเทาไร้สิ้นสุด มันกำลังกวาดล้างทุกอย่างด้วยความบ้าคลั่ง!
ร่างยิ่งใหญ่อันน่าสะพรึงกลัวคำรามไม่ต่างจากเทพเจ้าปีศาจที่ต้องการบดขยี้โลกใบนี้!
เขาหันกลับมามองอาณาจักรฝาน ก่อนจะตะโกนว่า “ทุกคน… ระวังตัวด้วย!”
ตู้ม!
หนิงฝานฟันกระบี่ออกไป เวลานี้ปราณกระบี่ศักดิ์สิทธิ์ที่พร้อมตัดขาดสรวงสวรรค์ในทุกชาติภพปรากฏขึ้นแล้ว!
สุดท้ายแล้ว ภาพหยุดนิ่งอยู่ที่ฉากชายร่างบางสวมชุดคลุมธรรมดาพุ่งเข้าหาอันติมะด้วยความกล้าหาญและพร้อมยอมเสียสละชีพของตัวเอง
เป็นบทกวีสืบทอดถึงคนรุ่นหลัง…
นับตั้งแต่สมัยโบราณ มีเทพเจ้าองค์หนึ่งนามว่า ‘หนิงฝาน’ เขาสวมเสื้อคลุมธรรมดา และตัดสวรรค์สะบั้นโลกาด้วยกระบี่!!!