ต้นเดือน 11 ลูก 13 คนนัดคลอดเดือนนี้

ณ ห้องโถงสำหรับจัดงานในวังวาโรเรีย

“เตรียมเตียง เตียงนี้ไว้นั่นเลย นู่นๆ” มหัศศรีสั่งเหล่าพยาบาลหนุ่มที่เข็นเตียงมา

“ผ้ากั้นกางให้มันมิดๆ ตรงมุมตรงขอบอย่าให้มันเผยอออกมาเห็นข้างใน ห้องนี้ต้องปลอดเชื้อเหมือนในห้องผ่าตัด” คิเซกิชี้ เปิดมุมผ้าที่เต็นท์สำหรับคลอด

มีเต็นท์มากกว่าสิบเต็นท์และทีมพยาบาลเตรียมพร้อมอยู่ในห้องนี้ ทั้งอุปกรณ์และถังออกซิเจน

“มีดผ่าตัดอย่าให้หลุดออกมาจากห่อผ้าก่อนเข้าเต็นท์ เออนั่นแหละ อันนั้นไว้ห้องนู้น ไปเลยหนุ่ม” มหัศศรีชี้สั่งพยาบาลหนุ่มที่เอาห่อผ้ามีดผ่าตัดมา

“เฮ้อ งานใหญ่เลยเดือนนี้” คิเซกิเดินมาข้างเพื่อน

มหัศศรียิ้ม “แต่ฉันว่าดีนะ ไม่ต้องคอยเฝ้าทุกเดือน ตูมเดียวคลอดหมดทีเดียวอย่างนี้ก็ดี”

“วารีมันจะเลี้ยงไหวมั้ยวะ?” คิเซกิมีคำถามใหญ่ขึ้นมา

“ถ้าเป็นสมัยที่อยู่โครอลลัลเรย์เรียคงไม่ไหว… แต่ตอนนี้ มันมีเมียเก่งๆทั้งนั้น แต่ละคน รวมเธอกับฉันด้วย” มหัศศรีพูดถึงการเติบโตของวารี

“แล้วเราจะมีลูกเมื่อไหร่?” คิเซกิถามเพื่อนซี้ มันเป็นคำถามที่อยู่ในใจมานาน

มหัศศรีอยากเลี่ยงเรื่องนี้ไปก่อน “งานมันกำลังขาขึ้น พ่อแม่เราสบายแล้ว คืนดีกับเราแล้ว ฉันอยากทำงานก่อนว่ะ”

“ฉันก็คิดเหมือนกัน แต่เห็นเขามีก็อยากมีบ้างว่ะ อยากอุ้มเด็กป้อนนมเด็ก ฟังเสียงเด็กหัวเราะอะไรอย่างนี้” คิเซกิมองพยาบาลเดินหมุนกันอย่างเหม่อลอย

“ไว้เรามีลูกมือมากกว่านี้ก่อน ตอนนี้เรายังขาดคนเยอะ เราเริ่มเห็นคนที่มาจากต่างประเทศเข้าเรียนเยอะแล้ว อีกซักสามสี่ปีน่าจะมีมือดีเกิดใหม่เยอะ รอตอนนั้นที่เรามีลูกน้องพร้อมจนไม่ต้องลงมือเองก่อนก็ได้ มันไม่สายเกินไปหรอก เรา 23 เองเพื่อน” มหัศศรีชี้แจงการเติบโตของประเทศและตัวเอง

“นั่นสินะ” คิเซกิพูดแล้วหยิบมือถือขึ้นมาเปิด

“ถ่ายทอดสดเหรอ? ยิงยัง?” มหัศศรีถามเพื่อน

“อีก 5 นาทีนับถอยหลัง” คิเซกิพูดบอกว่าเกิดอะไรขึ้นในจอ

“วารีมันกล้ามากนะที่มันไม่ไปในงานใหญ่แบบนี้ คนคอสตาแลนด์กัลกัลจะโกรธมั้ยวะ?” มหัศศรีพูดเข้าเรื่องการเมือง

เพราะที่คิเซกิดูอยู่คือปฏิบัติการยิงดาวเทียมขึ้นฟ้าของประเทศคอสตาแลนด์กัลกัล ที่วารีไม่ได้ไป และถ่ายทอดสดตัวเองดูปฏิบัติการอยู่ที่ห้องกับนา

“ไม่โกรธหรอก เด็กหรืออนาคตชาติสำคัญกว่าแหละ อ้ะ หงส์ฟ้าโฆษณาสินเชื่อตัวเองอีกแล้ว” คิเซกิดูถ่ายทอดสดพูดขึ้นมาเมื่อเห็นไอดีหงส์ฟ้าพูดในแชท

“เธอรวยแล้ว แต่ยังไม่เท่าเรา” มหัศศรีภูมิใจกับเงินเก็บของตัวเอง

“แต่บริษัทเธอโคตรน่าลงทุนเลย โตอย่างไว เราแบ่งเงินไปซื้อหุ้นเธอดีมั้ย?” คิเซกิถามเพื่อน

“ไม่รู้ดิ น่าลองดูเหมือนกัน ซื้อตอนนี้ราคาถูกด้วย” มหัศศรีเริ่มคำนวณในใจ

“ใช่ป่ะล่ะ เดี๋ยวฉันไปปรึกษากับนักบัญชีดีกว่า นายจะเอาด้วยเปล่า?” คิเซกิเริ่มตั้งใจลงทุนและถามเพื่อน

“เอาดิ มีรหัสอยู่นี่ ถอนมาเท่าที่นายลงทุนเลย” เมื่อเห็นเพื่อนมั่นใจ มหัศศรีก็มั่นใจด้วย

“ฆ่าเชื้อห้องกับเตรียมอุปกรณ์เสร็จแล้วค่ะอาจารย์” พยาบาลมีบั้งชุดมีติดยศบ่งบอกว่าเป็นระดับหัวหน้าเดินเข้ามาบอกสองหมอ

“โอเค ฝ่ายขนย้ายกลับไปพักผ่อนเหลือแต่ฝ่ายปฏิบัติการ ฉันกับคิเซกิจะผลัดกันเข้าเวร” มหัศศรีบอกพยาบาล

“โอ้ะ ดาวเทียมยิงแล้ว” คิเซกิมองจอไม่ละสายตา

“ไหนๆ นั่น นั่นแหละ ไปเลยๆ อย่าหยุด ออกนอกโลกไปแล้ว กดตบมือไปดิ้” มหัศศรีบอกให้เพื่อนส่งอีโมจิ

“อยู่ไหนวะ นี่ เอาไปสามแปะ” คิเซกิกดอีโมจิเหมือนคนแก่

หัวหน้าพยาบาลมองด้วยความอิ่มใจที่สองหมอสนอย่างอื่นนอกจากงาน

มหัศศรีและคิเซกิหัวติดกันดูจอ จากนั้นมหัศศรีหอมแก้มเพื่อนแล้วเอามือมาจับหลังหัวเธอ

พยาบาลยิ้มแล้วเขิน เหล่าพยาบาลที่อยู่กันห่างออกไปก็พากันมองเขินหลายคน

“กางแล้วๆ โอเค อีกประเทศที่จะมีอินเตอร์เน็ต ทำได้สวย วารี เอาปรบมือไปห้าแปะ” คิเซกิส่งอีโมจิอีกครั้ง

ทั้งจอมีแต่คนส่งอีโมจิปรบมือ

ภาพตัดมาที่วารี จนเขามองกล้องแล้วพูด “เอ่อ… ตัดภาพมาที่ฉันทำไม”

นาเอื้อมมือไปหลังวารีแล้วสองหมอรู้ทันทีว่าเธอหยิกวารีพร้อมพูด “กล่าวคำขอบคุณทีมงาน ทุกคนที่มาดู และฝากอินเตอร์เน็ตไว้ในใจผู้ใช้ใหม่ค่ะ วารี”

นาทำเนียนเป็นสุภาพเพราะเธออยู่ในถ่ายทอดสด แต่สองหมอรู้ว่าถ้าไม่ได้ถ่ายอยู่เธอคงจิกหัวลากวารีไปตบแล้วที่ไม่รู้เรื่อง

“โอ้ยๆ จ้ะๆเมียที่รัก โอเค้ เอาล่ะ ขอบคุณทีมงาน เอาโบนัสไปเที่ยวต่างประเทศกันแล้วกัน จากนั้นขอบคุณทุกคนที่มาดู ทั้งในวาโรซีเมียเรียและจากข้างนอก ตอนนี้มีประเทศมากขึ้นมีอินเตอร์เน็ต ซึ่งเป็นเรื่องดี แต่อย่าลืมว่ายังมีหลายประเทศที่ยังไม่มี และถ้ายังเป็นแบบนี้นานกว่านี้ความรู้ทั่วไปของคนแต่ละประเทศจะเหลื่อมล้ำกัน ขอฝากถึงผู้นำประเทศต่างๆแล้วกันว่า ท่านอยากให้คนในประเทศล้าหลังหรือไม่ เราเปิดตัวพร้อมเจรจาเสมอ เพียงแค่ท่านมาหาเราเท่านั้น ส่วนคนในประเทศคอสตาแลนด์กัลกัลที่เพิ่งมีอินเตอเน็ต ผมอยากบอกว่ามันเป็นดาบสองคมเหมือนกัน โปรดใช้วิจารณญาณในการใช้ เลือกรับแต่ข้อมูลดีๆ เท่านี้แหละครับ ว่าแต่กล่าวปิดเลยป่ะนา? โอเคเมียพยักหน้า ปิดงานๆ แยกย้าย โชคดีทุกคน บาย” วารีพูดกล่าวคำขอบคุณและคำลาเสร็จก็โบกมือ

ภาพตัดมาที่ใหญ่ใหญ่ใส่สูทนั่งกับผู้บรรยายอีกสองคนอยู่บนโต๊ะ “เอาล่ะครับจบไปแล้วกับ โอ้ะ มือถือดัง ไม่ใช่ๆหมายถึงงานยิงดาวเทียมแห่งคอสตาแลนด์กัลกัล”

ใหญ่ใหญ่มองมือถือใต้โต๊ะ

ไฟเตือนสีแดงที่หมุนได้ในห้องโถงที่ถูกเตรียมเป็นห้องคลอดใหญ่ติดและหมุนพร้อมส่งเสียงเตือนเสียงดัง

“ใครวะ?…” คิเซกิมองไฟ

“ข่าวด่วน! ท่านนาที่เราเพิ่งเห็นน้ำคร่ำแตกครับ! ผู้จัดการ! ซื้อเวลาออกอากาศทั้งวันนี้เลย เราจะไปถ่ายทอดสดห้องคลอด!” ใหญ่ใหญ่พูดไปสั่งทีมงานไป

จากนั้นภาพตัดไปที่โฆษณา คิเซกิปิดมือถือเก็บ แล้วตบหลังมหัศศรี “ได้เวลาลุยแล้วพวก!”

“มาเลยๆ” มหัศศรียิ้มมุมปากพร้อม

มหัศศรีกับคิเซกิเดินไปที่ห้องที่มีป้ายชื่อว่านา

ไม่นานหน้าห้องโถงก็มีใหญ่ใหญ่มาพร้อมทีมงานตั้งกล้องในโซนสำหรับรายงานข่าว

นาถูกหิ้วเข้ามาโดยพนักงานของฮาโมนี่กล้ามโตๆ

วารีเข้ามาหลังจากนั้นพร้อมเหล่าแฟนนับสิบ

เพราะเขาต้องขับรถตู้บินเขาเลยอุ้มนามาเองไม่ได้

นาถูกหิ้วไปเข้าห้องคลอดของนา

วารีตามเข้าไป

นาถูกวางที่เตียง

วารีมองด้วยความเป็นห่วงและจับมือเธอ

“ฉันไม่ได้แข็งแรงเท่าวีกับวิว ไม่ต้องพูดถึงระดับวาโร มันจะราบรื่นมั้ย?” นามองวารีเศร้าๆ

“มันจะราบรื่น นา เชื่อในตัวเอง” วารีให้กำลังใจแฟนสาว

มหัศศรีจับขานาขึ้นขาตั้ง

“พร้อมแล้ว 1, 2, เบ่ง!” มหัศศรีพูดเสียงดัง

แอ่ด แอ่ด สัญญาณเตือนดัง

คิเซกิเดินออกไปข้างหน้า ควักมือถือดูแชทกลุ่ม

ในแชทกลุ่มวิวพิมพ์มาว่าเรดจำปาน้ำคร่ำแตก

คิเซกิวิ่งไปหาเรดจำปาหน้าห้องในโซนที่ให้แขกรอ

พยาบาลเอาเรดจำปาขึ้นเปลหิ้วเรียบร้อยแล้ว

คิเซกิหันหลังวิ่งไปเข้าห้องคลอดของเรดจำปา

“อุแว้” เสียงเด็กร้องออกมาจากห้องคลอดนา

มหัศศรีเดินมาตะโกนหน้าห้อง “ลูกสาวเอลฟ์ของนาคลอดแล้ว!”

ใหญ่ใหญ่ให้ข่าวกับประชาชนที่บ้านแบบตามติด

วารีวิ่งออกมาแล้วไปเข้าห้องคลอดของเรดจำปา

คิเซกิเอาเรดจำปาขึ้นขาตั้งเรียบร้อยแล้ว

แอ่ด แอ่ด

คราวนี้เป็นมหัศศรีออกมาดูแชทกลุ่มหน้าห้อง

อ็อกโธพิมพ์มาแค่ว่าหวานน้ำคร่ำแตก

มหัศศรีรีบไปเข้าห้องคลอดของหวาน

“เบ่ง!” เสียงคิเซกิออกมาจากห้องของเรดจำปา

เด็กออกมาครบ วารีเห็นแค่ว่าผมเขาสีดำ

คิเซกิหมุนเด็กดูจากนั้นตีก้นเด็ก “อุแว้”

“เด็กครบสมบูรณ์ น้องดูต่อด้วย ทำความสะอาดอะไรให้เรียบร้อย!” คิเซกิสั่งพยาบาล

มหัศศรีทำคลอดหวาน “1, 2, เบ่ง!”

“ฮื้บบบบบ” หวานเบ่งท้องคลอดลูกเต็มแรง

“ออกมาแล้วหนึ่ง” มหัศศรีพูด

คิเซกิเข้าห้องมาช่วยเพราะรู้ว่าหวานมีลูกแฝด

คิเซกิอุ้มเด็กตรวจรอบร่างกายแล้วตีก้น “อุแว้”

“ตามพี่สาวมาเร็วๆลูกเอ้ย หวาน! เบ่ง!” มหัศศรีให้สัญญาณหวาน

“อ้าาาาา” หวานเบ่งสุดแรง

เด็กชายตัวน้อยอีกคนออกมา

วารีได้แต่ปิดปากน้ำตาซึม

มหัศศรีตรวจเด็กจากนั้นตีก้นเด็ก “อุแว้”

“ครบ! ฝากด้วยน้อง” มหัศศรีพูดเสร็จแล้วออกจากห้องไป

“ท่านวารีออกไปรอข้างนอกก่อนนะคะ เราจะทำการย้ายแฟนท่านไปที่ห้องพักค่ะ เดี๋ยวรอเจอลูกที่นั่นนะคะ” พยาบาลบอกวารีด้วยหน้าหนักใจ

“ได้ๆ” วารีรับปากแล้วออกจากห้องไป ปล่อยให้พยาบาลได้ทำงาน

วารีเดินไปชวนแฟน “ไปรอที่ห้องพักมั้ย?”

พี่อลิสจับมือไอซิสแล้วลุก “ฮึบ ไปกัน ไอซิส”

“ได้ค่ะพี่” ไอซิสลุกแล้วเดินไปข้างวารี

“แล้วพวกเธอกับเจ้ล่ะ?” วารีถามอายะกับเรฟเนสและท่านหญิงเสือดำ

“ฉันว่าคลอดวันนี้แหละ” ท่านหญิงเสือดำพูดอย่างมั่นใจ

จากนั้นเธอลุกปรับโซฟาเดี่ยวสำหรับนั่งพักให้เอนหลังสำหรับนอนแล้วหลับตานอน

เรฟเนสกำมือพี่อายะ “พี่ หนูกลัวอ่ะ”

“อย่ากลัว เรฟเนส ใจเธอต้องเข้มแข็งเพื่อลูก” พี่อายะจับหน้าเรฟเนส

“หนูขออยู่ตรงนี้ เพราะหนูกลัวอยู่ไกลตอนคลอด พี่อยู่เป็นเพื่อนหนูได้มั้ย?” เรฟเนสขออายะ

“ได้สิ น้องพี่” อายะยิ้มไปพูดไป

เมื่อวารีเห็นว่าสามคนตัดสินใจอยู่ที่นี่ก็เดินไปที่ห้องพักรวมเพื่ออยู่กับแฟนที่คลอดเสร็จ

เที่ยงคืนวันนั้น

แอ่ด แอ่ด สัญญาณเตือนในห้องคลอดดังอีกแล้ว

มันเป็นเวรของคิเซกิ มหัศศรีกำลังไปพัก

คิเซกิมองหน้าห้องแล้วเห็นท่านหญิงเสือดำกวักมือเรียก

คิเซกิเดินไปหาเธอและเมื่อท่านหญิงเสือดำเห็นพยาบาลถือเปลมาเธอก็พูดเสียงดัง “ไม่ต้อง แค่นี้ฉันเดินเอง ขอบคุณ”

เพราะตาเธอดุ พยาบาลกลัวที่จะเข้าใกล้

คิเซกิเดินไปจูงมือเธอ “มาเจ้”

ท่านหญิงเสือดำเดินประคองท้องไปเข้าห้องคลอดของเธอ

เธอขึ้นเตียงเองวางขาเองหมด

คิเซกิดูความพร้อม “เบ่งได้เลยเจ้ เอานะ 1, 2, เบ่ง!”

“อื้อออออ” ท่านหญิงเสือดำส่งเสียงในลำคอ

วารีเข้าห้องคลอดท่านหญิงมา “เป็นยังไงบ้าง?”

“ขาออกมาก่อน มันไม่ปรกติ ขอตรวจนิดนะเจ้” คิเซกิรีบพูด

เขาล้วงตรวจ

จากนั้นเขาพูดเสียงดัง “รกพันคอ! อย่าเพิ่งเบ่ง ขอแก้รกก่อน”

คิเซกิทำการคลายรกเหงื่อตก

จากนั้นเขาทำหน้าโล่งใจแล้วพูด “หลุดแล้ว! มันไม่แน่น เอ้าเบ่งเลยเจ้”

ท่านหญิงเสือดำคว้ามือวารี จิกเล็บเข้าไปในมือเขา “ย้ากกกกก”

“อุแว้” เด็กร้องตั้งแต่ออกมาทันที

คิเซกิมองรอบตัว “ครบ ปลอดภัยดี ทำให้ตกใจนะน้องคนนี้ สงสัยชอบดิ้น”

ท่านหญิงเสือดำยิ้มและหลับไป

วารีจับไหล่เพื่อนเมื่อเพื่อนห่อลูกเขาและส่งให้พยาบาล

“ขอบคุณมาก” วารีบอกเพื่อน

แอ่ด แอ่ด เสียงสัญญาณดังขึ้นอีก

วารีดูแชทกลุ่มและลูน่าพิมพ์มาว่าน้ำคร่ำแตก

พยาบาลรีบเดินไปอย่างเร็วไปหาเธอหน้าห้องโถงสำหรับคลอดชั่วคราว

แม้เสียงเตือนดังแต่เฟทยังนั่งหลับเหมือนแบ่งโซฟาให้คนนั่งได้ และข้างเธอโซฟาบุ๋มลงไป

วารีรีบไปหาลูน่า

“อุ้มเลยวารี” คิเซกิสั่งเพื่อน

“ชี้ที” วารีอุ้มลูน่าที่หน้าซีดอย่างรวดเร็ว

คิเซกิชี้ไปตำแหน่งห้องของลูน่า “แถวสอง”

วารีวิ่งนำคิเซกิไป

แม้คนนึงแบกคนอยู่ แต่สองคนวิ่งเร็วเท่ากัน

เมื่อถึงห้องคลอดวารีวางลูน่าอย่างนุ่มนวล

วารีถอยให้คิเซกิทำคลอด

มหัศศรีเข้าห้องมาพร้อมถาม “เป็นไงบ้าง? คลอดลูน่าเสร็จแล้วไปพักนะ คิเซกิ”

ลูน่ายังหน้าซีดไม่หยุด

วารีลูบหัวเธอแล้วจูบแก้ม “มันจะราบรื่น”

จากนั้นคิเซกิให้สัญญาณ “เอาล่ะ เบ่งเลย!”

“อื้อออออ โอ้ย ปวดมากเลยอ่ะ มีอะไรไม่ปรกติแน่” ลูน่าบอกอาการหวังว่าหมอจะช่วยบรรเทาได้

“มันปรกติสำหรับการทำคลอด เธอต้องเบ่งให้ออกมา” มหัศศรีบอกเรื่องทั่วไปให้เธอฟัง

“อ้าาาาา” ลูน่าเบ่งต่อ

“เด็กตัวซีดแปลกๆ มหัศศรี!” คิเซกิหน้าซีดหันบอกเพื่อน

มหัศศรีวิ่งมาเอานิ้วทาบที่คอเด็ก แล้วฟังเสียงปอด

“เด็กไม่หายใจ…” คราวนี้มหัศศรีหน้าซีดไปอีกคน

“ปั้มหัวใจเร็ว มันไม่ใช่เวลาตกใจ วารีรีบบอกเพื่อน

“ได้!” มหัศศรีเอาเด็กวางบนเตียงเด็กแล้วนวดหัวใจ เป่าปาก

วารีจับพระเครื่องที่คอ

เฟทเข้ามาในห้อง

“แค่ก แค่ก แอ้ แอ้ แอ้” เด็กไอขึ้นมาทันที

“รอดแล้ว!” คิเซกิน้ำตาซึมแล้วบอกลูน่า

“ลูกแม่…” ลูน่าชะโงกดู

มหัศศรีหมุนเด็กดูซ้ายขวา “ลูกชาย ครบทุกอย่าง สบายใจได้”

วารีจับอกถอนหายใจ

แม้มีอุปสรรค์แต่ก็ผ่านมาแล้ว

วารีเดินด้วยขาที่หนักหน่วงไปห้องพักแม่รวม

วารีแหมะบนโซฟาแล้วหลับไป

แอ่ด แอ่ด วารีสะดุ้งตื่น

มันเป็นตอนเช้าตรู่

มีแจ้งเตือนที่หน้าจอว่าพี่อายะน้ำคร่ำแตก

วารีรีบไป แล้วหน้าห้องไม่มีพี่อายะอยู่แล้ว

วารีรีบไปห้องคลอดพี่อายะ แล้วเห็นเรฟเนสอยู่ข้างใน

เขาเอ่ยปากถามเธอ “เป็นยังไงบ้าง?”

“เบ่งไปทีนึงแล้ว ออกมาครึ่งตัว เหลือขา” เรฟเนสบอกผัว

ซ่า

เรฟเนสน้ำคร่ำแตก

วารีรีบอุ้มเรฟเนสออกเต็นท์คลอดพี่อายะ

คิเซกิมาเห็นวารีอุ้มพอดี “ถึงเวลาแล้วเหรอ?”

“ใช่ๆ” วารีรีบวางเรฟเนสบนเตียงในเต็นท์คลอดของเธอ

“เดี๋ยวฉันดูต่อเอง” คิเซกิจับขาเรฟเนสขึ้นขาตั้ง เตรียมตัวเธอให้พร้อม

“อื้บบบบบ” เรฟเนสเบ่งตั้งแต่คิเซกิยังไม่ได้สั่ง

“เบ่งเร็วจัง ออกมาแล้ว” คิเซกิทึ่งกับการคลอดง่ายผิดปรกติของคนตัวเล็กอย่างเรฟเนส

“อุแว้” เสียงลูกเรฟเนสร้องใสเหมือนแก้ว

คิเซกิหมุนดู “ครบ”

จากนั้นเขายื่นให้พยาบาลไปทำความสะอาด

วารีเดินออกจากเต็นท์ไปนั่งโซฟาข้างหน้าแล้วหลับไปอีกครั้ง

เขาตื่นมาตอนกลางคืนวันต่อไป

ทีมงานถ่ายทอดสดยังไม่กลับและถ่ายกันต่อ

หลายคนนอนที่พื้นและเอาอาหารกล่องมานั่งกินกัน

ใหญ่ใหญ่พาลูกน้องหิ้วถุงใส่กล่องอาหารกับเครื่องดื่มชูกำลังเข้ามาถุงใหญ่

“วารีกินอะไรหรือยัง” ใหญ่ใหญ่ถามวารี

“เออใช่ ตั้งแต่มะรืนวาน ฉันยังไม่ได้กินอะไรเลย” วารีนึกขึ้นได้ และนั่นไม่ดีต่อสุขภาพ

“เอาข้าวไปกินก่อน เร็วๆ เราต้องเตรียมพร้อม ยังเหลืออีกห้าคนนี่” ใหญ่ใหญ่พูดถึง พี่อลิส, ไอซิส, อ็อกโธ, ผักชี, และหนูนา

วารีรีบจ้วงข้าวมันไก่ทอดหนึ่งกล่องและธรรมดาหนึ่งกล่อง

น้ำจิ้มมันอร่อยเป็นพิเศษ เพราะเขาหิวจัดเขาเลยรู้สึกแบบนั้น

แอ่ด แอ่ด วารีกินเสร็จฝากกล่องให้ทีมงานใหญ่ใหญ่เอาไปทิ้งและดูมือถือเห็นข้อความว่าพี่อลิสน้ำคร่ำแตก

จากนั้นอ็อกโธพิมเด้งมาอีกว่าน้ำคร่ำของเธอและไอซิสแตกแล้ว

“วารี!” มหัศศรีวิ่งมาพร้อมตะโกน

วารีตะโกนถาม “ว่าไง!”

“ไปทำคลอดอ็อกโธ ครรภ์เธอใหญ่ น่าจะคลอดง่าย” มหัศศรีวิ่งมาถึงข้างวารีแล้วบอกเขา

วารีรีบดึงความทรงจำตอนไปเรียนหมอและนึกถึงวิชาทำคลอดที่เคยเรียนผ่านมาแล้ว

วารีรีบวิ่งไปเต็นท์คลอดของอ็อกโธแล้วใส่เสื้อกาวน์หมอปลอดเชื้อ ใส่ถุงมือกับหน้ากาก

พยาบาลวิ่งเข้ามาแล้วตกใจ “ท่านวารี…”

วารีรีบบอก “สองหมอฝากมาแล้ว เอาเธอวาง”

อ็อกโธรีบบ่นในแบบที่เธอเป็น “ทำไมต้องเป็นเธอด้วย?”

“ฉันผ่านวิชานี้มาแล้วที่รัก ปวดมั้ย?” วารีถามแฟน

อ็อกโธหันมองไปทางอื่นทำงอนและเหลียวตามอง “ไม่ปวดแต่อยากเบ่งแล้ว”

“นอนๆ” วารีย้ายเธอขึ้นเตียงด้วยการอุ้มคนเดียว

วารีเอาขาเธอขึ้นขาตั้งเบาๆ จากนั้นตรวจความพร้อมของเธอ

“เธอพร้อมแล้ว” วารีเห็นหัวโผล่มานิดๆ

“อื้บบบบบ อ้าาาาา” อ็อกโธเบ่งสองทีติดอย่างแรง

วารีจับลูกด้วยมือที่เกร็งไว้มากเกินไปจนสั่น

เพราะเขาไม่อยากมือไม้อ่อนกับเหตุการณ์กำเนิดชีวิตใหม่

ลูกออกมาเป็นลูกชายผมทองเหมือนแม่ แต่ตาเขาสีดำ

วารีตีตูดลูกเบาๆ “อุแว้”

ลูกร้องเสียงดังลั่น

วารีหมุนเด็กดู “ครบทุกอย่าง ไม่มีอะไรขาดไป ยินดีด้วยนะ พยาบาล ฝากลูกพี่ด้วย”

พยาบาลวิ่งมาพร้อมผ้าห่อมาเอาลูกไปจากมือวารี

วารีรีบถอดเสื้อปลอดเชื้อและเข้าไปที่ห้องไอซิสที่อยู่ถัดไป

“ครบ” คิเซกิพูดขึ้นมา

วารีรีบออกห้องไปห้องพี่อลิส

“อุแว้” เด็กร้องออกมาเสียงดัง

“ครบ” เสียงมหัศศรีพูดขึ้นมา

วารีถอนหายใจโล่งใจแล้วไปจับมือพี่อลิส

จากนั้นเขาออกห้องไปเข้าห้องไอซิสอีกครั้งแล้วไปจับมือเธอ

ไอซิสหลับหลังวารีจับได้ไม่กี่วินาที

วารีไปนั่งโซฟาหน้าห้องคลอดแล้วเห็นเฟทตื่นพอดี “ฝากด้วยนะลูก”

“ได้ค่ะพ่อ” เฟททำหน้ามุ่งมั่น

วารีนั่งหลับไป

แอ่ด แอ่ด วารีรีบตื่นมาล้วงมือถือดู

มันเป็นเจ็ดโมงเช้า

วารีเห็นข้อความว่าหนูนาน้ำคร่ำแตก

เขารีบไปที่ห้องคลอดหนูนา และเธอกำลังเอาขาขึ้นที่ค้ำ

หมออยู่กันครบสองคน

หนูนาเบ่งอยู่หลายรอบแต่ลูกออกมาแค่ครึ่งเดียว

มหัศศรีตัดสินใจล้วงออกมา และเด็กก็ร้องไห้ไปด้วยออกมาด้วย “อุแว้”

วารียิ้มตื้นตัน อีกแค่คนเดียวลูกคนเล็กสุดสองคนที่เป็นแฝด

ใช่แล้ว ผักชีได้ลูกแฝด

วารีกินข้าวอาบน้ำแล้วกลับมาที่ห้องโถงคลอดชั่วคราวช่วงสิบโมง

จากนั้นเขานั่งประสานมือภาวนาอยู่หน้าห้อง

เต็นท์ของคนที่คลอดเสร็จเริ่มเก็บไปบ้างแล้ว

เมื่อถึงเวลาเที่ยงวันพอดี วารีกำลังจะชวนเฟทไปกินข้าวเที่ยง

แอ่ด แอ่ด สัญญาณเตือนดังขึ้นอีกครั้ง

ครั้งนี้เหลือแค่ผักชีคนเดียว เธอยืนขึ้นใกล้ๆวารีแล้วพูด “วารี พาฉันไปที”

วารีอุ้มเธอแล้วไปที่เต็นท์คลอดเธอ

สองหมอรออยู่พร้อมด้วยใจที่สงบ ไม่ตื่นเต้น

ผักชีถูกวาง เตรียมขา

คิเซกิตรวจความพร้อม แล้วพูด “1, 2, เบ่ง!”

“อื้ดดดดด” ผักชีเบ่งสุดแรง

“ออกมาแล้วหนึ่ง มหัศศรี ฝากด้วย!” คิเซกิฝากเพื่อนทำต่อ

มหัศศรีวิ่งมาตรวจความพร้อมของอีกคน “เอ้า 1, 2, เบ่ง! มาเร็วน้องท้ายขบวน”

“อ้าาาาา” ผักชีเบ่งสุดแรงอีกครั้งและแขนขาหมดเรี่ยวแรง

วารีตกใจหน้าซีดรีบไปทาบคอเธอ

เธอยังหายใจ เลือดกลับเข้ามาในหน้าเขาอีกครั้ง

“โอย ฉันก็เกือบหลอนเหมือนกันนะเนี่ย” มหัศศรีบ่นที่ผักชีสลบกระทันหัน

วารีเดินตามผักชีที่ถูกย้ายไปห้องพักคนสุดท้าย

มันเป็นช่วงบ่ายของวัน เสียงในห้องพักมีแต่เสียงเด็กกินนมและร้องไห้

วารีกวาดตามองและขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์

สองหมอเข้ามาแล้วคิเซกิพูด “ทุกคนแข็งแรงดี เราไม่เสียใครไป หลังจากนี้จะย้ายทุกคนเข้าไปพักที่ฮาโมนี่”

วารีจับไหล่เพื่อนทั้งสองคน น้ำตาตก “ขอบคุณมาก กับทุกอย่าง”

“ได้เสมอ” มหัศศรีพูดแล้วจับไหล่พร้อมคิเซกิ

หลังจากนั้นเหล่าแฟนวารีที่เพิ่งคลอดก็ย้ายไปที่ห้องพักในฮาโมนี่

วารีเข้าเยี่ยมแฟนจนไปหลับในตักผักชีที่วางลูกไว้บนหัวเขาแล้วป้อนนมลูกทั้งสองคน

 

 

 

 

4 บาท

ท่านใดสนใจเชิญได้ที่

Plotteller (แนะนำ มีโหมดกลางคืน)

https://www.plotteller.com/book_reading_novel/01J6K59JBZFBKF5WR1DS8Y86Q2

Fictionlog (แนะนำ)

https://fictionlog.co/b/66cbd9b23f2e2f001ca925b5

Nekopost (ออกช้า แต่ดี)

https://www.nekopost.net/novel/13577

ธัญวลัย (ไม่มีภาพ มีปลดกุญแจ)

https://www.tunwalai.com/story/813865

ReadAWrite (ภาพเล็กกว่าที่อื่น)

https://www.readawrite.com/a/93ef57cb1e400eac4c65e8979613acfd

DekD (ไม่มีภาพ มีความเห็นท้ายตอน)

https://dekd.co/w/n/2536726

ebook 👇

https://www.mebmarket.com/ebook-309517-

4 บาท